Wat over deel één en deel twee van de Splinter Cell reeks al naar voren werd gebracht in de vele reviews, was het feit dat de opzet van de game zich perfect zou lenen voor multiplayer mogelijkheden. Natuurlijk werd in Pandorra Tomorrow al een multiplayer mode toegevoegd welke door vele journalisten als doorslaggevend werd beschouwd. Maar nu heeft Ubisoft eindelijk besloten om de ultieme vorm van multiplayer toe te voegen aan Chaos Theory; Coöperatieve Multiplayer. Nu kunnen we eindelijk met elkaar mi ies tot een einde brengen…. en hoe!
De coöperatieve multiplayer mode in Chaos Theory plaatst je samen met je medespeler in de schoenen van het bovengenoemde duo. De een is een agent met een rood lampje en de ander met een blauwe. Natuurlijk zien de vele vijanden deze lampjes niet, want net zoals de drie kenmerkende “headlights” van Sam Fisher zou het rond dolen in schaduwen dan totaal overbodig worden. De mi ies die je samen speelt hebben niets te maken met wat je met Sam Fisher uitspookt in de singleplayer mode, maar hebben een lo taande verhaallijn en voegen wat meer diepgang toe aan het aspect “samen spelen”. In een uitgebreide trainings mi ie krijg je voor het eerst met elkaar te maken en moet je elkaar door een aantal obstakels heen loodsen. Waar de nadruk bij FPS games, die een coop mode hebben, vaak ligt op het samen schieten en niets bijster veel meer toevoegen dan meer vijanden, ligt de nadruk bij Chaos Theory echt op het samenwerken. En om er voor te zorgen dat je dit ook daadwerkelijk gebruikt, zijn de levels zo aangepast dat je ze wel moet gebruiken. Ramen die net even te hoog zitten, retinal scanners aan beide kanten van de deur, kamers die je alleen via een dakraam kunt binnenkomen en waarbij je naar beneden moet worden getokkeld door je maat en ga zo maar door.
Natuurlijk zijn de mi ies niet bijster makkelijk, je bent immers met z'n tweeën, maar als je eenmaal weet hoe je de meeste vijanden het snelste omlegt, wordt het samenspel een eitje. Je gebruikt elkaar als opstapje, dan weer als menselijke ladder en zelfs als wegwerp artikel om je vijanden knock out te meppen en zo uit te schakelen. Natuurlijk kan je elkaar ook dekking geven als het alarm onverwachts afgaat of kan je camera's uitschakelen zodat je maat er langs kunt sneaken. Natuurlijk moet je maat dan wel aan de andere kant ook de camera uitschakelen, anders sta jij te wachten tot je een ons weegt.
Elkaar helpen kan je onder andere door de bovenstaande moves
De mi ies die je speelt zijn deels opgebouwd uit levels uit het singleplayer gedeelte van Chaos Theory en zijn ondanks dat ze mooi zijn vormgegeven net even te groot en te herhaaldelijk. Een villa met tig kamers doorlopen is erg leuk, maar als iedereen is uitgeschakeld kan zo'n villa erg saai worden als je van de vierde verdieping moet terug lopen naar de begane grond. Begrijp me niet verkeerd, het is een erg goede uitbreiding op de multiplayer opties van de game, maar het kan wat ongenuanceerd overkomen.
De Coöperatieve mode van Splinter Cell Chaos Theory is een perfecte uitbreiding op een toch al goed spel. Het zal veel gamers de nodige uurtjes zoet houden en de tijd dat ze samen doen over een level zal variëren van een uur tot een uurtje of vier, gezien je echt aan elkaar bent overgelaten. Wil je als een egotripper door de kamers rennen, wees je dan bewust van het feit dat je teammaat je maar één keer kan reviven en dat ook nog binnen een bepaalde tijd. Ik heb mezelf in ieder geval heel erg vermaakt met deze nieuwe multiplayer variant die ze in het onvermijdelijke vervolg op Chaos Theory van mij nog meer mogen tweaken. Mi chien zijn wat extra levels en iets meer diepgang in de verhaallijn iets voor de toekomst.