In Yo-kai Watch maakten we kennis met Nate (of Katie, als je een meisje koos), die de titulaire Yo-kai Watch ontvangt en zowel persoonlijke als globale crises oplost in het dorpje Springdale. Dat doet hij (of zij) door vrienden te worden met de spookachtige Yo-kai en ze in te zetten tijdens gevechten. De rpg was verre van perfect; het vechtsysteem vereiste bijvoorbeeld weinig interactie van de speler en het vrienden worden met Yo-kai hing teveel af van dom geluk. Kleine kwalen die te overzien waren dankzij de koddige personages, het vermakelijke verhaal en vooral de fantastische wereld die smeekte om verkend te worden.
Het recept voor een verpletterend vervolg leek duidelijk: een nieuwe spelwereld, gegoten in datzelfde magische, avontuurlijke sausje als het origineel, maar dit keer met een bevredigend vechtsysteem en een innovatievere manier om Yo-kai te vangen. Yo-kai Watch 2 maakt het zichzelf er echter te makkelijk van af, en schotelt ons nagenoeg dezelfde gebieden voor met een lauw geworden sausje en wat halfbakken verbeteringen. Voor een nieuwkomer nog prima te behappen, maar als terugkerende klant is het een beetje alsof je je maaltijd van gisteren aan het herkauwen bent.
Déjà vu
Yo-kai Watch 2 slaagt er namelijk in om heel toegankelijk te zijn voor nieuwe spelers, maar vergeet rekening te houden met degenen die al bekend te zijn met de serie. De gebeurteni en uit het vorige deel worden in rap tempo samengevat middels een berg tutorials vermomd als verplicht gemaakte zijmi ies, die stuk voor stuk alle gamemechanieken door je strot douwen, voordat je eindelijk aan de nieuwe content mag beginnen. Wanneer het zover is ben je zo’n zes uur verder, wat zelfs voor rpg-standaarden veel te lang is.
Yo-kai Watch 2 wordt gelukkig een stuk leuker wanneer je toegang krijgt tot de nieuwe gebieden en het Model Zero-horloge ontgrendelt. Deze voegt meer functies toe aan het vechtsysteem en maakt het makkelijker om maatjes te worden met Yo-kai, wat hele welkome toevoegingen zijn. Zo kun je met de stylus de vijand belagen wanneer die onder een vloek staat en is het favoriete voedsel van Yo-kai direct te raadplegen tijdens een gevecht. Het lost echter niet de kern van de problemen op: gevechten zijn nog steeds vooral een pa ieve bezigheid en uiteindelijk ben je alsnog afhankelijk van geluk (of domme pech) bij het vangen van Yo-kai.
Vang ze allemaal
Net als in het vorige deel zijn het ook hier de Yo-kai die de show stelen. Vooral Whisper en Jibanyan, waarvan de laatste een veel prominentere rol speelt dan in het vorige deel, zorgen voor een aantal flauwe maar komische momenten. Yo-kai Watch 2 voegt in totaal 184 nieuwe geestachtige monsters toe, hoewel je moet ruilen met de andere versie van de game om ze allemaal te vangen. Hoe pedagogisch incorrect het ook is, het blijft een intere ante insteek dat onze alledaagse irritaties, tegenslagen en stemmingswi elingen worden veroorzaakt door Yo-kai en dit wordt ook op een leuke en logische manier verwerkt in het verhaal en in de spelwereld.
Wellicht is dat ook de reden waarom het zo loont om de omgevingen van Yo-kai Watch 2 te verkennen. Elk hoekje van de map verbergt wel een geheim en vaak zijn Yo-kai hierbij betrokken: leegstaande panden waar het spookt, een compleet ondergronds rioolnetwerk waar Yo-kai ronddolen, vi en in het kanaal en kevers op de bomen, en tientallen verkenbare gebouwen en winkels, stuk voor stuk uitgewerkt tot in de fijnste details. De mensen die je tegenkomt kampen met problemen, vaak omdat ze bezeten zijn door een kwaadwillende Yo-kai. Overal is wat te vinden – voor wie de moeite neemt om te zoeken. Speel je Yo-kai Watch 2 enkel voor het hoofdverhaal, dan hou je na de tutorial bijvoorbeeld nooit meer een vangnet vast.
Ren je rot
Het volgen van het verhaal of het doen van zijmi ies geeft je helaas weinig reden om je onder te dompelen in de spelwereld, maar zijn enkel excuusjes om je van A naar B te sturen. De meeste mi ies zijn inspiratieloos en verre van uitdagend. Ze bestaan voornamelijk uit het rennen naar een plek aan de andere kant van de stad, om daar met een ander personage te praten of een Yo-kai te verslaan, om weer terug te keren en je beloning te ontvangen. Dit beperkt zich niet alleen tot zijmi ies, maar is ook van toepa ing op het gros van de hoofdmi ies.
In die zin is Yo-kai Watch 2’s grootste probleem dat het in bijna geen enkel opzicht de tijd van de speler respecteert. Fast travel-opties worden pas laat in het verhaal vrijgespeeld, het vangen van een specifieke Yo-kai kan als je pech hebt uren duren en de trein die je kan gebruiken om rond te reizen is leuk bedacht, totdat je beseft dat je tien seconden moet wachten tu en ieder station en je nog vijf haltes te gaan hebt.
Gelukkig bevat Yo-kai Watch 2 ook een aantal verbeteringen ten opzichte van het eerste deel en is de game wederom tot de nok toe gevuld met content. Op het gebied van multiplayer is de game flink uitgebreid, met een online gevechtsmodus en de mogelijkheid om te ruilen met vrienden. De nieuwe Battle-modus, waarin je met maximaal vier spelers in de huid kruipt van een Yo-kai en knokt tegen demonen, had een op zichzelf staande game kunnen zijn (en is dat inmiddels ook geworden in Japan). Het onderste scherm van de 3DS is volgeplempt met dit soort “Apps”; elk een eigen zij-activiteit waar je uren in kunt stoppen. Na het uitspelen van de verhaalmodus zijn er bovendien nog veel meer uitdagingen om aan te gaan en kun je uiteraard nog proberen alle Yo-kai-penningen te verzamelen.
Yo-kai Watch 2 is een veel betere introductie tot de serie dan het eerste deel en dat komt niet alleen door de toevoeging van de eerder genoemde multiplayerelementen, die hiervoor een ernstig gemis waren. De game bevat ook veel meer verwijzingen naar de tekenfilmserie en is bovendien voorzien van een (optionele) Nederlandse lokalisatie, waardoor het voor jongere spelers makkelijk aan te raden is. Het is daarom zo jammer dat Yo-kai Watch 2 in de schaduw moet staan van zijn voorganger, want als vervolg schiet het tekort op het gebied van verbeteringen en originaliteit. Hopelijk is dit niet het laatste wat we van deze serie zien in Nederland, want Yo-kai Watch barst van de charme en het derde deel, dat nu al in Japan uit is, lijkt een hoop terugkerende problemen van de serie voorgoed op te lo en.
Yo-kai Watch 2 is nu verkrijgbaar voor Nintendo 3DS in twee versies: Skeletspoken en Giga Geesten. De game is zowel in het Engels als Nederlands speelbaar, afhankelijk van de systeemtaal.