Vietcong kreeg in de ontwikkelperiode al veel publiciteit. De screenshots zagen er goed uit, en door het feit dat de gevestigde ontwikkelaar Illusion Softworks hulp bood aan Pterodon, waarvan Vietcong de tweede game is; eerder ontwikkelde men al Flying Heroes, werd de game al vrij snel enorm populair. De final versie ligt inmiddels al weer geruime tijd in de winkel, waardoor het hoog tijd wordt de game eens flink aan de tand te voelen.
In Vietcong neem je de rol aan van de sergeant eerste kla e Steve R. Hawkins. Hawkins is een persoon die al lange tijd in dienst is bij het leger, maar pas voor het eerst als intelligence sergeant naar een gevarenzone gestuurd wordt. Als het spel begint wordt je duidelijk gemaakt waarom je naar dit gebied gezonden bent en wat je verdere taken zullen zijn. Je komt aan in een groot basiskamp waar je in een soort van tutorial de basisvaardigheden zoals schieten leert. Schieten is in Vietcong iets anders uitgewerkt dan in andere titels. Om de trekker over te kunnen halen zul je eerst in een soort van 'richt-modus' moeten kruipen. Je cro hair verdwijnt nu en het mikken geschiedt via het vizier op het geweer. Even wennen voor de die-hard shooter fans is het zeker, je zal jezelf er vaak genoeg op betrappen om niet eerst te richten voor je schiet.
Nadat je het schieten dan toch onder de knie hebt word je op je eerste mi ie gestuurd. De mi ies zijn in Vietcong lekker afwi elend. De ene keer moet je in een berggebied een bepaald punt bereiken en de andere keer moet je over een rivier zien te komen waar een brug overheenloopt die op instorten staat, of een gebied voor een bepaalde tijd verdedigen. Wat vooral het goede aan mi ies is, is het feit dat deze vastgelegd zijn, maar toch ook dynamisch zijn. Wat houdt dit in: er is van te voren door de mensen van Pterodon al wel bepaald dat dit op dit moment gebeurt en dat op dat moment, maar als je het speelt lijkt het net of het spel situaties real-time bedenkt. Zo wi elen de objectives iedere mi ie een paar keer en kan het oorspronkelijke plan opeens veranderen in totaal iets anders.
Je speelt Vietcong niet in je eentje. Samen met radioman Peter James Defort, medic Joe Crocker, machine gunner C.J. Hornster, engineer Thomas Bronson en pointman Le Duy Nhut baan je je een weg door de onstuimige Vietnamese jungle. Het is ook werkelijk zaak de personen goed met elkaar te combineren en de juiste persoon op het juiste tijdstip aan te spreken. Zo zal je soms contact op moeten nemen met het basiskamp of iets moeten laten maken door de engineer. Handig is ook dat je in je team een medic hebt en dat je ieder moment verpleegd kan worden, wat je health zeker ten goede komt. Denk niet dat Vietcong hierdoor simpel wordt, integendeel, de soldaten zitten goed verscholen en weten je meerdere malen te grazen te nemen. Lukt dit slopen van tegenstanders je niet zelf dan is er altijd nog de mogelijkheid om luchtsteun aan te vragen, al kan dit niet in alle mi ies.
Hierbij komen we gelijk op het soort actie dat Vietcong de gamer biedt. Verwacht geen Quake-achtige gameplay, het draait om realisme en tactiek, niet om reactiesnelheid en eindeloos schieten. Gamers die niet gewend zijn om ieder moment op hun hoede te zijn zullen aan Vietcong nog een flinke kluif hebben. Je moet je realiseren dat de leden van de Vietcong overal kunnen zitten en negen van de tien keer ook totaal niet opvallen. Als je rustig achter je pointman aanloopt naar een volgend objective, is het dus zaak je ogen goed open te houden en je achter alle objecten die op de route liggen te verschuilen, een derde oog is immers snel gemaakt. Minpunt aan dit soort gameplay is dat alles nogal traag gaat. Het kan soms behoorlijk lang duren voordat je weer in het volgende actierijke moment belandt. Deze traagheid wordt ook nog eens versterkt door de iets te lang durende cutscenes en de soms eindeloze gesprekken met de basis.
Naast singleplayer is Vietcong ook in multiplayer speelbaar. De game biedt de standaard game types, Deathmatch, Team Deathmatch en Capture the Flag, maar levert ook een aantal zelf bedachte, of minder gebruikte, modes. Eén hiervan is A ault Team Game, waar neerkomt op een soort van mi ion based gevecht. Er is bijvoorbeeld een piloot die van punt A naar punt B vervoerd moet worden. De VS moeten de piloot beschermen en de Vietcong moet de weg naar punt B te verhinderen. Een andere mode is Real War, waarin er in een map een aantal vlaggen verspreid staan, die allemaal in bezit van een team moeten komen. Het probleem met de multiplayer is, zoals je kunt lezen, niet de diversiteit of iets dergelijks, maar eigenlijk het feit dat er te weinig servers zijn en deze vaak ook kampen met ongelooflijk hoge pings.