‘Total War volgens het model van World of Tanks’ is de meest eenvoudige manier om Total War: Arena te omschrijven. Als je beide games gespeeld hebt, kun je op basis van je lichamelijke reactie bij het lezen van die omschrijving al bepalen of dit iets voor je is. Voor de niet-ingewijden: elk potje nemen twee teams van elk tien spelers het tegen elkaar op. Elke speler krijgt de beschikking over drie regimenten, die aangevoerd worden door een historische veldheer. Door slim te manoeuvreren en goed samen te werken verpletter je het leger van de tegenstander of weet je hun kamp te veroveren voor de overwinning. Na elk gevecht verdien je XP en zilver, waarmee je nieuwe regimenten, commandanten en uitrusting voor je manschappen ontsluit en koopt.
Tactische diepgang
Voor de verschillende facties haalt Creative A embly inspiratie uit Total War: Rome 2. Romeinse zware infanterie en onagers nemen het op tegen Carthaagse olifanten, terwijl de barbaren – een mix van Germanen, Galliërs en Kelten – met hun woeste cavalerie en snelle voetsoldaten een hinderlaag proberen te leggen voor de hoplieten en boogschutters van de Grieken. Historische bevelhebbers als Scipio Africanus, Leonidas en Boudicca geven de regimenten geactiveerde bonu en. Met bijvoorbeeld de Romeinse Germanicus kan jouw zware infanterie een charge uitvoeren. Naarmate de bevelhebber een hoger niveau bereikt, krijg je meer trucjes tot je beschikking.
Het moet gezegd worden: ook al heb je slechts drie regimenten tot je beschikking – in tegenstelling tot de twintig in andere Total War-titels – het samenspel van regimenten en commandanten leidt tot intere ante keuzes. Kies je er voor om uitsluitend voetsoldaten met zwaarden het veld op te sturen, of wi el je een regiment in voor wat speerwerpers voor het geval dat een olifant door de linies dendert? Liever Leonidas voor zijn bonu en voor speerdragers of toch Cynane om pijlen te laten neerregenen op de vijand? Ook op het veld loont het om je goed bewust te zijn van je krachten en zwaktes. Stuur je Horsemen door het bos om ongezien de flank te bereiken van wat boogschutters en verpletter ze met een goed gemikte charge, maar wees klaar om af te breken zodra de vijand antwoordt met speren.
Total War: Arena doet veel goed. De interface en de wijze waarop informatie wordt gepresenteerd tijdens het gevecht zijn helder. Slagvelden als Thermopylai zijn goed ontworpen, met veel routes om te flankeren, posities om te verstevigen en plaatsen om de vijand in de val te lokken. De game gooit je bovendien niet direct in het diepe, maar schroeft de complexiteit geleidelijk op met de introductie van olifanten en belegeringswapens op hogere niveaus. Toch wordt het geheel bedekt met een verstikkende laag die langzaam maar zeker het plezier uit de game dringt.
Sisyfus-arbeid
Het free to play-model van Total War: Arena volgt dat van World of Tanks bijna tot de letter, met alle problemen die daarbij horen. Strikt genomen is de game niet pay to win, maar zodra je de hogere Tiers bereikt, blijkt dat een schrale troost. Tier 10 bereiken in Total War: Arena is als Alexander de Grote die de wereld wil veroveren. Het kan wel, maar je leeft er niet lang genoeg voor. Hoe hoger je komt, hoe meer zilver je moet betalen om je troepen te herstellen na elk gevecht. Bij een nederlaag komt het zelfs voor dat je er op achteruit gaat.
Op het bovenstaande kun je met ‘git gud’ antwoorden, maar de opzet van Total War: Arena maakt dat je zelden een doorslaggevende rol kunt spelen in het gevecht. Er is geen sterke relatie tu en jouw tactische kwaliteiten en de kans om te winnen. Je kunt in je eentje meerdere regimenten van het veld jagen, om verslagen toe te kijken hoe intu en de rest van je team wordt opgerold. In World of Tanks kun je in theorie met een enkele Elefant tien tanks achter elkaar kapot schieten, maar zelfs al leidt je als Hannibal bij Cannae, met je krijgsolifanten versla je nooit een heel leger. De winst is daardoor nooit helemaal van jou, net zo min als het verlies. Als je dan op hogere Tiers hard wordt gestraft voor verlies, is dat op z’n zachtst gezegd zuur.
Zonder een Premium-abonnement of een paar tientjes neerleggen voor Premium-eenheden (die geen herstelkosten hebben) is het behalen van het hoogste niveau van elk van de vier facties een ware dodenmars. Daar komt bij dat betalende spelers zonder nadenken elk gevecht een regiment versterkende Consumable kunnen betalen, wat de grens tu en free to play en pay to win nog diffuser maakt. Voor deze voordelen hoef je vooralsnog geen goud, betaald met echt geld, neer te leggen. Het zal ons echter niet verbazen als Wargaming op een later moment, zodra spelers meer tijd in de game en hun legers hebben geïnvesteerd, alsnog besluit om met goud betaalde voordelen te introduceren. Het zou niet de eerste keer zijn.
Tieren en razen
Aan de andere kant, zo intere ant zijn die hogere Tiers niet. Elke hogere Tier is een fractie sterker dan de vorige, maar omdat je hoofdzakelijk alleen tegen spelers van je eigen niveau speelt valt dat verschil weg. In tegenstelling tot World of Tanks speelt een regiment van Tier 1-soldaten nagenoeg hetzelfde als Tier 10-soldaten. Met Tier 6 zijn alle typen regimenten beschikbaar en alle Tiers daarboven bestaan dus vooral om je ertoe te verleiden geld neer te leggen. De enige reden die dan overblijft om op hogere niveaus te spelen is dat je soldaten er iets stoerder uitzien.
Het huwelijk tu en Total War en World of Tanks is geen gelukkige. De aanpak om elke speler slechts drie regimenten te laten besturen werkt goed en levert binnen en buiten het gevecht onverwacht veel tactische diepgang op. De indeling in Tiers en de afhankelijkheid van je al dan niet capabele teammaten pakt minder goed uit. Of je langer wilt spelen hangt sterk af van je tolerantie voor Wargamings betaalmodel. Op subtiele en minder subtiele wijze probeert de game je tot betalen aan te zetten en de weinig bevredigende hogere Tiers zijn dat niet waard.
Total War: Arena is nu gratis speelbaar voor pc. Voor de review is afwi elend gespeeld met een eigen account en een persaccount met twee miljoen Free XP en vijf miljoen goud en zilver.