Alone in the Dark: 8 jaar geschiedenis | Gamer.nl

Na eerdere trailers deze week is er een derde trailer van No Man's Sky uitgebracht.

Retro is in en je hoort er helemaal bij als je alle kla ieke titels op kan noemen. Je bent natuurlijk helemaal top als je deze spellen ook nog eens in originele verpakking in de kast hebt staan. Dankzij deze opleving van de oudere generaties krijgen steeds meer oude games het label 'kla ieker' opgeplakt. Zo ook de Alone in the Dark serie. Deel 1 tot en met 3 zijn niet enkel uitgebracht maar ook ontwikkeld door het Franse Infogrames en in 1997 is de hele serie nogmaals uitgebracht in de vorm van een trilogy. Bij deze cd was de extra 'Jack in the Dark' game gebundeld, die maar weinig gamers hebben gekend. Maar we beginnen eerst bij het begin:

Alone in the Dark 1

Dit eerste deel was niet zo maar een game, nee, het was een hele vernieuwing op het gamesgebied. En dan vooral vanwege de oogstrelende graphics. Dit was namelijk de eerste game die de vrijheid van een 3D wereld demonstreerde. AITD mag dan ook wel als een voorbeeld van het later verschenen TombRaider worden gezien, eveneens een Actie-adventure game. De omgevingen in Alone in the Dark waren nog 2dimensionaal, maar dankzij het 3D karakter gaf het spel een veel grotere bewegingsvrijheid die nog niet eerder was vertoond. Al was de hoeveelheid polygonen voor deze tijd schrikbarend laag, dit spel was het eerste met 3dimensionale objecten. Infogrames heeft hier dan ook flink wat onderscheidingen voor mogen ontvangen, zoals op de verschillende verpakkingen te zien is.

Deze nieuwe toevoeging van een extra dimensie was in 1992, toen het spel uitgebracht werd, ontzettend bijzonder en gamers konden zich niet voorstellen dat ooit complete games in 3D opgebouwd zouden zijn.

Het verhaal

In dit eerste deel draait het allemaal om Jeremy Hartwood, een welvarende man die komt te overlijden in zijn eigen huis, genaamd 'Derceto'. De bevolking gaat uit van zelfmoord, maar er zijn mensen die vermoeden dat er meer aan de hand is. Aan de start van het spel kies je uit één van de twee beschikbare karakters. Dit zijn Emily Hartwood, het nichtje van Jeremy Hartwood, of Edward Carnby, een privé detective. Hierbij maakt het eigenlijk niet uit wie je kiest want bij beide personages is de game hetzelfde. Het verschil zit hem enkel in het feit dat beide karakters om een andere reden de zelfmoord van Jeremy Hartwood onderzoeken.

Emily Hartwood vindt het namelijk erg vreemd dat haar oom zichzelf omgebracht heeft, en denkt dat het huis de oorzaak van zijn dood is. Ze gaat het nader onderzoeken en begint bij de piano op zolder, waar ze meer denkt te vinden. En zo begint het avontuur.

Wanneer je voor Edward kiest, begint het verhaal met een antiek handelaarster. Deze vrouw neemt contact op met Edward en vraagt of hij zo snel mogelijk kan komen. Ze vraagt hem om het 'Derceto' huis eens te bezoeken en een antieke piano naar haar toe te brengen. Deze piano blijkt later wat aanwijzingen te bevatten die je verder in het spel brengen. Ook krijgt Edward een oud politierapport, waarin staat dat de vorige eigenaar van het huis zichzelf opgehangen heeft. Edward belooft de vrouw om naar het huis te gaan en zo snel mogelijk verslag uit te brengen. Carnby is in Alone in the Dark 1 overigens een stereotype Engelse detective met snor, bijbehorende pijp en hoed.

Het verhaal van AITD is gebaseerd op de boeken van H.P. Lovecraft, een zeer geliefde schrijver van horrorverhalen. In de verhalen van de twee andere delen is nauwelijks nog iets van Lovecraft's invloeden te ontdekken.

Maar de eerste problemen die nu nog steeds niet altijd goed opgelost zijn in 3D kwamen ook al naar boven; zoals de besturing. De bewegingen van je karakter gaan compleet met behulp van het toetsenbord en zijn vanuit het perspectief van het speelfiguur. Dat kon bij veel spelers dus regelmatig verwarring opleveren. Met de enter toets kon een menu worden oproepen waarin je kunt kiezen voor het gebruiken van voorwerpen of uitvoeren van bepaalde acties. Het gebruiken van voorwerpen of uitvoeren van acties doe je met de spatiebalk, iets wat redelijk ongewoon is. Ook zorgde de switch tu en verschillende vaste camerastandpunten nog regelmatig voor desoriëntatie, een veelvoorkomend probleem bij 3Dgames. Toch heeft dit systeem ook voordelen, want het verhoogt de sfeer en geeft een filmische invloed aan het spel.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou