Marvel Rivals is toch beter dan verwacht - Afgelopen Weekend
En Indiana Jones and the Great Circle is werkelijk fantastisch
Het weekend is afgelopen, dus we pakken onze laptops, schrijfblokken en mokken koffie er weer bij. Ondertussen blikken we daarentegen graag nog even terug op de uren die we dit weekend in digitale werelden hebben doorgebracht. Wat heb jij in het afgelopen weekend gespeeld?
Arthur van Vliet
Vroeger was Football Manager m’n ‘comfort game’, de laatste jaren is dat Gran Turismo 7. De weekly challenges zijn verleidelijk genoeg om me terug te doen keren, want leuk en ze leveren behoorlijk wat credits op. En hoewel multiplayer veel spannender is, ben ik afgelopen weekend begonnen met het percentage in m’n event directory van singleplayer-races opkrikken. Geen idee of ik 100% ga halen, maar de stijgende moeilijkheidsgraad bevalt me wel. En andere games, eh, wat zijn andere games ook alweer?
Erik Nusselder
Ik heb dit weekend Indiana Jones uitgespeeld! Zonder iets te spoilen, kan ik in ieder geval tot mijn grote tevredenheid zeggen dat het een Indiana Jones-ass Indiana Jones-einde was. Er is niet meer zoiets Indiana Jones-igs geweest sinds de eerste drie Indiana Jones-films. Ik zat als een kind zo blij voor mijn tv, net als dat blije kind dat vroeger de Indiana Jones-films verslond. Ik heb vandaag al de hele dag die iconische muziek in mijn hoofd. Het is echt belachelijk hoe goed deze game is, voor een spel rond een filmlicentie! Het was zo makkelijk geweest om een matige Indiana Jones-game te maken waarin Indy ineens een soort superheld was die iedereen door zijn hoofd schoot, maar hier is zo goed over nagedacht. Je bent niet supersterk, je wint een knokpartij soms per ongeluk en je haat slangen. Je voelt je in deze game geen superheld, je voelt je... Indiana Jones!
Ron Vorstermans
Ik heb Mouthwashing uitgespeeld. Mouthwashing duurt tweeënhalf uur, maar maak je borst maar nat. Je zit in deze game op een ruimtevrachtschip met vier anderen. Door een crash is de kapitein zwaargewond geraakt. Hij kan helemaal niets meer en zit gevangen in zijn lichaam - een beetje zoals in One van Metallica. De rantsoenen van het schip raken langzaam op, net als de pijnstilling voor de kapitein. Daarom besluit je samen met je collega's te kijken wat je nu eigenlijk vervoert. Het slot gaat van de deur van het ruim, de deur gaat open en voor je staat een ruim vol... mondwater. Mouthwashing. Vijftien procent ethanol, dus als je er genoeg van drinkt word je dronken. Dat gaat vast goed! En hoe zit het nou eigenlijk met die crash? En met wie speel jij eigenlijk? Mouthwashing is een hele goede game. Trigger warning voor seksueel geweld
Dunke van Boekel
Er gebeurden twee onverwachte dingen dit weekend Ten eerste speelde ik eindelijk wat meer Metaphor: ReFantazio, waardoor de eerste dungeon inmiddels afgerond is. Het sociale aspect uit de Persona-games komt nu ook steeds meer aan bod, en ik voel nu alweer dat ik volledig opgeslokt wordt door deze fantasierijke nieuwe wereld. Er werd daarbij ook bekend terrein verkend toen een paar maatjes mij meesleurden naar Marvel Rivals.
Op release wilde deze heroshooter niet echt klikken, ondanks mijn liefde voor het Marvel-universum. Het voelde te chaotisch en ietwat janky, maar nu ik de movesets van alle personages beter begrijp is het een stuk overzichtelijker. Mantis, Star-Lord en Wolverine zijn op het moment mijn mains, en vooral met de laatste brutaliseer je tanks met gemak. Het stond me tegen dat Wolvie wat zwak leek tegenover de andere personages, maar eigenlijk is zijn rol als tankbuster juist hartstikke logisch: kijk maar naar dit plaatje van zijn eerste verschijning in de comics.
Berend Driessen
Je kent het gevoel vast wel. Je hebt net een goede serie of game afgerond. De activiteit waar je dagenlang je vrije tijd mee opvult is voltooid. Maar wat komt daar nu voor in de plaats? Hier heb ik nu enorme last van, aangezien ik laatst de prachtgame Metaphor: ReFantazio heb uitgespeeld. Ik wil best mijn ervaring uittypen. Maar om een te lange tekst te vermijden, vat ik het samen in één zin: “Metaphor ReFantazio is een must play voor JRPG-fans en zet een ijzersterke identiteit neer, wat op sommige vlakken zelfs vergelijkbare games zoals de Persona-reeks overtreft.”
Nu ik nog op zoek ben naar een opvolgende game merk ik op dat ik terugkeer naar games die ik vroeger veel heb gespeeld. Een van deze titels is Rocket League en mijn god, soms vraag ik me af waarom ik ben gestopt. Want de competitieve kant van me kan het autovoetbalspel moeilijk loslaten als ik eenmaal bezig ben. De in-game-toernooien zijn altijd leuk om te doen met vrienden. Dus daar heb ik vooral veel tijd in gestoken dit afgelopen weekend om wat titels binnen te harken.
Tom Kauwenberg
Dit weekend zit ik in de Oostenrijkse schnee, om lekker te snowboarden. Dat is allemaal süper, maar zodra ik niet meer aan Method grabs, 180's en roetsjen denk, zit mijn hoofd bij Balatro. Maandenlang heb ik die hype een beetje kunnen negeren (wetende dat ik veel te hard ga op dit soort spelletjes), maar vorige week heb ik tóch toegegeven. Nu staat Balatro op de Steam Deck en wíl ik bijna in het Krankenhaus belanden, zodat ik tot in de treuren jokers mag verzamelen en eindeloos kan sjoemelen met kaartjes. Dat is niet zo cool als een mooie 360 landen, maar waarom voelt het dan zó gut? Mein Gott.