De Earth Defense Force-reeks bewees het: spellen die er zo goedkoop uitzien dat ze eigenlijk op de Nintendo 64 thuishoren, kunnen nog best leuk zijn. Het simplistische uiterlijk, gecombineerd met de back-to-basic schietactie, zorgt voor een enorme nostalgietrip. Namco Bandai lijkt uit hetzelfde vaatje te willen tappen met Tank! Tank! Tank!, een overzetting van een arcadegame uit 2009, maar faalt hier grandioos in. Het spel oogt minstens zo belabberd (dus daar zijn ze in geslaagd), maar van plezier is hier nauwelijks sprake.
In Tank! Tank! Tank! schiet je in een tank (goh) een leger aan monsters en aliens naar het hiernamaals. Je werkt level na level af, waarin je binnen de tijd (meestal een minuut of twee) een stuk of zestig aliens kapot moet knallen, of één hele grote. Gemuteerde spinnen en sprinkhanen, gigantische robotapen en op hol geslagen dinosauru en: aan variatie geen gebrek. Al dood je ze wel allemaal op dezelfde manier: kapot schieten met je tank. Zo’n beetje elke knop op de Wii U GamePad (of Wii-afstandsbediening) zorgt ervoor dat je schiet en met de analoge stick (of D-Pad) rijd je rond.
Met dit oersimpele principe gaat het al op meerdere vlakken mis. Zo is de besturing onnodig stroef. Het mooie van tanks is dat ze een bepaalde kant op kunnen rijden, terwijl ze in een totaal andere richting kunnen schieten. Zo niet de tanks in Tank! Tank! Tank! Je schiet alleen de richting op waar je naar kijkt. Gelukkig hoef je niet echt te mikken, dat doet het spel voor je, waardoor je overigens soms ook een andere vijand raakt dan eigenlijk de bedoeling was. Het maakt verder vrij weinig uit, want kunstmatige intelligentie heeft dit simpele schietvoer niet.
Enorm pi ig
We willen een weddenschapje met je afleggen: wij denken dat je binnen een half uur enorm pi ig wordt van de verhaalmodus. Hierin werk je de tientallen korte mi ies af, terwijl je tu endoor getrakteerd wordt op steeds hetzelfde statische scherm waarin twee karakterloze personages je bijpraten over de stand van zaken. Bij elke geslaagde mi ie ontvang je een medaille, waarmee je nieuwe tanks ontgrendelt die een ander kanon of kleurtje hebben. So far, so good. Je breingebruik daalt mi chien tot een nieuw dieptepunt, maar ergens spreekt het je dierlijke instinct om alles te mollen wat je maar tegenkomt aan.
Tot je bij mi ie 8 komt, waar je plotseling 15 medailles nodig hebt om hem te kunnen spelen. Na elke mi ie ontvang je maar één medaille. Een simpel rekensommetje leert ons dat je de zeven levels die je net hebt gespeeld dus nog een keer moet spelen om verder te komen in het spel. Door met nieuwe tanks dezelfde mi ies – die op zichzelf al behoorlijk saai zijn – opnieuw te spelen, verkrijg je meer medailles. Uiteindelijk krijg je om de zoveel levels de opdracht eerst een vervelende hoeveelheid medailles binnen te sprokkelen. Alsof het herspelen al niet erg genoeg is, presenteert de game zelf ook regelmatig oude levels met andere vijanden en bestempelt hij deze als ‘nieuwe levels’. Verveling ten top.
Ik ben een aap!
Aan de multiplayer heeft Tanks! Tanks! Tanks! dan alsnog het ‘hoge’ cijfer te danken dat bovenaan deze recensie pronkt. Niet alleen kun je de verhaalmodus met een vriend spelen, er zijn ook een viertal multiplayermodi waarin je het tegen drie andere vrienden opneemt, waaronder een standaard deathmatch. Bij de leukste modus, My Kong, kruipt de speler met de GamePad in de huid van een gigantische mechanische aap en mag hij zijn vrienden die in tanks rondrijden proberen te vernietigen. Leuke extra hierbij is dat door de camera in de GamePad een foto van de speler in kwestie als gezicht van de aap dient. Het gezicht van jezelf of van een vriend bovenop het lichaam van een mechanische aap zien geeft een soort kinderlijk plezier.
Overigens is My Kong de enige modus waarbij de Wii U GamePad nog een beetje wordt gebruikt. De aap kan een speciale move doen waarbij de GamePad bewogen moet worden. In de rest van de game wordt de GamePad alleen gebruikt om door menu’s te klikken of een afbeelding van de tank waar je in rijdt te bekijken. Daar koop je natuurlijk die gloednieuwe console niet voor.
Tank! Tank! Tank! zou als goedkope downloadbare game al een twijfelgeval zijn, maar dit spel ligt voor 40 euro in de winkels. Een half uurtje lol, nog een uurtje in de multiplayer, om het daarna gefrustreerd neer te leggen en nooit meer aan te raken? Dan kun je je geld beter aan goede Wii U-launchgames besteden, en die zijn er dan gelukkig ook. Denk die uitroeptekens in de titel dan ook maar gewoon weg, het is eerder Tank… Tank… Tank…….