Lord of the Rings fans komen in de laatste maanden van 2003 goed aan hun trekken. De Special Edition DVD van de Two Towers is uitgekomen, de laatste film in de trilogie staat op het punt in première te gaan en Vivendi en EA komen beiden met een aantal Lord of the Rings games aanzetten. EA gebaseerd op de films, Vivendi op de boeken. In War of the Ring hoeven we de karakters, omgevingen en gebeurteni en dus niet precies zo terug te verwachten als dat we in de films zien. Ook New Line Cinema heeft het boek op een bepaalde manier geïnterpreteerd, waardoor de films op sommige punten nog wel eens afwijken van wat Tolkien oorspronkelijk opgeschreven heeft. Daarnaast kan War of the Ring zich breder vertonen dan de op de films gebaseerde games; in het boek worden immers tientallen gebeurteni en beschreven, die we nergens in de films terug zien. Voor zo ver de inleiding over het hoe en wat, waar het werkelijk om draait is natuurlijk het spel zelf.
War of the Ring is opgedeeld in een good- en evil campaign. Je hoeft de ene niet uit te spelen voordat je aan de andere kunt beginnen, waardoor je afhankelijk van je 'humeur' kunt kiezen om lief of stout te zijn. Beide campaigns werken volgens het 'unlock' systeem, wat inhoud dat je door een bepaalde mi ie te voltooien toegang krijgt tot één of twee volgende levels. Vervolgens kun je zelf kiezen welke van de twee mi ies je eerst wilt doen, om zo het gevoel van vrijheid ietwat te bevorderen. Dit is ook wel nodig natuurlijk, want inhoudelijk kan er simpelweg nul komma nul gesleuteld worden; alles dient precies zo te lopen als in de boeken beschreven wordt. Dit betekent echter niet dat inhoud van de mi ies onaantrekkelijk is; het vernietigen van de brug bij Osgiliath is een ervaring op zich en je kunt je voorstellen dat ook het verdedigen van Helmsdeep je met vochtige vingers laat klikken.
Toch biedt War of the Ring niet echt wat je ervan verwacht. De game is enorm basic en richt zich met name op het uitvechten van kleine- en ma ale veldslagen (100 units maximaal). Dit hoeft op zich geen probleem te zijn, maar dan moet er op het gebied van combat wel iets speciaals of nieuws te vinden zijn. En dat is er niet. Je doet alles over wat ook al in die duizend andere RTS'en gedaan is. Dat is jammer, want in een Tolkien licentie zit zoveel meer potentie.
Je kunt het natuurlijk ook van de andere kant bekijken: slecht is de gameplay allerminst. De hero's (waaronder natuurlijk een deel van het Reisgenootschap) hebben flitsende speciale aanvallen en zijn in de veldslagen vaak de besli ende factor. Ook de units zelf zijn goed gebalanceerd en de verhouding tu en goed en kwaad is duidelijk merkbaar. Orcs en goblins zijn dan wel minder sterk, maar ook veel sneller te vervaardigen, waardoor je ook met een grote meerderheid alsnog een gevecht kunt verliezen als Dark Lord. Andersom zijn de units van de Free People of Middle Earth minder snel te trainen, maar vaak wel een stuk sterker dan de orcs, waardoor je ook met een minderheid een gevecht kunt winnen.
Als laatste heeft iedere partij zijn eigen summonable creature; de good side een Ent en de evil side de Balgrog. Deze units zijn op te roepen via de zogenaamde 'fate points'. Fate points verzamel je door tegenstanders zoveel mogelijk schade aan te doen. Naarmate je meer fate points verzamelt, kun je er krachtigere aanvallen mee 'kopen'. Een Ent of de Balrog kosten behoorlijk wat fate points en je zult geruime tijd moeten sparen voordat je de allesverwoestende organismen het leven in kunt roepen.