Spelunky
Spelunky maakt al jaren furore op de PC, maar de Xbox Live-versie die dit jaar verscheen komt erg dicht bij perfectie. We gaven het spel niet voor niets een 9,5. Het concept is zoals bij zoveel kla ieke games simpel: met een schattige avonturier verken je verschillende grotten waarin het vooral de bedoeling is simpelweg te overleven. Nou ja, simpel: in Spelunky ga je op verschrikkelijk veel manieren vaak dood. Dat dit toch niet frustreert, is te danken aan de verslavende pick-up-and-play gameplay. Helemaal geniaal is dat het spel geen twee keer hetzelfde is: de grotten die je verkent worden on the fly gegenereerd. De Xbox Live-versie balanceert de game wat meer en voegt talloze details toe die het spel vooral veel karakter geven. Een niet te mi en parel.
Dear Esther
Dit is nauwelijks een game, het is een ervaring. Je hebt geen wapens, geen vijanden, geen echt doel: gewoon een pad op een eiland waar je op rondloopt, terwijl je langzaam meer leert over wie je bent en wat er is gebeurd. Dat het een ervaring is die maar pakweg anderhalf uur duurt, doet daar niets aan af. Sterker nog: het maakt de ervaring mi chien juist sterker. Dear Esther durft anders te zijn, durft lak te hebben aan alle ‘regels’ die andere games hun spelers opleggen. Een emotionele ervaring die je nooit meer gaat vergeten.
Hotline Miami
De PC-game Hotline Miami is de definitie van hardcore. Waar het in een oogopslag mi chien lijkt op een Grand Theft Auto-game in de kla ieke stijl (vanwege de top-down view en het aanwezige geweld), daar is Hotline Miami eerder een puzzelgame: elk van de zestien levels beslaat een gebouw waarin je alle tegenstanders op bloederige wijze om het leven moet brengen, alvorens je het level weer kunt verlaten. Daarbij is de game onvergeeflijk: time je een schot of klap met een bierflesje net verkeerd, dan kun je erop rekenen dat je tegenstander je tot pulp slaat. Het devies is dan ook levels opnieuw blijven spelen om de juiste tactiek te vinden. Tel daar de gewelddadige jaren ’80-sfeer bij op met neonachtige kleuren en je hebt mi chien wel de meest bevreemdende game van het jaar.
Trine 2: Director’s Cut
Trine 2 verscheen vorig jaar al op PC en PS3, maar deze definitieve versie voor Wii U willen we toch extra in de spotlight zetten. Het is grafisch mogelijk de meest aantrekkelijke game op Nintendo’s nieuwe console en krijgt extra aantrekkingskracht omdat je het ook in zijn geheel op het scherm van de GamePad kunt spelen. Maar Trine 2 is meer dan een prachtig ogende magische wereld: ook met de gameplay is het dik in orde. De drie verschillende personages waarmee je door deze 2D-platformavontuur wandelt, hebben allemaal unieke eigenschappen, waardoor ze op verschillende momenten in de levels nodig zijn. Nog leuker wordt het wanneer je met meerdere spelers op avontuur gaat, zodat iedereen zijn eigen rol heeft. Maar eerlijk is eerlijk, stiekem spelen we Trine 2 vooral voor de graphics. Ze zijn zo godsgruwelijk mooi…
Torchlight 2
Torchlight 2 is waarschijnlijk de bekendste titel van dit stel, alleen al omdat het origineel zo geprezen werd. Het vervolg dat dit jaar op PC verscheen stelde niet teleur. Deze lootgame verbetert alles van het origineel en zit boordevol omgevingen, kla en, monsters, items en wapens, met als klap op de vuurpijl een multiplayer voor zes spelers. Eigenlijk doet Torchlight 2 helemaal niet onder voor een van de grote, high profile games van dit jaar: Diablo 3. En dan moet je van goeden huize komen.
Journey
De verwachtingen waren hoog na de serene PSN-game Flower. Gelukkig loste ThatGameCompany die ruimschoots in met Journey, een uniek avontuur dat naast game ook dienst deed als anonieme vriendenmaker. An sich oogt en klinkt Journey al speciaal: de wijde woestijnvlaktes en het hoofdpersonage dat een lange sjaal achter zich draagt, gecombineerd met de emotionele muziek die pas zelfs genomineerd werd voor een Grammy, prikkelen de zintuigen. Maar uniek is dat een andere speler in jouw game kan inloggen en je kan helpen met obstakels. Daarbij blijft deze speler anoniem: hij kan niets zeggen of niets onthullen van zijn identiteit. Je bent dus aan zijn lot overgeleverd, hopend dat je met een goedzak te maken heeft die je daadwerkelijk wilt helpen. Dat tilt Journey van een erg goede game naar een speciale ervaring.
Botanicula
Ontwikkelaar Amanita heeft zichzelf al ruimschoots bewezen met de point-and-click-game Machinarium. Hun nieuwe game Botanicula verdient ook zeker je aandacht. De game wordt door Marcel omschreven als een interactieve screensaver en is eigenlijk alleen een game omdat je je weg moet banen naar een nieuw scherm waar nog meer eyecandy te vinden is. Rare takken, vreemde wezentjes en fotorealistische decors: dit spel speel je omdat het met al die grafische pracht en praal telkens je adem wegneemt. Dat het ook wel geinig is om te spelen, is verder niet belangrijk.
Retro City Rampage
Retro City Rampage neemt talloze oude games en films op de schop, van GTA en Frogger tot Rambo en Back to the Future. Dat maakt de game: de talloze referenties naar kla ieke films en games. In elke speelse ie ontdek je weer een ander detail. Retro City Rampage lijkt zelfs op een 8-bit game en is daardoor uitermate charmant. De moeilijkheidsgraad lijkt ook zo uit de jaren ’80 te komen: veel mi ies zull je vaak opnieuw moeten doen. Schrikt dat je niet af, dan heb je met Retro City Rampage een geweldige ode aan een decennium nerdcultuur in handen.
Fez
Jarenlang keken we er naar uit en het eindresultaat mocht er gelukkig ook zijn: Fez is een puzzel-platformer die vloeiend speelt, prettig oogt en ook de nodige uitdaging biedt. De spelwereld in Fez lijkt 2D, maar kan door de triggers van de Xbox 360-controller in te drukken draaien. Zo kunnen de zijkanten en achterkant van gebouwen bekeken worden en compleet nieuwe gebieden ontdekt worden. Wat Fez echt leuk maakt, is dat dit oersimpele gegeven gecombineerd wordt met een complexe wereld die zo uit Castlevania of Metroid gegrepen lijkt. Alle ‘levels’ hangen aan elkaar en je moet regelmatig gebieden opnieuw bezoeken om een puzzel die je eerst niet begreep op te lo en. Het retrostijltje maakt het compleet.
