Civilization is al decennia de koning van het 4X-genre. Door de enorme diepgang, veelvoud aan spelmechanieken en hoeveelheid speelbare beschavingen duurt het alleen wel even voor een nieuw deel klaar is. Civilization 7 staat acht jaar na deel 6 eindelijk voor de deur, en we mochten alvast drie uur spelen bij ontwikkelaar Firaxis te Baltimore.

Civilization is bij uitstek een franchise voor mensen met een voorliefde voor geschiedenis. Het is dan ook geen verrassing dat Ed Beach, creative director bij Firaxis, zijn presentatie voor onze speelsessie inluidt met enkele historische landkaarten. “Want om na te gaan hoe we de Civilization-formule wilden verbeteren, keken we naar de geschiedenis”, legt hij uit. Op de eerste kaart is weinig herkenbaar, behalve dan een rivier genaamd de Theems. Vlakbij de plek waar die ondiep genoeg is dat er een brug gebouwd kon worden, staan een paar gebouwen, met een primitieve muur eromheen. Een kaart later is het gebied iets gegroeid, met nog meer gebouwen en een forum in het midden. Er staat ook een naam bij: Londinium.

 Bouwen zonder bouwers

Enkele kaarten volgen, tot we uitkomen bij het Londen van 2024. Telkens groeit de stad met een nieuwe ring eromheen, en veel oude gebouwen, vestingen en trekpleisters maken plaats voor nieuwe. Rome, en dus ook Londen, werd niet in één dag gebouwd, maar in voorgaande Civilization-delen ging het wel op die manier. Spelers vestigden in één klap een stadskern en rekenden uit waar ze het best nieuwe districten konden bouwen voor de beste bonussen. Zaten er drie tiles - de spelwereld van Civilization is opgebouwd in hexagonen - tussen de stad en bijvoorbeeld een fabrieksdistrict, met niets ertussen, dan was dat maar zo. Maar in Civilization 7 moeten steden ‘natuurlijker’ groeien.

De eerste nederzetting die we in het spel bouwen aan het roer van Egypte, genaamd Waset, is wel gelijk een echte stad. En in de eerste beurten lijkt Civilization 7 verder ook sterk op zijn voorgangers. Je laat de eerste technologieën onderzoeken (van landbouw tot aardewerk) en bouwt het eerste gebouw (een graanschuur) of de eerste units (zoals krijgers of scouts). Nieuw is dat de groei van Waset vervolgens vanzelf gaat: we krijgen al in de tweede beurt de mogelijkheid om een omringende tile te verbeteren, bijvoorbeeld door een boerderij te bouwen die de voedselproductie versterkt. Door dat te doen worden de drie omliggende tiles direct aan de stad toegevoegd. En dat zonder maar een goudstuk uit te geven of een builder-unit te gebruiken, want die bouwers zijn er niet meer.

Van dorp naar stad

Hoe snel de stad groeit, hangt net als in eerdere delen af van hoeveel food en production je er hebt. Dat laatste heb je ook nodig wanneer je tiles wil verbeteren, maar dit verandert wanneer je aan je tweede stad begint te werken. Sterker, die heet dan geen city, maar een town. Het grote verschil is dat alle verbeteringen en units die erin worden gemaakt, alleen gekocht kunnen worden met geld. Je kunt er na verloop van tijd wel een stad van maken, maar dat kost veel geld, en de prijs wordt alleen maar groter naarmate je meer steden in je rijk hebt.

De prijs wordt juist kléíner nadat het dorp op organische wijze groeit. Op papier lijkt bovenstaande een kleine verandering, maar het voegt de nodige diepgang toe aan het uitbreiden van je rijk. Dat geldt ook voor het nieuwe onderscheid tussen Rural en Urban Districts. In Rural-districten plaats je één tile-verbetering, zoals een boerderij of een vissersboot. In Urban-districten kun je maximaal twee gebouwen kwijt, zoals een Campus (voor een science-bonus) en een Altar (voor een religion-bonus). Meer stof tot nadenken en keuzes om te maken, dat is iets waar Civ-spelers wel van houden. Firaxis lijkt ze wat dat betreft op hun wenken te bedienen, zo blijkt ook in de beurten die volgen.

Veel meer keuzes

Onze eerste scouts lopen tegen allerlei nederzettingen aan, maar waar je in Civ 6 gelijk getrakteerd werd op een bepaalde bonus (zoals extra voedsel of een Great Work), moet je in dit deel een keuze maken. Vind je een jagerskampje, dan krijg je de keuze of je vallen wil neerzetten (wat 30 science en 20 food oplevert) of dat je ze jachtvoorschriften wilt opleggen (voor 45 culture). Tref je een groepje barbaren, dan kun je ze berouw laten tonen (voor 10 production en 50 goud voor je hoofdstad) of hun eigendommen verdelen (voor 75 hapiness). In de praktijk betekent het niet veel meer dan klikken in een schermpje, maar het geeft toch wat meer smaak aan de keuzes die je maakt in Civilization 7.

We zien het ook terug in onze eerste aanvaring met een andere beschaving. Augustus Caesar van Rome toont zijn persoonlijkheid in dit nieuwe scherm, waarin de leiders tegenover elkaar staan. Volledig geanimeerd, met ingesproken dialogen waar je niets van verstaat (tenzij je Latijn spreekt). Drie keuzes staan onderaan: een vriendelijke groet, neutrale groet of vijandelijke groet. We willen voor de vriendelijke groet gaan, maar dat kost een nieuwe soort valuta genaamd influence. Alleen de neutrale optie is ‘gratis’, net als bij veel andere dialoogopties. Je moet in Civ 7 dus beter nadenken over hoe je om wil gaan met andere beschavingen, en influence overhouden als je bijvoorbeeld later in het spel een oorlogsverklaring wil kunnen afslaan.

Influence ga je ook nodig hebben voor andere zaken. Bijvoorbeeld als je jouw grenzen open wilt stellen voor een andere beschaving, je een culturele uitwisseling wil bewerkstelligen of landbouwproducten met ze wil delen (om zo jullie relatie te verbeteren), of ze juist tegen wil werken met sancties.  

Beschaving sturen

Als er één ding duidelijk wordt in onze drie uur in Civilization 7, is dat er veel meer keuzes zijn die juist de doorgewinterde Civ-speler de mogelijkheid geven om hun beschaving te sturen, en er iets unieks van te maken. In die eerste pakweg zeventig beurten zijn er al te veel keuzes om hier allemaal op te kunnen schrijven. ’Narrative’ keuzes, bijvoorbeeld: wat voor soort toespraak houdt jouw eerste gouverneur? Hoe reageert jouw stad op de eerste natuurramp? Maar er komen ook allerlei quests langs, vaak op basis van jouw speelstijl.

Na de eerste Medjay te hebben gebouwd (een oorlogseenheid uniek aan Egypte) luidt de doelstelling ‘bouw er vijf van binnen twintig beurten’. Of ‘neem een onafhankelijke deelstaat over binnen vijftien beurten’, ‘promoveer drie Commanders’. Het lukt vaak niet om alle quests te voltooien, simpelweg omdat je er de middelen niet voor hebt, dus ook daarin zullen keuzes gemaakt moeten worden.

Je eigen pad

Waarom al die keuzes? “We zagen dat spelers halverwege een potje afhaakten, dus we wilden iets doen om deze lange game in kleinere hoofdstukken op te delen”, zegt creative director Beach. “En spelers meer onderdompelen in het leiden van een beschaving.” Dat lijkt goed te lukken met de nadruk op interessante keuzes en verhalende elementen, want meer dan ooit krijgen we het idee dat we bepaalde probleemstellingen in Civilization op tig verschillende manieren kunnen oplossen. De toevoeging van Legacy paths geeft de speler ook nog eens meer handvatten en doelen tijdens het doorlopen van de verschillende tijdperken (er zijn nu drie in plaats van vier). Het behalen van bijvoorbeeld de science-doelen daarvan – van ‘bouw een campus’ tot ‘onderzoek het schrift’ – geeft je in een daaropvolgend tijdperk weer allerlei science-bonussen.

Daar komt bij dat je voor het eerst vrij bent om leiders in het spel te koppelen aan andere beschavingen (bijvoorbeeld Cleopatra aan Rome), en je gedurende een potje over kunt schakelen naar een andere beschaving, zodat je echt je eigen pad kunt kiezen. Ook krijgt jouw leider op beurt vijftig een eigen Attribute-boom, waarin je tal van bonussen kunt activeren die bij jouw speelstijl passen. En over speelstijlen gesproken: er is een nieuw overwinningstype gebaseerd op economie, voor wie graag zo rijk mogelijk wordt.

We kunnen nog vijf van dit soort teksten vullen met alles wat ons is opgevallen in Civilization 7. En hoewel het nog moet blijken of al die keuzes en nieuwe spelmechanieken ook in de nog resterende 430 beurten onze aandacht weten vast te houden, is het duidelijk dat het spel allerminst een veilige opvolger van Civilzation 6 wordt. Firaxis lijkt ervoor te zorgen dat we ook de komende acht jaar geen ander 4X-spel willen spelen.

Civilization 7 komt op 11 februari 2025 uit voor pc, Xbox One, Xbox Series X en S, PlayStation 4, PlayStation 5 en Nintendo Switch. Wie de Deluxe Edition of Founders Edition van het spel koopt kan vanaf 6 februari spelen.

Cloud Imperium Games, de ontwikkelaar van Star Citizen, zou werknemers op dit moment verplichten zeven dagen per week te werken om deadlines voor de Citizencon-beurs op 19 oktober te halen.

Insider Gaming meldt een interne e-mail onder ogen te hebben gekregen waarin dit wordt gemeld dat werknemers de komende achttien dagen hun beste beentje voor moeten zetten om "er zeker van te zijn dat we wederom een geweldige ervaring voor onze fans neerzetten".

Patch 3.24.2 zou voor die tijd af moeten zijn, alsmede een demo van singleplayercampagne Squadron 42. "Dat betekent dat mensen die aan Citizencon moeten werken verplicht worden om de komende twee weekenden extra te werken."

Daarbij moeten alle werknemers op vrijdag 4 en 11 oktober (normaliter een thuiswerkdag bij het bedrijf), op zaterdag 5 en 12 oktober en op zondag 6 en 13 oktober op kantoor aanwezig zijn. Het bedrijf zou ontbijt en lunch voor de werknemers verzorgen, en werknemers zouden de extra werkdagen op een later moment kunnen inhalen met extra vrije tijd. Daarbij zouden mensen op 21 oktober, de maandag na Citizencon, een vrije dag krijgen.

Insider Gaming noemt deze verplichting "de meest recente in een reeks aan belachelijke vereisten richting de ontwikkelaars vanwege mismanagement, waardoor sommige werknemers het bedrijf hebben verlaten". Eerder bleek uit een interne e-mail al dat werknemers twaalf uur per dag moesten werken om deadlines voor Citizencon te behalen, waarbij de vrije uren die in ruil daarvoor worden uitgedeeld alleen ingewisseld zouden mogen worden wanneer Squadron 42 uitgekomen is. Cloud Imperium Games heeft niet publiekelijk gereageerd op het artikel.

Star Citizen wordt al jaren gecrowdfund en is nog altijd niet af, wat de makers de nodige kritiek oplevert. Veel mensen claimen dat het geheel - ondanks dat de multiplayermodus speelbaar is - als een zwendel aanvoelt, bijvoorbeeld omdat er al meer dan 700 miljoen dollar via de crowdfunding is opgehaald en vanwege peperdure bundels met in-game schepen.

Bezoekers van het pas geopende Nintendo Museum in Japan mogen vanaf nu maar één exemplaar van bepaalde producten in de bijbehorende cadeauwinkel aanschaffen.

Dat heeft Nintendo via social media bekendgemaakt. Het Nintendo Museum opende eerder deze week officieel zijn deuren, maar nu al worden bepaalde producten uit de cadeauwinkel veelvuldig aangeboden in online doorverkoopwinkels.

Om scalpers zoveel mogelijk tegen te gaan, zullen er van bepaalde producten dan ook maar één exemplaar per bezoeker mogen worden verkocht. Dit geldt onder andere voor sleutelhangers gebaseerd op het ontwerp van Nintendo-consoles en grote kussens in de vorm van Nintendo-controllers.

De cadeauwinkel in het Nintendo Museum, genaamd Bonus Stage, kwam afgelopen weken al onder de aandacht bij fans nadat uitgenodigde journalisten en fans er foto's van plaatsten op internet. De winkel bevat allerlei merchandise die voor zover bekend voor het eerst verkocht wordt door het bedrijf.

Het Nintendo Museum is gebouwd in een oude fabriek van het bedrijf, de Ogura Plant in Uji, een stadje nabij Kyoto. Deze is in 1969 gebouwd en werd vooral gebruikt voor het produceren van Hanafuda-kaarten en als klantenservice om kapotte producten te maken.

Het museum vertoont de producten die Nintendo heeft gemaakt, waaronder games en consoles. Logischerwijs komen ook de Mario- en Zelda-franchises uitgebreid voorbij. Ook is er divers speelgoed te zien dat Nintendo vooral in de jaren tachtig maakte. Op de eerste verdieping is zelfs een gigantisch scherm in de vloer gebouwd. Met een apparaat kunnen bezoekers vervolgens een traditioneel kaartspel spelen. Het museum bevat sowieso meerdere interactieve elementen. Bezoekers krijgen een pasje met digitale munten om deze elementen te ervaren. Hieronder kan een eerder getoonde rondleiding van het museum worden bekeken.

De hoeveelheid Japanse pc-gamers is tussen 2019 en 2023 bijna verdrievoudigd.

Dat meldt de Japanse gameadviseur Dr. Serkan Toto op zijn website. Hij baseert dit op data van de Japanse Computer Entertainment Supplier's Association (CESA).

Het afgelopen jaar ging er 1,6 miljard dollar in de Japanse pc-gamesmarkt om. Daarbij besloeg pc-gamen ongeveer 13 procent van de totale Japanse gamemarkt, ten opzichte van 5 procent in 2019.

De toename in populariteit van pc-gamen is overigens een wereldwijd fenomeen: ook in westerse landen lijken steeds meer gamers hun spellen op een pc te spelen. Logischerwijs spelen uitgevers hier op in. Microsoft brengt al zijn games tegelijk op Xbox en pc uit, terwijl Sony steeds meer PlayStation-games naar pc brengt.

Uit de data die Toto ter beschikking had, blijkt ook dat het marktaandeel van consoles in Japan sinds 2019 gelijk is gebleven - rond 20 procent. Dat dit niet is gekrompen, is volgens Toto vooral te danken aan het succes van de Nintendo Switch.