Super Mario World
Na het legendarische Super Mario Bros. 3 leek het onmogelijk dat Mario zichzelf opnieuw kon uitvinden. Tot die conclusie moest Nintendo zelf ook zijn gekomen, want in plaats van een compleet andere richting uit te gaan, weet Super Mario World de formule op ieder mogelijk vlak te verfijnen. Met een strakkere besturing, gave nieuwe power-ups zoals de cape en de mogelijkheid om op Yoshi te rijden, is dit in veel opzichten nog altijd de beste tweedimensionale Mario. Dat komt door al die geweldige verbeteringen, maar ook door de afwi elende levels die bijna allemaal wel een intere ant geheim bevatten. Dinosaur Island voelt daardoor als een plek vol verra ingen en dat wonderlijke gevoel maakt Mario juist zo legendarisch.
The Legend of Zelda: A Link to the Past
De tweede Legend of Zelda wordt vaak gezien als het zwarte schaap uit de reeks, dus gevoelsmatig had A Link tot the Past wat goed te maken. Dat doet deze nog steeds bijzonder geliefde Zelda door gewoon terug te keren naar de basis. Geen sidescrollende gedeeltes meer, maar een traditionele overworld die volgepropd zit met goed verborgen geheimen en kerkers. Die kerkers draaien bovendien dit keer veel meer om het gebruik van het item dat je in de diepste krochten van dit gangenstelsel vindt, waardoor ze een stuk afwi elender aanvoelen. Helemaal fenomenaal is het feit dat A Link to the Past niet één maar twee van die gedetailleerde werelden bevat. Om de Triforce te vinden en om Zelda uit de klauwen van de kwaadaardige tovenaar Agahnim te redden reist Link ook naar de schaduwachtige Dark World, dat minstens zo vol zit met mysteries en fantastische puzzels.
Super Metroid
Perfectie komt dicht in de buurt van Super Metroid. De derde game uit de reeks bestaat geheel volgens de formule uit eenzame en duistere dwaaltochten door de ondergrondse krochten van een buitenaardse planeet. Het gespuis dat zich hier schuilhoudt is zonder twijfel gevaarlijk en kwaadaardig, maar dat weerhoudt premiejaagster Samus Aran er niet van om ze één voor één uit te roeien. De non-lineaire opzet van Metroid komt in deze game het beste tot zijn recht. De upgrades die je verzamelt zorgen ervoor dat steeds meer gebieden toegankelijk worden, maar in welke volgorde je dat precies doet staat je helemaal vrij. Super Metroid is daardoor zo’n sterke, zelfverzekerde game dat geen vervolg het deel op de SNES ooit heeft weten te overtreffen.
Donkey Kong Country 2: Diddy’s Kong Quest
Nintendo wist met Super Mario World de toon te zetten. Voor vrolijke platformers moest je bij de SNES zijn. Niet alleen voor Mario, maar ook voor zijn voormalige aartsvijand Donkey Kong die met zijn unieke graphics en strakke gameplay vanaf het eerste deel al hoge ogen gooide. Het was echter het vervolg, Diddy’s Kong Quest, dat aantoonde dat goede platformers echt niet alleen uit Japan komen. Met een leuk piratenthema, uitdagende levels en twee verschillend spelende apen als hoofdrolspelers is dit een game die jaren later nog steeds even avontuurlijk als origineel aanvoelt. Dat Diddy’s eerste solo-avontuur niet bang is om de moeilijkheidsgraad behoorlijk op te schroeven in de latere levels, maakt dit tevens één van de lastigere platformers op de SNES.
SimCity
Een strategische bouwsim zoals SimCity lijkt in eerste instantie niet geschikt voor een spelcomputer zoals de SNES, maar het tegendeel wordt in deze geweldige versie van de stadsimulator gegeven. Residentiele, commerciële en industriële zones bouw je met groot gemak en zelfs wegen aanleggen is een eitje dankzij het simpele menu en de eenvoudige controls. Met behulp van je a istent Mr. Wright word je bovendien goed op de hoogte gehouden van de laatste ontwikkelingen in je stad en krijg je handige adviezen mee. Kleine toevoegingen zoals een standbeeld van Mario, waardoor je stad in aanzien stijgt, en de mogelijkheid om Bowser ravage te laten aanrichten in je metropool, maken de SNES-versie van SimCity zo verschrikkelijk fijn.
Super Mario Kart
Mario was altijd een platformheld bij uitstek en hoewel hij zo nu en dan zijn gezicht in een ander soort game liet zien, was Super Mario Kart een ongebruikelijke nieuwe richting voor de loodgieter. Dat met zijn vrienden en vijanden een potje gaan karten niet de meest logische stap is doet er niet toe, Super Mario Kart is namelijk een erg fijne racegame die met veel kleurrijke banen en gemene power-ups nog steeds dient als het uitgangspunt van alle latere delen. De multiplayer is een uitstekende manier om je een avondje te vermaken en de battle modus in het bijzonder heeft in ieder huishouden meer dan genoeg gevloek en geschreeuw opgeleverd.
Chrono Trigger
Een droomteam van ontwikkelaars kwam voor Chrono Trigger bijeen om een van de meest tijdloze rpg’s ooit te maken. Chrono Trigger vertelt namelijk een verhaal waarin je van het ene naar het andere tijdperk springt. Dezelfde wereld ziet er in iedere periode net even anders uit, maar het overkoepelende kwaad heeft overal zijn schade aangericht. Het is aan Crono en zijn vrienden om de fouten van het verleden recht te zetten. Dat doen ze dankzij een niets minder dan geniaal gevecht ysteem waarin ieder personages goed tot zijn recht komt. In Chrono Trigger hoef je niet op je beurt te wachten om aan te vallen, maar is alles afhankelijk van een metertje die zich na iedere aanval weer moet aanvullen en je positie op het slagveld. Gevechten hebben hierdoor een hoog tempo waardoor het hele spel nergens inkakt. Perfecter dan Chrono Trigger worden jrpg’s niet.
Mega Man X
Mega Man stond op de NES al garant voor uitstekende en behoorlijk uitdagende platformers, maar X mag er ook wezen. De moeilijkheidsgraad is mi chien iets teruggeschroefd, maar daar zet het spel veel tegenover. Onder andere de afwi elende levels, aanstekelijke muziek en gedetailleerde sprites hebben de tand des tijds goed doorstaan. Mega Man X (die X staat overigens niet voor tien) diende bovendien als blauwdruk voor de vele vervolgen en de remake voor de PSP die door het gebruik van polygonen veel van zijn charme verloor. Zonde, want met name de eindbazen - die deze keer zijn gebaseerd op allerlei dieren - zijn de grafische hoogtepunten van deze game.
Super Mario World 2: Yoshi’s Island
Door de voor die tijd fotorealistische graphics van Donkey Kong Country kregen veel gamers de stille hoop dat het langverwachte vervolg op Super Mario World dezelfde kant op zou gaan. Niets bleek minder waar. Yoshi’s Island is een even kleurrijke als bizarre platformer die vooral zijn best doet door niet in de buurt van de realiteit te komen. De wereld, Baby Mario en de Yoshi’s - die je in deze game bestuurt - werken allemaal net even anders dan je van een Nintendo-platformer gewend bent. Zo valt Yoshi voornamelijk vijanden aan door ze door te slikken en staat in de meeste levels het werpen van eieren centraal. Bijzonder memorabel is Baby Mario’s gehuil wanneer hij van Yoshi’s rug valt. Dat hysterische gejank bezorgt bij menig gamer jaren later nog steeds de rillingen.
Final Fantasy 6
Hoewel de zesde Final Fantasy nooit Europa heeft gehaald, heeft de legendarische status van deze game de oversteek wel succesvol overbrugt. In veel opzichten is dit gewoon een traditionele Japanse role-playing game met een overworld, kerkers, dorpjes en de wereld die gered moet worden door een groep zonderlingen, maar zoals wel vaker het geval is schuilt de kracht hem in de uitvoering. Final Fantasy 6 heeft vlotte gevechten dankzij het Active Time Battle-systeem, maar het is de verhaallijn die echt de show weet te stelen. Met name de clownachtige schurk Kefka Palazzo speelt daarin een grote rol, maar ook de steampunk-setting was zijn tijd ver vooruit. Het blijft daardoor eeuwig zonde dat Final Fantasy 6 hier nooit officieel is uitgekomen.
Een lijst van de tien beste SNES-games is natuurlijk niet compleet zonder de volgende eervolle vermeldingen: Secret of Mana, F-Zero, EarthBound, Castlevania 4, Street Fighter 2, Star Fox, Super Mario RPG: Legend of the Seven Stars, Tetris Attack en ActRaiser.