Het is een tijdje stil geweest sinds mijn vorige blog. Dat heeft meerdere redenen, waarvan de voornaamste het gebrek aan internet in mijn vorige hotel. Toch heb ik mij niet hoeven te vervelen, want de afgelopen paar dagen heb ik gezworven door een van de meest bijzondere steden waar ik ooit in mijn leven doorheen heb gezworven: New York City. Een avontuur dat in tegenstelling tot de rest van mijn studiereis minder om gamen draaide, maar des te meer om een fascinerende stad. Zie dit dus maar even als een tu endoortje voor de volgende lading bedrijfsbezoeken.

Bright Lights, Big City

Het moet gezegd worden, met enige scepsis en de nodige achterdocht vertrok ik vanaf het station in Boston met de trein naar de Grote Appel. Want hoe kon een dergelijk grote en vooral drukke stad nu een prettige omgeving zijn om te leven. Tel daarbij op dat wij vanaf Penn Station acht blokken met al onze koffers in de richting van een hotel moesten lopen, dat volgens het internet in bijzonder slechte staat verkeerde, en je snapt dat ik behoorlijk voorzichtig was om mijn waardevolle spullen in de buurt te houden. Een goede vijf uur later stapten wij echter uit de trein, die dankzij de ingebouwde stopcontacten (NS Hint, Hint) voor ons laptop dragende informatici comfortabel was, en begonnen we de wandeltocht door het inmiddels donker geworden New York.

Na deze vermoeiende wandeling kregen we de kans om zelf over het hotel te oordelen, en gelukkig was het hotel mi chien karig, maar nog altijd beter dan het hostel waar we in Boston waren verbleven. Bovendien zaten we op 43rd Street, direct naast het beroemde Times Square. En dus konden we, na een smakelijke maaltijd in een typisch Amerikaans diner, ons vergapen aan de felle lichtreclames, Broadway theaters en vooral heel veel mensen. En langzaamaan begon een Betje te dagen waarom New York zo bijzonder is, want werkelijk overal was leven om ons heen. Na een uitgebreid rondje over Times Square en een bezoekje aan het Hard Rock Cafe aldaar leek het vooral verstandig om eerst even bij te slapen.

Toch nog even wat leerzaams

De volgende ochtend stond, als enige dagdeel van ons verblijf in New York, in het teken van iets daadwerkelijk leerzaams. We bezochten namelijk het Games 4 Learning Institute, een project van de New York University dat met sponsoring van onder andere Microsoft onderzoekt wat een educatieve game succesvol maakt. Het uiteindelijke doel van dit onderzoek: een educatiemethode opzetten waarbij games gegarandeerd zorgen dat leerlingen bepaalde competenties hebben, zodat sommige vakken geen toetsen meer nodig hebben. Een soms wat obscuur verhaal, vooral ook omdat er nog geen duidelijke resultaten zijn van de efficiëntie van deze leermethodes. Des te meer redenen om dit grondig te onderzoeken, want gamen kan zonder twijfel een goed hulpmiddel zijn in het leerproces.

Het leerzame moment werd vervolgd door een rondleiding over de New York University Campus, die zich midden in SOHO bevindt. Een charmante studente liet ons onder andere de bibliotheek, lokalen en studentenruimte zien, terwijl wij leerden over de verschillen tu en het Nederlandse studentenleven en het Amerikaanse. Grootste verschil? De prijs, want met 50.000 dollar per jaar is het collegegeld van de NYU echt bizar veel hoger dan de kosten in Nederland. Na de tour besloten we nog een kort rondje over het Financial District, waar we Wall Street en Ground Zero bezochten en vanaf Battery Park in de verte het Vrijheidsbeeld konden bekijken.

Suit Up!

Die avond verzamelde onze groep, in pak gestoken, vroeg in de lobby van het hotel. We zouden die avond namelijk naar de musical The Lion King gaan, op het beroemde Broadway uiteraard. Nu ben ik niet echt een aanhanger van de Nederlandse musical cultuur, maar voor Broadway en mijn favoriete Disney-film maakte ik graag een uitzondering. En zo begon, na een diner in een Italiaans restaurant in Hell’s Kitchen, een legen-waitforit-darische avond. Niet alleen was Lion King een fantastische productie (wat de mensen die de show in Nederland hebben gezien vast al wisten), maar ook was het tijd om het uitgaansleven van New York te gaan testen.

Ik zal vast niet de enige in Nederland zijn die zich als fervent How I Met Your Mother-kijker beschouwt. En aangezien wij voor de Broadway-show toch allen keurig in pak waren gestoken zat er niets anders op dan een belangrijk element uit de serie in de praktijk te testen; heeft het dragen van een pak voordeel in het (New Yorkse) uitgaansleven. Onze conclusie? Met een grote groep in pak gestoken, relatief lange, Nederlanders krijg je veel gesprekken met New Yorkers. En dus ontstond zo een gezellige en vermakelijke avond, tot deze op het teleurstellend vroege tijdstip van vier uur moest eindigen omdat we de kroeg werden uitgetrapt. Het is toch een beetje vreemd dat je in New York minder lang kan uitgaan dan in menig Nederlandse kroeg.

30 Rock

Relatief vroeg of niet, om half vijf in bed is altijd nog extreem laat als je de volgende ochtend om half acht het bed uit moet om een tour door New York te volgen. En dus stond ene grote groep brakke studenten te volgende ochtend te wachten op een touringbus die alle highlights van de Grote Appel liet zien. Hieronder vielen onder andere Strawberry Field, Madison Square Park, Rockefeller Plaza en het al geziene Wall Stret. Hoogtepunt was echter een rondleiding met een boot over de Hudson rivier, waardoor we niet alleen Manhattan van een afstandje in zijn volle glorie konden bekijken, maar ook op enkele tientallen meters van het Vrijheidsbeeld wisten te komen.

Na een middagje bijslapen stond er nog één grote attractie op mijn persoonlijke programma, een bezoek aan de top van het Rockefeller gebouw, onder andere bekend van de serie 30 Rock. Vanaf dit op één na hoogste gebouw van Manhattan kon de skyline immers uitstekend bekeken worden. Dankzij een stukje goede planning aan onze kant lukte het om rond zonsondergang boven op de top van het gebouw te komen, waardoor we een prachtig uitzicht over Groter New York hadden, terwijl de stad langzaam maar zeker van zonlicht naar neonlicht wi elde. Als mijn hart nog niet gestolen was door New York, dan gebeurde het nu wel.

Een bezoek aan een geweldig en goedkoop burger restaurant (Kobe Beef Burger), een kroeg die peperdure Belgische trappisten verkocht en een wat betere nachtrust dan die daarvoor later was het al weer tijd om New York, met pijn in het hart, te verlaten. Inmiddels zit ik al weer een aantal dagen in Washington DC en morgen vertrek ik naar de noordwestelijke stad Seattle. Maar daarover, lieve lezers, vertel ik wel een andere keer.

Gijs van Veen is naast redeacteur van Gamer.nl student Human Media Interaction aan de Universiteit Twente. Met een groep van 28 studenten bevindt hij zich momenteel in de Verenigde Staten om aldaar een twintigtal bedrijven en universiteiten te bezoeken. Meer weten? Ga naar www.pixel2010.nl of volg Gijs op Twitter via @Daeda88. Bekijk de rest van het verslag op http://www.gamer.nl/user/daeda/blog