Het voelt in het begin van War of de Chosen werkelijk alsof je een nieuwe campagne zit te spelen. Maar al snel stoppen de toffe filmische introducties en beland je weer in het oude verhaal van Xcom 2—dat zelf al een vrij overduidelijke remake was van de campagne van Xcom 1. Erg zonde en overbodig, want het einde van het verhaal van Xcom 2 was een inkoppertje voor een nieuwe campagne.
”I will get you next time, Power Rangers!”
Goed, daar is niets meer aan te doen; over naar wat er wel in deze uitbreiding zit. War of the Chosen introduceert drie slechteriken van Advent die jou gedurende de campagne dwarszitten. Het zijn over-the-top-figuren die regelrecht uit de Power Rangers lijken te komen, maar gevaarlijk zijn ze absoluut. Ze starten met een overpowerde set krachten en onkwetsbaarheden die zeker in het begin spelers tot waanzin kunnen drijven. Ze kunnen plots in iedere mi ie opduiken, waardoor een heroïsche ‘red de burgers’-mi ie in een klap in een paniekerige ‘red jezelf eerst!’-mi ie verandert.
Ze worden enigszins makkelijker te domineren wanneer je soldaten sterker worden gedurende de campagne, maar laat ze niet te veel hun gang gaan: The Chosen blijven zichzelf eveneens ontwikkelen met nieuwe krachten. Om niet helemaal kansloos te zijn geven de drie nieuwe verzetsgroepen (Reapers, Skirmishers en Templars) je iedere maand bonuskrachten en mi ies om jezelf te versterken of The Chosen aan te vallen. Daarnaast levert iedere factie een held die effectief is tegen een van The Chosen. De drie helden lijken, zeker in het begin, een behoorlijk krachtige toevoeging.
De Skirmisher-held is het nuttigst. Hij is een soort Ranger, maar beter in gevechten van een afstandje. De Skirmisher heeft een erg handige haakaanval die pijnlijker is dan de bloedirritante slangenaanvallen van Advent. De Reaper-held is een Sharpshooter die volledig gericht is op Concealment. Op zich zeer bruikbaar tijdens mi ies waarin je even stilletjes je aanval wilt opbouwen, maar uiteindelijk groeien je eigen Sharpshooters haar voorbij in brute slagkracht tegen meerdere tegenstanders.
De Templar-held is een beetje vreemde mix van iedereen. Ze heeft de pistoolaanval van Sharpshooters, de mêleeaanval van Rangers en psychische aanvallen zoals Psi-Ops, maar is minder effectief dan al deze kla en op hun toppunt. Ze heeft wel een ultrahandige move dat ze onkwetsbaar kan zijn na haar mêleeaanval. Al met al leuk voor de afwi eling, deze nieuwe helden, maar waarschijnlijk zet je aan het einde van de campagne liever je vertrouwde units in. Die zijn overigens ook opgevoerd met twee nieuwe systemen.
Vrienden voor het leven
Allereerst verdienen soldaten nu persoonlijk Ability Points en is er een gezamenlijke poel van ervaringspunten. Deze kun je inzetten om krachten die je normaal moet overslaan alsnog te kopen of om extra bonu en aan je soldaten te geven. Daarnaast worden je units nu ook vriendjes en vriendinnetjes van elkaar, wat je kunt beklinken met een officiële connectie tu en units. Deze band blijft groeien en geeft extra krachten als je het stel samen op mi ie stuurt, zoals een gratis bonusactie. Hoewel Xcom zeker nooit simpel is en iedere fout altijd bestraft zal worden, werd de game ons iets te makkelijk aan het einde omdat we zo rijkelijk veel beloningen op onze leden konden inzetten.
De moeilijkheidsgraad van War of the Chosen is an sich wel hoger dan van Xcom 2. Nieuwe vijanden maken gretig gebruik van Mind Control, veruit de meest irritante kracht in heel het Xcom-universum. We hebben nog nooit eerder zoveel met anti-Psychic-helmen moeten rondlopen om niet het loodje te leggen. De toevoeging van loslopende hordes zombies in de levels geeft ook een nieuw tactisch niveau aan de game, omdat je vijanden nu voor het eerst met elkaar kunt laten vechten terwijl je zelf in een hoekje wegkruipt.
Grootste uitdaging van Xcom blijft echter het wispelteurige hit/mi -systeem, waarbij je nog regelmatig aanvallen mist terwijl je recht tegenover een vijand staat. Firaxis weigert van zijn concept af te wijken omdat het save-scumming wil voorkomen, maar in praktijk vernachelt het gewoon nodeloos goed opgezette aanvallen. Gelukkig zijn de laadtijden voor de mi ies flink ingekort, dus is tenminste een van de minpuntjes uit de basisgame wel opgelost. War of the Chosen is zeker een aanrader voor de spelers die Xcom 2 gemist hebben, maar voelt iets te veel als een herhaling voor Xcom-veteranen.
Xcom 2: War of the Chosen is getest op pc. De uitbreiding is nu verkrijgbaar voor pc, Xbox One en PlayStation 4.