Games testen lijkt vooral een lollig bijbaantje, maar het is van cruciaal belang voor gamebedrijven. Stel dat games niet getest zouden worden. Er blijven dan allerlei bugs in de game hangen die jij als gamer op je bord krijgt. Nu kunnen fouten in games tegenwoordig gelukkig met updates alsnog verholpen worden, maar geef toe, het is best irritant als je gewoon lekker even wilt gamen, maar je eerst tien minuten tegen een langzaam vollopend balkje kijkt.
Makkelijk studiepunten halen
Toen Journalistiek- en Nieuwe Media-student Thom Stokkel (23) via zijn opleiding Media & Entertainment Management studiepunten kon halen met het testen van een game, schreef hij zich meteen in. Thom: “Ik kwam net van de middelbare school en hoopte hiermee makkelijker binnen te komen bij een gameontwikkelaar. Bij Streamline Studios kon ik met wat studiegenoten gaan testen. Puur voor punten, niet voor geld. Streamline Studios werkte mee aan grote titels maar wilde nu een keer een eigen game maken. HoopWorld heette het spel, en wij testten het op de Xbox 360. Het is een soort basketbalspelletje, zoals Mario Super Soccer dat voor voetbal is.”
Thom was bugtester. Er zijn verschillende types gametesters: bugtesters en taaltesters. Taaltesters letten op vertalingen en spellings- en grammaticafouten, terwijl bugtesters checken of een spel softwarefouten bevat. Je moet een volhouder zijn als tester, want soms zit je uren achter elkaar te gamen: hetzelfde level steeds weer opnieuw, om zeker te zijn dat gamers thuis geen last krijgen van problemen. Het is belangrijk dat het testen in een vroeg stadium gebeurt, omdat een probleem dan tijdig wordt ontdekt.
Na een half jaar testen, stopte Thom bij Streamline Studios. “Testen is niet zo leuk als het in eerste instantie lijkt. Je krijgt te maken met een premature versie van de game. Als je bedenkt dat het spel in 2010 is uitgekomen en ik al in 2006 testte, dan kun je nagaan dat de staat van de game niet best was. Het zat boordevol fouten en vastlopers”, zegt Thom.
Lang leve multiplayer
Als tester speelde Thom een bepaald stukje uit een level meerdere malen opnieuw. “Je moet steeds op zoek naar fouten. Je speelt met debugversies van Xbox 360's. Je krijgt een papier waarop punten staan die zijn verbeterd plus een lijst die je zelf moet invullen met nieuwe fouten. In een team van testers ga je vervolgens spelen. Dat is het leukste, om multiplayer te testen, want dat maakt zelfs een buggy game een stuk aangenamer. Gelukkig maakte HoopWorld veel gebruik van de multiplayer-functie.”
HoopWorld: Basketbrawl
Bugtesters zijn er in vele gradaties. Thom was een student die het min of meer als bijbaan deed, maar er zijn ook bugtesters die jaren ervaring hebben en fulltime in dienst van eenbedrijf testen. Zij zijn veelal technische mensen die problemen snel kunnen analyseren. Daar krijgen ze dan ook voor betaald. Sommige gametesters verdienen vijf euro per uur, maar er zijn er ook bij die vijftien keer zoveel verdienen.
Thom testte ongeveer zes uur per keer met een half uur pauze. Hij deed het een of twee dagen per week. Tijdens het testen kwamen er fouten naar voren zoals power-ups die nog niet naar behoren werkten. “Er was een power-up waarbij basketballers vleugels kregen, maar in plaats van een korte tijd, kon je oneindig lang zweven tot je zelfs buiten het level was. We testten puur of de bewegingen wel klopten en het grafisch goed was. De taal maakte niet uit, maar als iets geks opviel kon je dat natuurlijk altijd aangeven.”
Beta-test
Tegenwoordig wordt het testen van games groter aangepakt dan vroeger. Er zitten zelfs honderden testers in bijvoorbeeld een online beta-test van Diablo III, allen met een uurloon van 0 euro. Dat testen gaat er iets anders aan toe. Profe ionele bugtesters zijn vooral belangrijk nog voor de Alpha-versie van het spel af is. Zodra de game in ontwikkeling is, wordt er eerst met een klein groepje gewerkt. Hoe verder de ontwikkeling van de game is, hoe meer testers er bij het bugtesten worden betrokken.
Student Thom heeft het testen niet als heel bevredigend werk ervaren. Hij vond het saai om elke keer hetzelfde te doen, zonder dat hij het gevoel had dat het iets uitmaakte of invloed had op de ontwikkeling. “Als tester heb je geen status in het bedrijf. Reken maar dat programmeurs niet op je commentaar zitten te wachten. Die willen uiteraard gewoon dat het meteen goed is, want de game moet af. Ik heb wel leuk met ze kunnen praten, maar enkel wanneer het over andere games ging.”
Volgens Thom is testen een aanrader voor studenten: “Het is niet moeilijk en praktisch net zoals postlopen of vakkenvullen; simpel werk waarbij je veel geduld moet opbrengen omdat het vaak geen feedback oplevert. Maar als je iets in de industrie wil bereiken, dan is testen geen goed begin. Het is om bugs te kunnen vinden wel handig wat verstand van games te hebben. Soms kun je online MMO's testen vanuit huis en zo oefen je je testvaardigheden. Ik heb dat gedaan met Graal Online bijvoorbeeld.”
Hoopworld: Basketbrawl
Uiteindelijk is het heel anders met HoopWorld gelopen dan Thom destijds had kunnen verwachten. In 2005 werd het spel aangekondigd als Xbox Live Arcade-game, maar pas in 2010 hielp uitgever Virtual Toys het spel via het WiiWare-kanaal beschikbaar te maken voor 1000 Wii Points. Overigens is het spel uiteindelijk uitgekomen als HoopWorld: Basketbrawl.
De ex-tester Thom is zelfs nu nog vaardig in het testen. “Ik speelde laatst Ma Effect 2. Daar viel het me op hoe makkelijk bugs te ontdekken zijn. Je hoeft maar te schuilen op onverwachte plekken en je zakt door de grond of zweeft buiten het level. Ik zoek ze niet echt op, hoor', zegt hij bescheiden. 'Ik kom die bugs gewoon tegen.”