Is Ninja Gaiden 2 Black te makkelijk? - Afgelopen Weekend
En weer aan de slag met Final Fantasy, Doom en Sea of Thieves
Het weekend is alweer voorbij, dus tijd om te kijken wat de redactie afgelopen weekend heeft gespeeld! Zo gingen we aan de slag met het recent verschenen Ninja Gaiden 2 Black en keerden we terug naar Final Fantasy 7 Rebirth, Doom (2016) en Sea of Thieves.
Luuc ten Velde
Dit weekend stond volledig in het teken van Doom, de 2016-editie. Na de beelden van Doom The Dark Ages ben ik opnieuw in de shooter gedoken die in 2016 ook al met veel plezier gespeeld werd. Destijds op de PS4, maar nu is het tijd voor knallen met de pc-versie. En dan voelt het kapotmaken van al die gruwelijke monsters uit de hel tien keer zo goed, terwijl met muis en toetsenbord de besturing ook nog eens soepeler is. Is het hierna gelijk tijd voor Doom Eternal? Ja, dat denk ik wel.
Marcel Vroegrijk
Ooit ga ik een scriptie schrijven over de metroidvania als genre, maar tot die tijd moeten jullie het met mijn sporadische reviews en stukjes in deze rubriek doen. Afgelopen week heb ik er weer eentje uitgespeeld: Blade Chimera. Geen grensverleggende game binnen het genre, maar wel eentje die de spelregels op een nogal eigenaardige wijze interpreteert. Zo heb je vanaf het begin al bijna alle vaardigheden, en het restant kun je snel ontgrendelen. Je hoeft daar niet eerst een baas voor te hebben verslagen of iets dergelijks. En er is ook een teleporteerfunctie waarmee je naar praktisch ieder vakje op de map kunt fast travellen. Is dan niets meer heilig? Tot slot is Blade Chimera totaal uit balans, maar ik heb me op een metaniveau wel vermaakt met de bijzondere keuzes die ontwikkelaar Team Ladybug heeft gemaakt.
Mol
Ik zit voor de zoveelste keer weer vuistdiep in Sea of Thieves. Dit weekend ben ik helemaal niet bezig geweest met geld verdienen. Hoeft ook niet, gezien ik helemaal de blits maak op de zee met het duurste likje verf in de game op mijn schip. Ik ben vooral bezig geweest met de Tall Tales. Voor de de mensen aan wal die niet weten wat dit zijn, dit zijn in principe de verhaalmissies van de game. Eind vorige week was ik klaar met alle opdrachten rondom de Golden Shores Tall Tales, wat eigenlijk het hoofdverhaal is van de game. Dit weekend heb ik eindelijk de Tall Tales rondom Pirates of the Carribean uitgespeeld en zondag alles van Monkey Island gedaan! Wat zijn die twee Tall Tales fantastisch zeg. Je bent in een afgesloten wereld waar dingen een beetje op rails gebeuren. Daardoor krijg je wel een lekker cinematic, verhalende ervaring dat een heel ander tempo heeft dan het eindeloze grinden op de normale open zee. Vooral de muziek in de Monkey Island Tall Tale was zalig. Des te beter dat je er een shanty van krijgt aan het einde.
Ron Vorstermans
Ik heb Final Fantasy 7: Rebirth gespeeld op de pc en ik vind het wel leuk tot nu toe. Ik merk wel dat ik mijn aandacht er soms niet helemaal bij kan houden. Het is niet allemaal 'killer' maar af en toe ook best veel 'filler', zeg maar. Toch ga ik doorzetten. Ik en Tifa koesteren immers een persoonlijke band die niemand anders heeft behalve wij twee. De pc-versie heeft af en toe last van stutters en is niet heel erg geweldig geoptimaliseerd, maar is alsnog de beste versie van de game. Verder speel ik Ninja Gaiden 2 Black op de hoogste moeilijkheidsgraad. Veel fans zijn boos dat 2 Black is gebaseerd op het simpelere, in structuur aangepaste Ninja Gaiden 2 Sigma. Mij maakt dat echt niets uit. Ik vind dit een prima versie van Ninja Gaiden 2 en waardeer het oldschool game- en leveldesign. Als ik dan nog tijd overheb, gaat die ter ontspanning in Lone Mountains: Snow Riders. Een kleine game waarin je een hele grote skiër kan zijn.
Jacco Peek
Ik denk dat het universum niet wilde dat ik Ninja Gaiden 2 Black ging spelen, maar het is me toch gelukt. Het is al vaker gezegd, maar we zijn gewend geraakt aan het feit dat vijanden in actiegames een soort van beurtelings aanvallen, maar Ninja Gaiden vuurt alles tegelijk op je af. Voeg daar een hele verwarrende camera aan toe, en je hebt een behoorlijke chaos. Omdat de Normal-moeilijkheidsgraad tot nu toe wel meevalt krijg ik het echter langzaam onder de knie, en voelt het maken van combo’s eindelijk als een koud kunstje. Ik denk niet dat het zich bij mijn persoonlijke lijstje met beste actiegames ooit gaat voegen (Bayonetta 2, God of War 2 en DMC 5), maar vermaak me tot nu toe prima.
Verder ben ik nog steeds ongeslagen in het trivia-bordspel dat ik nu drie weken achter elkaar speel, terwijl ik eigenlijk niets weet.
Dunke van Boekel
Hallo, ik sta op het punt om mijn vriendin te ontmoeten in London. Nerveus? Ontzettend. Zin in? Nog meer. We spenderen een paar dagen in Brighton, maar sinds afgelopen woensdag vertier ik in de Britse hoofstad. Er was zaterdag een verjaardagsfeest van een online vriend, dus daar gingen we even naartoe. Ik houd niet van feestjes, maar wel van videogames, dus dat de vader van de desbetreffende vriend zelf een arcadekast in elkaar heeft gedraaid voor in de woonkamer was meer dan welkom. Spider-Man: The Videogame voor de arcadekasten uit 1991 is in een ruk uitgespeeld. Leuk feest. Enfin, het moment is bijna daar.
Erik Nusselder
Ik heb dit weekend de demo van Hans Kazan Beserker gespeeld, maar het heeft tot nu toe nog geen lach op mijn gezicht kunnen toveren. Misschien ook omdat het geen officieel gelicentieerd product van Hans Kazan is, maar eigenlijk The First Berserker: Khazan heet, een titel die ik steeds weer moet googelen. Er zijn inmiddels denk ik gewoon teveel souls-achtige actiegames. Ik kan niet meer heel enthousiast worden van eentje die niets bijzonders doet, zoals Hans Kazan Berserker. Gangetje gangetje vijand, parry dash sla, gapie gaap gaap. Er is niet zoveel mis met de game hoor, maar ik ben toch een beetje ontgoocheld.