Gespeeld: Zelda: Echoes of Wisdom breekt de regels

Wellicht is het maar goed ook dat de titulaire prinses - na vele uitstapjes en bijrollen - een avontuur naar huidige maatstaven krijgt. Oudgediende Eiji Aonuma en diens regisseurs voelen zich de afgelopen jaren namelijk steeds comfortabeler bij het introduceren van nieuwe, exuberante gameplaymechanieken en laten spelers daar graag op los. De nieuwe twist? Een zogenaamde Echo-mechaniek, waarbij Zelda dankzij een magische staf objecten en wezens kan kopiëren en plaatsen in de spelwereld. Afgaande op een speelsessie van ruim anderhalf uur is er weer héél veel mogelijk.

Echoes of Wisdom bekommert zich niet bepaald om de ‘canon’ van de Zelda-reeks: het heeft schijnbaar niets te maken met visuele evenknie Link's Awakening en klassieker A Link to the Past. Zelda belandt ditmaal in de cel door valse beschuldigingen rondom paarse scheuren die complete dorpen opslokken en een mysterieus wezentje genaamd Tri helpt haar de nieuwe superkracht onder de knie te krijgen. Eenmaal vermomd en ontsnapt uit de kasteelmuren van Hyrule Castle vraagt ze zich af wat er in godsnaam aan de hand is.

Waar een wil is, is een weg

Daarvoor al introduceert de game stapje voor stapje de Echo-mechaniek. In de spelwereld kan Zelda dus selecte objecten, zoals kisten, stenen en potten, ‘leren’, waarna ze in haar inventaris verschijnen. Vervolgens is het mogelijk om elk van deze objecten te selecteren en te dupliceren in de spelwereld. Zo klimmen we via een zelfgemaakt tafeltje over een kasteelmuur en plaatsen we kisten om bewakers af te leiden. We hadden ook twee grote planten kunnen plaatsen om een hoge brug naar de overkant te bouwen of in een zelfgemaakte pot kunnen kruipen om à la Solid Snake ongezien weg te komen. De remmen gaan al gauw los.

Om spelers toch enigszins te beperken kost elk object een hoeveelheid eenheden. Wanneer je deze selecteert in een snelmenu, dat nagenoeg identiek is aan dat van Tears of the Kingdom, zie je hoeveel ze kosten. In dit geval beginnen we met drie gouden driehoekjes en kunnen we deze verdelen over simpele objecten (bedden, stenen) en waardevollere dingen (stekelwezens en rollende gordeldiertjes). De game hint ernaar dat je Tri’s capaciteit langzaam uitbreidt en dus steeds meer dingen tegelijk kunt plaatsen, met alle gevolgen van dien.

In onze speelsessie leren we dan ook het ene na het andere object, zelfs levende wezens die je eerst moet verslaan om ze te leren. Eerdergenoemde gordeldiertjes walsen bijvoorbeeld kisten omver en Strandtula-spinnen (ha!) spannen een handig web aan het plafond om op te klimmen. Ieder object vervult een rol en geeft je meerdere mogelijkheden om de wereld te doorkruisen en puzzels op te lossen.

Pas wanneer de game de koppelmechaniek introduceert gaan alle deuren echt open. Vanaf dat moment kun je niet alleen tientallen geleerde items en wezens in de wereld plaatsen, maar ze ook nog eens evenredig met Zelda mee laten bewegen óf Zelda op haar beurt mee laten bewegen met een object. Een simpel voorbeeld leren we in een grot, waarbij we een gigantische rots kunnen verplaatsen door deze aan onszelf te koppelen en een paar stappen achteruit te zetten om een geheime ladder te onthullen. Omgekeerd koppelen we Zelda later aan een bewegend platform om sierlijk over een afgrond te zweven.

Leger aan vleermuizen

Het doet denken aan Ultrahand uit Tears of the Kingdom, maar dan minus de derde dimensie. Desalniettemin vraagt het de speler om op een bepaalde manier te denken en bovenstaande facetten te combineren. Zoals gehoopt bevat Echoes of Wisdom dan ook ouderwetse kerkers om je kunsten op de proef te stellen, waar we een stel inventieve puzzels oplossen. Zo bouwen we een trap van tafels en kisten om een standbeeld op een hoge knop te plaatsen en gebruiken we een trampoline om een geheime kist met gloeiboter uit de grond te trekken. Een teleurstellende beloning trouwens, maar het komt later vast van pas bij het kooksysteem.

Vooral gevechten zijn dankzij de Echo-kracht totaal anders dan in voorgaande Zelda-titels. Elk monster dat je leert kun je namelijk inzetten om voor je te vechten. Daarbij richt je op een gewenste vijand, maar kun je ook een legertje aan Keese-vleermuizen op monsters afsturen en toekijken hoe het uitpakt. De AI heeft soms wel moeite om obstakels als bomen en rotsen te vermijden. Een aantal keer blijft onze Bokoblin bijvoorbeeld speren in een boom gooien die de weg naar het doelwit verspert, al is een nieuwe vijand op een andere positie maken zo gepiept.

Ook tijdens gevechten geldt: als je denkt dat het kan, dan kan het waarschijnlijk. Wil je over een groepje vijanden vliegen met je eigen Keese? Het kan. Wil je een stekelwezen aan jezelf koppelen en rennend vijanden lekprikken? Helemaal prima. Het is zelfs mogelijk om een enkele vuur-Zog in het gras te werpen en alle vijanden te laten verbranden.

Vlak voor de eindbaas die onze speelsessie ten einde brengt introduceert Echoes of Wisdom overigens nóg een gameplaymechaniek die eigenlijk zonde is om niet zelf te ontdekken. Het geeft de gameplay in ieder geval een fijne extra laag die spelers vooral een handje moet helpen tijdens gevechten.

De kroon

Het moge duidelijk zijn dat Echoes of Wisdom niet zomaar een spin-off of makkelijk tussendoortje is. Al het bovenstaande vindt plaats op een klein gedeelte van een flinke wereldkaart, waar zeker nog een vijftal locaties met mogelijke kerkers op te ontdekken zijn. Daarnaast lijkt alles wat we hebben gezien rondom de Echo-kracht nog maar het topje van de ijsberg, zeker als het aantal beschikbare objecten in dit tempo toeneemt.

Uiteraard is Echoes of Wisdom vanwege het vogelperspectief per definitie beperkter ten opzichte van de breinbrekende constructies die je in Tears of the Kingdom bouwt. Het is natuurlijk de vraag in hoeverre de game, die werkelijk alles wedt op één spelmechanisme, de boel interessant houdt. Daarnaast doet het spel in dit stadium technisch een beetje denken aan de eerste fase van Link’s Awakening op de Switch, waarbij de framerate werd gehalveerd zodra het de game te veel werd.

Met een van de meest creatieve teams ter wereld verwachten we onder de streep echter maar weinig obstakels. Op z’n slechtst wordt Echoes of Wisdom een goed gevonden puzzelgame, en op z’n best de kroon die prinses Zelda al decennialang verdient.

The Legend of Zelda: Echoes of Wisdom verschijnt op 26 september voor Nintendo Switch.