Vol trots sta je voor de poorten van je nieuwe dierentuin. De zonnestralen strijken langs de bladeren van je tropische bomen, een vrolijk muzakje stroomt je oren in en de eerste bezoekers staan klaar om hun portemonnee te trekken. Vol goede moed loop je naar binnen, het park in... potverdorie, er staat nog helemaal niets! De eerste klachten van betalende klanten komen je mailbox binnen. Er zijn niet genoeg verschillende dieren in dit park! Ik heb honger en dorst, en ik moet naar de wc! Tijd om de mouwen op te stropen. Dit moet een toppark worden.
Tyconisch
Je kunt Zoo Tycoon op twee manieren spelen: vanuit een third person-perspectief, waarin je in je eigen creatie rond kunt lopen, of gewoon van bovenaf. De laatste optie is het meest praktische, omdat het je een goed overzicht van het park biedt. Op die manier is het samenstellen van je dierenrijk een eitje. Je kiest het soort attractie dat je wilt bouwen – een savanne met olifanten, een berenbos of gewoon een ballonnenwinkeltje – en plempt het ergens neer. Het spel verzint zelf hoe de wegen naar de parkgedeeltes lopen en zet ook gelijk wat gezellige boompjes neer.
Daarna is het tijd om dieren toe te voegen, en ook dat is met een paar simpele handelingen te doen. Je kunt kiezen uit een lijstje met beesten die beschikbaar worden gesteld door andere parken. Je nieuwe aanwinst wordt vervolgens met een helikopter in zijn nieuwe huis gezet. Elk dier heeft zo zijn eigen voorkeuren qua habitat en wil meestal niet met andere soorten beesten in hetzelfde hok zitten. Als je een gevecht tot de dood tu en een beer en een giraffe in je hoofd had, kom je dus bedrogen uit.
Ahhhh lief!
Het belangrijkste is daarna om je dieren tevreden te houden. Gelukkige dieren trekken meer bezoekers aan, die weer meer geld in het laatje brengen, waardoor je weer meer dieren kunt kopen. En die zorgen op hun beurt weer voor nog meer klanten. Je beesten hebben echter wel een hoop behoeftes die je te allen tijde in de gaten moet houden. Ze hebben honger, ze moeten gewa en worden en ze hebben behoefte aan gezelschap. Dat kun je allemaal zelf oplo en: je geeft je beesten een appel, je sopt ze af met een gigantisch waterpistool of je speelt met ze door je handen op het glas te drukken. Die handelingen zijn ontzettend vertederend, en de eerste keer dat een giraffe uit je hand eet zul je jezelf hardop “ahhhh” horen zeggen.
Aan die interacties is goed te zien dat ontwikkelaar Frontier Developments eerder aan Kinectemals werkte, waarin je via de Kinect met schattige beestjes speelde. Ook in Zoo Tycoon zijn alle acties trouwens goed uit te voeren met de camera, al is dat geen vereiste. Vooral kinderen zullen ervan genieten om kiekeboe te spelen met een aap. Het is jammer dat je niet met alle dieren op die manier bezig kunt gaan. De kleinere habitats, met lemuren en andere kleine beestjes, zijn minder interactief.
Het zelf uitvoeren van dergelijke taken geeft een hoop voldoening, maar al gauw zal je park te groot worden om dat vol te kunnen houden. Je kunt gelukkig gewoon bakken met eten in een habitat zetten, een krabpaal om mee te spelen of een douche zodat de beesten zichzelf schoon kunnen houden. Ook is er de optie om verzorgers in dienst te nemen die de poep in de attracties graag voor je opruimen.
Geen Tycoon
Dat is maar goed ook, want jouw blik moet ruimer staan. Je wilt telkens weer je park uitbreiden, nieuwe en betere dieren kopen, moderne technieken onderzoeken die je efficiëntie verhogen en dus de kosten laag houden, of een reclamecampagne voor je park in gang zetten. Het probleem is alleen dat het runnen van het park niet veel uitdaging biedt. Als je dierentuin eenmaal loopt, hoef je alleen maar steeds de juiste handeling uit te voeren om het park draaiende te houden. Bovendien is er geen mogelijkheid om je met details bezig te houden. De toegangsprijs kun je bijvoorbeeld alleen op ‘laag’, ‘medium’ of ’hoog’ zetten, in plaats van dat je handmatig precies de juiste prijs bepaalt. Dat doet het ‘Tycoon’ in de naam van de game geen eer aan.
Bijkomend probleem is dat de menustructuur van Zoo Tycoon soms ernstig zijn best doet om je tegen te werken. Het is een hels karwei om je park een beetje op te leuken. Wil je een pleintje vol standbeelden maken, dan zul je elk standbeeld één voor één moeten neerzetten. Je gaat naar het bouwmenu, dan naar versieringen, dan naar standbeelden en daar kies je iets moois uit. Je zet er eentje neer, en moet vervolgens weer helemaal het menu induiken om dat standbeeld nog een keer te vinden en te bouwen. Hetzelfde geldt voor bomen, waardoor het veel te lang duurt om een leuk bosje te planten.
Ook hadden we graag wat meer verschillende dieren gezien. In feite zijn er maar acht verschillende beesten waar je uitgebreide interacties mee hebt, waaronder olifanten, leeuwen en beren. Door veel verschillende soorten van deze dieren te bieden, doet Zoo Tycoon alsof er veel meer keus is. Maar een tijger is een tijger, of het nou een Bengaalse of een Sumatraanse is.
Spelen met een aap
Dat is jammer, want de game heeft verder genoeg content. Er zijn een flink aantal challenges en scenario's dat je steeds een bepaalde uitdaging biedt. Ook tijdens het spelen verschijnen er constant opdrachten, zoals het fotograferen van een specifiek beest of een verzoek van je bezoekers die je met een aap willen zien spelen. Daarnaast is er een Free Play-modus, waarin je oneindig veel geld hebt en ongestoord het park van je dromen kunt bouwen. Daar ben je zo uren mee zoet, zonder dat je het door hebt.
Uiteindelijk sta je weer voor de ingang van je park en kun je eindelijk tevreden zijn. Je dierentuin wint prijs na prijs en je beesten zijn gelukkig en zorgen voor bezoekertrekkende baby's. Dan kun je met een gerust hart weer even de giraffes gaan voeren. Ahhhh!