Voor haar nieuwste avontuur Tomb Raider: Underworld mochten we de lekkere Lara Croft onlangs al even in levende lijve interviewen. Nu haar spel is uitgespeeld en de grapple hook weer is opgeborgen, is het tijd om de balans op te maken en te zien of mevrouw Croft het avonturieren nog niet verleerd is.
Hoewel het verhaal in de Tomb Raider meestal alleen dient als excuus om Lara naar de verste uithoeken van de aarde te sturen, heeft Underworld een relatief intrigerend plot. Voordat het spel begint blaast Lara haar Croft Manor volledig op en begint het spel met een soort flashback waarin langzaam wordt ontrafeld hoe het zover heeft kunnen komen. Ook wordt er meer verteld over het lot van haar overleden ouders, en de reden voor haar zoektocht naar de hamer van Noorse dondergod Thor. Het is al vrij snel duidelijk dat men voor het verhaal van Underworld gretig gebruik heeft gemaakt van de Noorse Mythologie. Termen als Valhalla, Avalon, Thor en Helheim zijn allemaal met elkaar verweven in dit nieuwe avontuur. En uiteraard speelt de game zich weer overal ter wereld af, onder andere Zuid-Mexico, Thailand en de Noordpool behoren tot de lijst der locaties.
Grafisch is Tomb Raider Underworld een weelde, enkele mindere locaties daargelaten. Lara's bewegingen zijn voor het eerst in de serie volledig motion-captured en daardoor ogen al haar bewegingen natuurlijker en soepeler dan ooit. Ook de tijgers die op een zeker moment hun intrede maken zien er werkelijk verbluffend mooi uit. Qua levels maken vooral Thailand en Mexico een erg sterke indruk. Helaas is het niet alleen goud dat er blinkt. Een paar levelsegmenten nabij het einde van het spel spelen zich ondergronds af en voelen qua kleurgebruik en vormgeving vrij ongeïnspireerd aan. De puzzels blijven overigens ook daar erg goed, maar puzzels oplo en is net iets leuker in een mooie omgeving.
Op een gegeven moment loop je in een soort doolhof van immens hoge tunnels, waarbij je eigenlijk elke keer als je een nieuwe hoek omloopt (of rijdt, want je kunt dat stuk ook op de motor doen) het gevoel hebt dat er stukken level gerecycled zijn. Even later blijkt dat zelfs letterlijk het geval. In het begin van het spel verken je op gegeven moment een boot. Een aantal levels later bevonden we ons opeens op een 'tweelingzus' van die bewuste boot. Een iets te makkelijke manier van het verlengen van de game.
Levels zoals Thailand en Zuid-Mexico zijn echter mooi genoeg om de paar ongeïnspireerde segmenten op de koop toe te nemen. Het level design is op momenten zelfs geniaal en roept daarbij echt een episch gevoel op. Het is ontzettend leuk om puzzels op te lo en terwijl je in alle rust geniet van de fenomenale omgeving. Een aantal puzzels valt onder de categorie hersenkrakers, terwijl er ook genoeg tu endoortjes overblijven, waarvan de oplo ing vaak redelijk snel binnen handbereik ligt. Die tu endoortjes vragen vaak om hendels over te halen, gevonden voorwerpen in pilaren te stoppen en deuren met tijdschakelaars snel te pa eren. Kwalitatief en kwantitatief zit het met de puzzels absoluut goed.
De vechtsegmenten zijn echter een stuk minder goed uitgewerkt. Nu is het vechtsysteem eigenlijk altijd al een zwak punt geweest in de serie, en ook nu komt dat aspect niet zo goed uit de verf. De kunstmatige intelligentie van de vijanden is een lachertje. Zowel Lara als haar tegenstanders hebben nog nooit van dekking zoeken gehoord. Vijanden lopen wat voor je heen en weer, terwijl ze hun geweren op je legen. In praktijk ben je daarom vooral veel aan het springen, rollen en salto's aan het maken, terwijl je ze van een gepast antwoord voorziet door ook hen vol met lood te pompen. We kunnen ons niet aan de indruk onttrekken dat dit de gevechten wellicht iets te makkelijk maakt voor onze heldin.
Wat wel erg cool is, is dat Lara nu met haar twee pistolen meerdere doelwitten tegelijk kan raken. Wanneer je omsingeld bent door meerdere vijanden is dit naast gaaf ook nog eens erg handig. Ook erg leuk gedaan is Lara's mogelijkheid tot Adrenaline Headshots. Met herhaaldelijk schieten vul je een adrenalinemeter en met een volle meter kun je een adrenaline headshot maken. Deze coole toevoeging geeft gelukkig iets meer kleur aan het vechten. Daarnaast kun je met een keiharde trap een vijand vloeren die te dichtbij is gekomen. Gelukkig ligt de nadruk in het spel echter veel meer op het puzzelen en ontdekken dan op het vechten, waardoor de soms wat eentonige vechtmomenten niet de overhand voeren.
Underworld heeft korte metten gemaakt met de Quick Time Events, al moet je soms wel snel even een knop indrukken wanneer je nog net kunt vastklampen aan een richel na een valpartij. Hiermee voorkom je dat je te pletter valt. In plaatst van Quick Time Events schakelt het spel nu tijdens sommige gevaarlijke momenten over in slow motion, waarbij je jezelf in veiligheid moet brengen. Je kunt tijdens die tijdvertraging Lara blijven besturen en bij voorkeur naar een veilige plaats dirigeren. Een erg leuke verandering, die wat ons betreft mag blijven.
De camera is soms behoorlijk eigenwijs. Dit fenomeen speelt de Tomb Raider-serie al erg lang parten en steekt ook in Underworld de kop op. Meestal werkt de camera prima, maar als je Lara in wat kleinere hoekjes beweegt, weigert de camera soms je een goed beeld van de omgeving te geven. Dat maakt springen naar richels en pilaren die je niet kunt zien flink wat lastiger. Hoewel dit op momenten soms wat irriteert, wordt het spel nergens onspeelbaar. Checkpoints zijn er om de haverklap, dus als je sterft, hoef je nooit lange stukken opnieuw te spelen.
Obse ieve verzamelaars kunnen zich helemaal uitleven met het verzamelen van in totaal 179 schatten en zes goed verstopte relics. De zoektocht naar al deze voorwerpen is vaak al een avontuur op zich, want het dwingt je om buiten de gebaande paden te denken en je ogen goed open te houden. Tijdens de jacht op relics verval je al gauw in de gewoonte om elke ruimte die je betreedt helemaal goed uit te pluizen om te zorgen dat je niets over het hoofd ziet. Dit verlengt de levensduur van Underworld aanzienlijk. Indien je het spel voor het eerst speelt ben je toch er toch al gauw meer dan vijftien uur mee zoet en dan heb je waarschijnlijk nog niet eens alle schatten verzameld. Na het uitspelen kun je ieder gewenst hoofdstuk opnieuw bezoeken om je zoektocht naar schatten voort te zetten. Prettig daarbij is dat je dan niet alle puzzels opnieuw hoeft te doen en verslagen vijanden niet opnieuw opduiken. Daardoor kun je volledig focu en op zoeken van nog ontbrekende schatten.