Nouja, als je deze game opstart en met het verhaal begint, zul jemi chien nog enigszins hoopvol zijn. Dat is echter niet van langeduur. De verhaallijn lijkt behoorlijk serieus opgezet en men heeftduidelijk aandacht aan het plot besteed, maar de presentatie ervan isecht zwaar ondermaats. Je blijft maar scrollen door saaie lappen tekst,die nog enigszins opgefleurt worden door stilstaande plaatjes op hetbovenste scherm. Plaatjes die overigens constant weer hetzelfde zijn enweinig afwi eling laten zien. De ondersteunende muziek is ookvreselijk eentonig en compleet sfeerloos. Je zult dus al snel smachtennaar de gameplay. Hopen dat de game daar boeiender wordt.
Niets is echter minder waar. Alle levels in de game zijn alsblokkendozen opgebouwd. Je speelt vanuit een topdown view en rent overeen vlakte die overal opgevuld is met vierkante en rechthoekigeobjecten die voor rotsen, bergen, huizen en bomen door moeten gaan. Deal eerder aangehaalde muziek blijft ook hier doorbléren en herhaaltzich echt om de vijf seconden. Nog erger is het feit dat alle levels inde game constant gerecycled worden. Af en toe worden ze voorzien vaneen wat ander kleurenpalet, maar daar blijft het bij. De mi ies zijnook steeds hetzelfde, met een enkele uitzondering hier en daar. Elkekeer moet je alle vijanden doden, of een andersoortige mi ie uitvoerenwat uiteindelijk ook op het doden van iedereen neer komt.
Echte stealth gameplay kom je ook niet bepaald tegen. Vijanden hebben eenvreselijk beperkt zichtsveld en zien je alleen wanneer je recht voor zestaat. Je kunt dus met gemak enkele metertjes bij ze langs rennen,zonder dat ze je opmerken. Later wordt men steeds alerter, maar veelstelt het nooit voor. Daar komt bij dat je belachelijk simpel kuntvluchten wanneer je ontdekt wordt. Na een aantal seconden is men jealweer compleet vergeten. Je kunt zelfs snel achter een muurtje gaanschuilen wat een paar meter verderop staat, en ze zijn je alweer kwijt.Ach, waarom zou je überhaupt vluchten? Het gros van de vijanden isnamelijk in een direct man-tot-man gevecht met groot gemak te vellen.Lukt het je al niet om je aanvallen en afweringen goed te timen, dankun je altijd zo een val plaatsen waar ze domweg overheen zullen rennen.
Je kunt trouwens kiezen tu en twee karakters, Rikimaru en Ayame, maarecht verschil tu en beide is er niet. Sterker nog,hoofdrolspeler Rikimaru heeft een langere en krachtigere aanval,waardoor Ayame eigenlijk alleen maar zwakker is. Je krijgt gedurende degame nog de beschikking over allerlei valstrikken en andere items, maardie zul je 9 van de 10 keer niet echt nodig hebben. Meestal volstaateen simpele aanval van achteren, of het plaatsen van een oneindig tegebruiken spiketrap. Daardoor blijft het nut van zogenaamdetrap-combo's ook onbenut. Je kunt vijanden namelijk met eenkettingreactie van opgezette valstrikken doden, maar zoals gezegd isdit totaal niet nodig. De moeite die je er voor moet doen weegt niet aftegen wat je er voor terug krijgt. Datzelfde geldt ook voor eenzogenaamd tradingsysteem via WiFi. Daarmee kun je ingame items metandere spelers ruilen, maar de meerwaarde hiervan ontgaat me volledig.
De bewegingset van Rikimaru en Ayame is uitzonderlijk beperkt,zeker vergeleken met andere Tenchu-games. Je kunt in acht richtingenrondrennen, bij richels omhoog klimmen en tegen muren hangen. Daarhoudt het meteen mee op en in combinatie met het volstrektinspiratieloze leveldesign, het saaie verhaal, de eentonige muziek enmatige graphics, zorgt dit er voor dat je totaal niet in de gameopgezogen wordt. Integendeel zelfs, je wordt eerder afgestoten. Dematige geluidseffecten heb ik dan nog niet eens opgemerkt. Die zijnniet alleen van matige kwaliteit, maar minstens zo eentonig als demuziek. Wat de game nog enigszins had kunnen redden, was eenintere ante multiplayer-mode. De gameplay is in de basis echter al zomatig, dat ook die multiplayer bitter weinig voorstelt.