In deze rubriek vertellen Gamer.nl-redacteuren over de game die het afgelopen jaar de meeste indruk op ze heeft gemaakt. Vandaag: Marcel met Dragons Dogma 2.

Hierna volgen spoilers voor Dragon’s Dogma 2. Over het einde, maar vooral over het begin. Al zit dat begin wel helemaal aan het einde, want dan begint Dragon’s Dogma 2 pas. Hoe duidelijker je dat probeert te maken, hoe vager het klinkt.

Lotgenoten

Aan regisseur Hideaki Itsuno zal het niet gelegen hebben; hij windt er geen doekjes om. Als regisseur van de eerste Dragon’s Dogma was het aan hem de taak om een vervolg te maken. Maar die  ‘2’ lijkt nergens te bekennen in het spel zelf, enkel in promotiemateriaal en op het hoesje. Pas tegen het einde, na tientallen uren spelen, beloont de ontwikkelaar je met het echte titelscherm. Mits je goed oplet.

En dan begint Dragon’s Dogma 2 pas.

Het is alsof Itsuno zegt: ik wist ook niet wat ik met het vervolg aan moest. Ik heb al het ultieme rollenspel gemaakt: Dragon’s Dogma. Niet ultiem in de zin van het beste, grootste, leukste of mooiste. Nee, dat ‘rollenspel’ moet je heel letterlijk nemen. Alle personages in Dragon’s Dogma krijgen een rol toebedeeld en die moeten zij heel nauwlettend spelen. De smid is de smid, de bedelaar de bedelaar, de jonkvrouw de jonkvrouw, en jij bent de Arisen, de uitverkorene die zijn hart gestolen ziet door een enorme draak. Aan jou de taak om de draak te verslaan en heerser van het koninkrijk te worden.

Er is ondertussen zat tijd om te avonturieren, maar vroeg of laat moet je de confrontatie met de draak aangaan. Alleen zo kun je jouw rol in het einde van Dragon’s Dogma vervullen. Het rollenspel uitspelen.  

I’ve got that dog in ma

De nieuwe Dragon’s Dogma begint heel anders, maar eindigt hetzelfde. Jij bent de Arisen, de uitverkorene die zijn hart gestolen ziet door een enorme draak. Aan jou de taak om de draak te verslaan en heerser van het koninkrijk te worden. Eén probleem (twee als je de draak meerekent): iemand anders claimt ook de Arisen te zijn, waarmee hij recht zou hebben op de troon. Terwijl er toch echt maar één iemand is die deze rol kan, mag en moet spelen. En dat ben jij al.

Het is alsof Itsuno zegt: Dragon’s Dogma bestaat al, er kan geen tweede Dragon’s Dogma zijn. Ik noemde het vervolg zelfs een soort remake in mijn review. Gekscherend natuurlijk, maar zo vreemd is die gedachte niet. Zoals ik het al eens zei: “Vrijwel alle systemen van het origineel zijn nog intact, maar ze worden beter en sneller zichtbaar. Bovenal hebben ze meer impact op het spelverloop.” Een verbeterde versie, met en dankzij de technologie van nu.

Deel twee blijft hondstrouw aan de dogma’s van het eerste deel, met veel van dezelfde kritiek tot gevolg. Snel reizen is uit den boze. Je hebt maar een heel beperkt aantal zogeheten ferrystones, dus het grootste deel van je reis leg je per ossenkar af. Van stad naar dorp, van dorp naar nederzetting. Er is geen manier om van hot naar her te teleporteren en te voet kom je er ook niet zomaar, want “kolkende rivieren splijten het landschap, bergen maken de weg onbegaanbaar en soms zijn de bossen zo dichtbegroeid dat geen kompas je nog kan redden”.

Traag van begrip

Ondertussen ben je maar een beetje aan het avonturieren. Veel uitgestippelde missies zijn er niet, baasgevechten evenmin. Heel lang zou je daar toch niet van kunnen genieten, want je moet om de haverklap terug naar een herberg om je verzamelde zooi te dumpen. Al die vrijheid voelt behoorlijk beperkend. En waar doe je het uiteindelijk allemaal voor? Misschien wordt het maar eens tijd om de confrontatie met de draak aan te gaan. Alleen door de draak te verslaan, kun je jouw rol in het einde van Dragon’s Dogma vervullen.

En dan begint Dragon’s Dogma 2 pas.

Het vervolg kan pas van start zodra je jezelf uit die bekende fantasieformule verwijdert. Tot die tijd volg je braaf het dogma van de draak, de rol die de wereld voor jou heeft weggelegd.

Maar wat als je de draak steekt met deze ‘ultieme’ fantasie? Wat als je tegen de game zegt: ‘Ik doe niet meer mee!’.

Dan praat de game terug. ‘Is dat echt wat je wilt?’, vraagt het spel.

Antwoord je bevestigend, dan kom je erachter dat het allemaal een fantasie is. Een rollenspel. Jij speelt de Arisen, de draak de draak, de jonkvrouw de jonkvrouw, de bedelaar de bedelaar en de smid de smid. Zolang iedereen zijn rol netjes vervult, blijft die illusie in stand. Maar jij moest zo nodig je rol weigeren.

Dus eindigt de wereld. En begint Dragon’s Dogma 2.

Dragon’s Dogma 2

Want Dragon’s Dogma kun je het niet langer noemen. De lucht kleurt bloedrood en skeletten of erger staan op uit de dood. Alle rivieren en zeeën zijn drooggelegd, dus je kunt in principe overal heenlopen. Al hoeft dat niet meer met plotseling ferrystones in overvloed. Fast travel, here we come and go! Er zijn zelfs baasgevechten en een concreet verhaal met daadwerkelijke urgentie. Het is alsof Itsuno zegt: Is dit echt wat je wilt van een vervolg op Dragon’s Dogma? Dan kun je het krijgen ook!

De spelwereld ligt aan je voeten, maar van plezier is geen sprake. Je verlangt enkel naar dat kale bed van de herberg. Naar die stront-trage ossenkar. Naar de ultieme fantasie van Dragon’s Dogma toen er nog geen ‘2’ achter de naam stond. Maar die realiteit is niet meer. De ossen zijn zo bang geworden dat ze niet eens meer hun stal durven te verlaten. Na iedere nacht slapen wordt weer een stuk van de kaart weggevaagd. Dus mijd je alle kampvuren en herbergen, tot al je elixirs op zijn en ergens overnachten je enige overgebleven redding blijkt. Ook al luidt dit de verdere ondergang van de wereld in. De fantasie van vrij reizen is een hel en jij bent de schepper.

Dat is de prijs die je voor je eigen wil betaalt. De illusie verbroken, de fantasie verpest. Wat heb je aan al die vrijheid als je geen oog meer dicht durft te doen? Maar er zit weinig anders op. Je moet zelf het einde van de wereld in gang zetten en afscheid nemen van al die platte personages waar je toch om bent gaan geven. Tot ziens, domme Pawns met jullie getetter. Vaarwel stereotypische npc’s met die oud-Engelse uitspraken de hele tijd. Thou shan’t be forgotten!

Gelukkig is er New Game Plus.

Lees hier alle Favorieten van de Redactie op een rij

GSC Game World heeft wederom een flinke patch voor Stalker 2: Heart of Chornobyl uitgebracht met meer dan 1200 verbeteringen en oplossingen voor bugs.

Patch 1.3 voert allerlei verbeteringen door aan de prestaties, gevechten en andere facetten van de game. Ook zijn er nieuwe scènes toegevoegd wanneer spelers sterven, zijn de gezichtsanimaties van NPC's verbeterd en is er een nieuw muziekthema voor Slag Heap bij nacht. Mutanten bewegen vloeiender en NPC's reageren nu beter op het geluid van voetstappen. De volledige patch notes zijn hier te vinden.

In Stalker 2: Heart of Chornobyl reizen spelers wederom af naar de Zone, een gebied rondom de Chornobyl Nuclear Power Plant waar straling voor allerlei mutaties zorgt. De game is sinds afgelopen najaar verkrijgbaar voor Xbox Series X en S en pc. Ook staat het spel op Xbox Game Pass. Stalker 2 kende op release wel bugs en andere technische mankementen. De ontwikkelaar bracht dan ook al meerdere patches uit om die weg te werken.

Dat de game is uitgekomen mag een klein wonder heten, want de ontwikkeling had wat voeten in de aarde. Het uit Oekraïne afkomstige GSC Game World heeft de werklocatie van werknemers meermaals moeten veranderen, terwijl diverse werknemers zich bij het Oekraïense leger voegden. Ook moest de ontwikkelaar dealen met het feit dat Russische hackers vroege versies van de game lekten.

Kamal van de Pol deelde een 7 uit in zijn review: "Stalker 2: Heart of Chornobyl is een melancholische en meeslepende shooter gemaakt in de meest bijzondere omstandigheden. De prachtige en tot de nok toe gevulde spelwereld gaat wel gepaard met frustrerende AI en grafische foutjes. Daarbij verschilt de ervaring in de kern niet veel van de voorgaande delen. Ondanks dat is Stalker 2 een game waar je uren in kunt stoppen. Hoe meer moeite je in het verkennen van de Zone steekt, des te meer het je oplevert."

Nintendo heeft de launchtrailer van Xenoblade Chronicles X: Definitive Edition uitgebracht.

De game komt morgen uit voor Nintendo Switch en heeft verbeterde graphics en nieuwe verhaalelementen - inclusief een nieuwe omgeving. Mensen die het spel voor 6 april via de Nintendo eShop aanschaffen (of de downloadcode die bij de fysieke versie van de game zit inwisselen) ontvangen als bonus een Exploration Support Pack. Dit bevat onder andere 100.000 credits, de Advanced Iron Knife als mêleewapen, de Advanced Storm Assault Rifle, diverse verbeteringen voor wapens en armor en een Survival-armorset.

Xenoblade Chronicles X verscheen oorspronkelijk in 2015 voor de Wii U en is net als de andere Xenoblade Chronicles-games ontwikkeld door Monolith Soft. Een uniek aspect aan de game ten opzichte van de andere delen in de rpg-reeks is dat spelers hier gigantische mechs besturen. Het verhaal en de spelwereld staan volledig los van de andere delen en kan dus door nieuwe spelers ervaren worden.

"We schrijven het jaar 2054", zo luidt de officiële synopsis. "Na een vernietigende, intergalactische oorlog zijn de mensen van de Aarde gevlucht. Als één van de overlevenden en bewoners van de New Los Angeles (NLA)-kolonie, moet je een nieuw thuis bouwen op de gevaarlijke planeet Mira. Strijd voor de toekomst van de mensheid in een open wereld met vijf gevarieerde continenten vol onbekende wezens – waarvan sommige reusachtig groot."