Aftermath is bij lange na niet zo’n grote DLC als Armored Kill. Met vier nieuwe maps, een nieuw wapen (de kruisboog), twee nieuwe voertuigen en een nieuwe game-modus is de nieuwe content op twee handen te tellen. Maar in Aftermath draait het gelukkig niet om de hoeveelheid en grootte. Aftermath draait om overleven, slimmer zijn dan de vijand en gebruik maken van de middelen die je voorhanden hebt.
Dat klinkt mi chien wat overdreven, want net als in vorige DLC’s speel je gewoon potjes Rush en Conquest, maar Aftermath weet toch vaak de juiste snaar te raken met een totaal ander aangezicht dan je van de game gewend bent. En dat komt vooral door de vier nieuwe maps: Epicenter, Talah Market, Azadi Palace en Markaz Monolith. De rode draad vormt de verwoeste omgeving, maar toch heeft iedere map een geheel eigen smoel meegekregen.
Episch?
De hoofdrol in Aftermath wordt vertolkt door Epicenter en speelt zich af rond het epicentrum (wat een verra ing) van de aardbeving. Oftewel, bereid je voor op een map waar geen gebouw meer recht staat en de snelwegen opengereten zijn als een blik sardientjes. Epicenter leent zich het beste voor een potje Conquest en levert voor iedere speler een geweldig speeltuin aan gangetjes, open stukken en intere ante hoogteverschillen op. De snelweg die het level in tweeën deelt, doet uitstekend dienst als een stukje no man’s land waar het niet prettig rondhangen is, maar waar je uiteindelijk toch moeten komen om te overwinnen.
Wie regelmatig Epicenter speelt kan af en toe zelfs een naschok voelen. En die zijn er niet alleen voor de show. Zo kan het voorkomen dat wegen verder afbrokkelen en daardoor nieuwe routes ontstaan. Erg leuk gedaan, al komen de naschokken niet heel vaak voor en is de uitkomst na een paar keer wel te voorspellen. Niettemin is Epicenter een dijk van een map waarin je elke keer weer een nieuwe tactiek kunt hanteren. Niet enkel Epicenter steelt de show. Azadi Palace, die samen met Epicenter tot de grotere speelvelden behoort, is minstens zo indrukwekkend. Azadi Palace speelt zich af rond een parlementsgebouw in Teheran en ziet er dankzij de grote gebouwen imposant uit.
De kracht van deze map llgt vooral in zijn veelzijdigheid. Het ene moment vecht je voor iedere straathoek terwijl je het andere moment de trappen van het paleis bestormt en kamer voor kamer de vijand terugdringt. Azadi Palace ziet er bovendien erg goed uit en is een schoolvoorbeeld van het uitstekende levelontwerp van Battlefield 3. Ieder capture point kent zijn sterktes en zwaktes, maar die zijn zo goed verwerkt in het ontwerp dat alles heel echt en natuurgetrouw aanvoelt.
De derde van het stel, Talah Market, is wat minder uitgestrekt dan de voorgaande twee maps, maar doet qua intensiteit niet onder. In tegendeel zelfs. De map kent mi chien wat minder open stukken en is redelijk eenvoudig opgebouwd rond een vierkant plein met op iedere zijde een capture point, maar daardoor is de actie nooit ver weg en verwi elen punten snel van eigenaar. Het mooiste van Talah Market zijn de hoogteverschillen die je de tegenstander op het juiste moment laten verra en. Als het je lukt ongezien over de kleine daken van gebouw naar gebouw te springen.
De laatste map, Markaz Monolith, is ongetwijfeld de minste van het stel, omdat ‘ie nietsunieks heeft en heel generiek aanvoelt. Uiteindelijk zullen de meeste spelers hier voornamelijk rondhangen in het centraal gelegen winkelcentrum, omdat er buiten dit gebouw niet heel veel anders te doen is. Dat je met de aanwezige scouthelicopters letterlijk overal kunt komen, maakt dit een beetje goed, maar verhult niet dat Markaz Monolith best een beetje saai is.
Zoekt en gij zult vinden
Wat zeker niet saai is, is de nieuwe Scavenger-modus. Geheel in stijl van het thema van de downloadbare content begin je in deze modus slechts met een pistool en een handgranaat. Betere wapens liggen verspreid door de omgeving en zijn voor iedereen toegankelijk, maar verschillen behoorlijk in kracht en zijn ook niet voorzien van heel veel munitie. Scavenger bestaat vooral uit heel veel rennen en het zoeken naar het juiste wapen. Om je niet al te kwetsbaar te maken tijdens het innemen van capture points zijn ze in deze modus veel sneller omgezet naar jouw kleur. En met snel bedoelen we dat het ook echt maar een paar seconden duurt om een point te ‘capturen’.
Mi chien dat Scavenger niet weinig wegheeft van de bekende Battlefield-gameplay, maar als tu endoortje is het uitermate geschikt. Het constante geren en gespring, de teleurstelling wanneer een teamgenoot net voor je neus een wapen wegpakt en de euforie als je een veel sterkere tegenstander omlegt met je pistool, zorgen voor een intense ervaring. Het past absoluut bij het thema Aftermath en maakt dat survivalgevoel compleet.
Kruisboog
Waar we ietsje minder enthousiast over zijn, is de kruisboog. We begrijpen de keuze wel, aangezien je in een omgeving waar munitie schaars is op zoek gaat naar alternatieve wapens en een kruisboog zeker onder die noemer valt. Bovendien is het wapen erg sterk, kent het verschillende upgrades en kan de kruisboog met een gericht schot iedereen uitschakelen. Maar in een tijd waarin de boog bijna de nieuwe Horde-modus van de game-industrie wordt, was een origineler idee welkom geweest. Niet in de laatste plaats omdat je in een gewoon potje Conquest of Rush ook de beschikking hebt over je andere sluipschuttergeweren. De kruisboog is in onze ogen toch zeker niet beter dan bijvoorbeeld onze trouwe SV98.
Maar het wapen vult de DLC goed aan en maakt het survivalgevoel compleet. Aftermath is DLC die de game een ander gezicht geeft. Dat geeft het direct bestaansrecht naast bijvoorbeeld Armored Kill en Close Quarters. We zullen niet alleen nog maar Epicenter en Azadi Palace gaan spelen, maar we zijn er van overtuigd dat deze twee maps regelmatig voorbij gaan komen op de Battlefield servers. Daar zijn ze namelijk meer dan goed genoeg voor.