The Witcher 2: Assassins of Kings | Gamer.nl

The Witcher 2: Assassins of Kings | Gamer.nl

Voor de Total War-purist is het ketterij van de hoogste orde: geen historische setting, maar een volledig fictieve wereld waarin orks, vampiers en dwergen elkaar brullend de hersenpan inslaan. Dat is misschien jammer voor de geschiedenisliefhebber, maar Total War: Warhammer belooft meer spektakel dan ooit tevoren.

Glazen bollen zijn belachelijk

Nu is het geen verra ing dat de Xbox 360 wat techniek betreft een aantal jaar achterloopt. Het is niet zomaar dat de geruchten rondom een nieuwe Xbox steeds vaker de kop opduiken; de console is aan het eind van zijn Latijn. Dat The Witcher 2 er op dit platform minder spectaculair uitziet, is dus ook zonder glazen bol te raden – zelfs de meest geavanceerde computers draaien het spel met moeite op de hoogste settings.

Doordat de PC-versie een grafisch ijkpunt betekent en CD-Projekt ook niet echt bescheiden over deze release is, wordt op dit vlak veel verwacht van de overzetting. Te veel, wellicht. Deze verwachtingen zijn gezien de mogelijkheden van de 360 per definitie niet in te lo en, wat dus ook niet het geval is. The Witcher 2 is mooi, na installatie erg mooi, maar niet baanbrekend. Ook op de consoles is een klein aantal fraaiere games verschenen en de PC-versie blijft indrukwekkender, ook met high-settings.

Maar laten we wel wezen en niet doordraven in onredelijke vergelijkingen: het is echt bewonderenswaardig met hoeveel zorg de meest onbenullige details zijn vertaald naar deze Enhanced Edition. Gezichtsanimaties overtuigen, de lichtwerking is uiterst natuurgetrouw en textures van gebouwen en rotspartijen schitteren door hun dieptewerking. En die panorama’s. Oh, die panorama’s! Een romanticus (of National Geographic-kijker, for that matter) zou er blij van worden.

Doemscenario’s en design

Het doemscenario van overzettingen – dat bestaat uit een uitgeklede, halfbakken variant die op wat zondagmiddagen in elkaar is geflanst – gaat dus niet op. Dat geldt eens te meer voor de interface. Het design van een spel bepaalt normaal gesproken ook de speelwijze en het platform waarop het ’t beste tot z’n recht komt. Skyrim kreeg bijvoorbeeld de kritiek dat het te nadrukkelijk ontworpen zou zijn met een controller in het achterhoofd. Patches en mods verhelpen in dit geval het nodige, maar het oorspronkelijke design blijft ook dan doorwerken op de ervaring. Iets dergelijks is eerder een stelregel dan een uitzondering.

Voor The Witcher 2 is dat eigenlijk niet aan de orde. De menustructuur en besturing zijn volledig op de schop gegaan en geoptimaliseerd voor de Xbox 360. Dat lijkt mi chien een kleine moeite en vooral een technische noodzaak, maar het reikt veel fundamenteler dan dat. The Witcher 2 heeft een behoorlijk complex vechtsysteem dat van origine overduidelijk gebaseerd is op de wi elwerking tu en snelle, precieze bewegingen met de muis en handige, strategische handelingen via het toetsenbord.

Complimenten

Het design is dusdanig bijgesteld dat de gevechten in de 360-versie meer straight-forward verlopen. Gevoelsmatig zijn ze meer gericht op timing en positionering, en juist minder op de daadwerkelijke aanvalsrichting of - combinatie. Dit is subtiel geïmplementeerd en je moet je er op focu en om het überhaupt op te merken. Maar linksom of rechtsom, het zorgt ervoor dat de gevechten nog meer in overeenstemming zijn met de mogelijkheden van de controller. The Witcher 2 voelt als een rollenspel, ontworpen voor de 360. Wil je om de een of andere reden toch vergelijken, dan boekt het origineel overigens niettemin een lichte overwinning. Dat is echter meer een compliment voor de PC-versie dan een kanttekening bij deze heruitgave.

Nu zou je mi chien verwachten dat het daarbij blijft. The Witcher 2 is rijk aan content en vormt een redelijk afgesloten geheel. Net als bij de Enhanced Edition van deel één is er echter een hoop extra mi ies, tu enfilmpjes en zelfs personages toegevoegd. Aangezien ze veelal verhaalgedreven zijn, zijn ze vooral de moeite waard om zelf te ontdekken, maar om er toch een waardeoordeel over te vellen: ze kunnen het niveau van de eigenlijke content prima bijbenen en de adellijke en vooral mysterieuze Brigida is een sterke toevoeging aan de toch al imposante cast. Qua gebieden springt het ‘nieuwe’ bos eruit, vooral door de prachtige ligging (oh, de panorama’s!). Deze drie, vier extra uren aan content maken het spel niet per se beter of echt completer, alleen is meer van The Witcher 2 zeker geen overbodige luxe. En het leuke voor bezitters van de PC-game: alle nieuwigheden kunnen zij ‘gewoon’ gratis downloaden. Wat een service!


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou