Even terug in de tijd. Toen ik nog naar school ging eind jaren '90 en slecht betaalde bijbaantjes had in begin 2000 downloade en "leende" ik games bij vrienden. Niet iets waar ik achteraf trots over ben, maar het was toen niet anders. De games waren stuk voor stuk kla iekers.. Monkey Island 1&2, Dune 2, StarCraft, Half-Life, Grim Fandango, Unreal en ga maar door. Met veel plezier heb ik deze games gespeeld.
Nu al het studeren en de bijbaantjes voorbij zijn en ik goed werk heb, besloot ik dat ik niet alleen de games zou gaan kopen die ik ooit had gekregen en met veel plezier had gespeeld maar vanaf nu ook gewoon games ging kopen die ik wilde spelen in plaats van te downloaden. En wat heb ik soms een spijt.
Want tegenwoordig lijkt het wel of de uitgevers meer geld stoppen in de marketing en het opkopen van reviewcijfers dan in het ontwikkelteam. Demo's worden al helemaal niet meer gemaakt. We gaan maar uit van de spectaculaire filmpjes, over gameplay waarbij een end-supervisor-game-director -ofwatdanook ons even verteld hoe ontzettend cool de features in zijn game wel niet zijn en hoe groundbreaking het wel niet is. Het is slechts een schijnvertoning. Het eindproduct staat tegenwoordig zo ver weg van de beloftes, dat het soms lijkt of je iets mist in je game.
Het meest extreme voorbeeld hiervan is SimCity. Ik heb vrijwel alle filmpjes op gamer.nl gezien en kon eigenlijk niet eens wachten op de review. Bij de release van deze Kraken stond ik s'morgens bij de Bart Smit om de game te kopen. Gauw naar huis fietsend stelde ik mij al een beetje voor hoe ik mijn stad ga noemen en op ga bouwen. Eenmaal thuis aangekomen slinger ik de DVD erin en installeer ongeduldig de game. Het duurt even maar eindelijk kan ik spelen... niet dus. De game is gewoonweg onspeelbaar door server problemen. Nog een paar uur probeer ik het om het vervolgens maar op te geven... morgenavond dan maar weer even proberen.
Na enkele dagen zijn de serverproblemen opgelost. Of dit door EA komt of doordat mensen het niet meer probeerden laat ik even in het midden maar ik kan spelen. Ik weet nog goed van mijn allereerste SimCity dat ik het woon, commercieel en industrie gebied apart van elkaar had gebouwd en wilde hier hetzelfde doen. Niet dus. De maps zijn klein en het spel staat zo vol van de bugs dat het gerust en kwelling kan worden genoemd om door de te spelen. SimCIty is daarmee van de computer afgegooid en de DVD de prullenmand in. Het weggooien is het enige plezier dat ik eraan had.
Op naar de volgende game waar ik door gehyped was. Rome 2. Het originele Rome heb ik nooit uitgespeeld maar de keren dat ik opnieuw ben begonnen kan ik niet bijhouden. De originele game had wat probleempjes hier en daar, maar ik kon het spelen. Toen Rome 2 uitkwam kreeg ik hem diezelfde dag nog in de brievenbus. Hup, installereren die hap en Europa veroveren. Helaas kwam ik ook hier al gauw achter dat er bugs in zaten waar je niet omheen kon. Slechte pathfinding, waardeloze AI en stotteringen maakte ook deze game een vrijgelate gedrocht. Na wat patches zijn de meeste bugs al verholpen en is het speelbaar, maar deze game had nooit zo in de winkel mogen liggen.
Nu was de Xbox aan de beurt met GTA5. Wat een dijk van een game. Ik speelde de game (nog steeds) met veel plezier. En Online, dat 2 weken later zou komen, moest de krent in de pap worden. Nu konden we immers met of op vrienden gaan knallen. Helaas, ook deze release was een gedrocht. Het starten van online was praktisch onmogelijk en als je al in kon loggen, dan was je vrijwel zeker al je gemaakte progre ie kwijt. Ook GTA online is na een aantal patches acceptabel geworden, maar ook deze game had nooit zo een release mogen krijgen.
En toen kwam BF4. De opvolger van BF3. Met een dikke 9 op gamer.nl zou dit toch een goede game moeten zijn. Zou dit dan een game zijn zoals het gereleased zou moeten zijn? Nee, ook BF4 heeft last van het Kraken-syndroom. De game heeft bugs, server crashes, client crashes, slechte netcode en niet opgeslagen progre ie. Dice doet weinig aan damage control en reageert nauwelijks op de boze reacties van hun klanten.
Het lijkt daarmee wel of we tegenwoordig bereid zijn om geld neer te leggen voor een BETA game. Wat is er mis gegaan in de game industrie? Games waren vroeger gewoon af. Patches kwamen sporadisch uit en dit was voornamelijk om juist iets toe te voegen dan iets te repareren. Is het omdat we tegenwoordig allemaal goede internetverbindingen hebben en dat de uitgevers daarom gerust patches van 600MB+ door je bedrading knallen? Is het omdat het ontwikkelbudget op raakt en de uitgever zegt "het is wel goed zo"? Of zien wij alles door een roze bril en horen we wat we willen horen?
Ik weet het niet, maar ik weet wel dat ik niet meer naar een filmpje kijk waar een slager zijn eigen Krakenvlees keurt.