Sylvio | Gamer.nl

Heb je ooit 'Number 9' van de Beatles geluisterd? Deze plaat staat er bekend om dat luisteraars er ongemakkelijk van worden. En heb je het wel eens achterstevoren geluisterd? Dit is waar samenzweringstheorieën rondom Number 9 vandaan komen. Er zouden Satanistische boodschappen in verborgen zitten. De geluiden en stemmen zijn werkelijk waar verontrustend, maar niemand heeft er een definitieve betekenis in kunnen vinden. Sylvio vraagt het volgende: wat als mysterieuze geluidsfragmenten, die in op het eerste gezicht betekenisloos lijken, een verhaal herbergen?

Jij bent Juliette Waters: een audioliefhebber met een specialisatie in 'electronic voice phenomena', oftewel EVP's. Dit is een term die in de paranormale wereld staat voor spookstemmen. Bewapend met een opname-apparaat ga je op speurtocht in een verlaten familiepark, afgelegen en verborgen tu en bebo ing. Helaas is jouw ontvangst bij het park allesbehalve welkom.

Het eerste waarmee je in aanraking komt is een erg simpele en ongeïnspireerde tutorial waarin je leert hoe je moet springen en hoe je voorwerpen gebruikt. De texturen zijn ongedetailleerd, de kleuren dof en de wereld doods. Sylvio laat hierdoor geen sterke eerste indruk achter, terwijl de game dit juist erg hard nodig heeft. Op het eerste gezicht is het één in een dozijn, de zoveelste indie-horrorgame die niets doet om het genre vooruit te helpen. Nog een Slender-man-achtige game waarin je wordt opgejaagd door een ongezien kwaad. Nou, niet dus.

Nieuwe stem

Zet even door en je maakt kennis met je opnameapparatuur, waarna de game een compleet andere wending neemt. Tijdens jouw trektocht door het donkere familiepark neem je geluiden op. Deze geluiden klinken veelal nergens naar, maar aan de hand van een aantal vernuftige opties kun je er betekenis uit halen. Door de opnames vooruit te spoelen, achteruit te af te spelen of te vertragen komen boodschappen naar voren. In de tu entijd heb je het volume van je koptelefoon omhoog gedraaid, beweeg je een oor een beetje scheef naar je scherm (alsof je daardoor beter gaat horen) en ineens hoor je een verontrustend lage kinderstem grommen: “They put me to sleep”. Kippenvel. Het zet de toon voor de rest van de game en het belang van de matige graphics valt in het niet.

Media has no description

Sylvio heeft geen goedkope schrikmomenten en belaagt je niet constant met terror. Het is de notie dat de hel op elk moment kan losbreken die de game zo intere ant maakt. Dit is erg verfri end, omdat het precies het tegenovergestelde is van wat menig horrorfilms en -games tegenwoordig doen: je overweldigen met harde geluiden en af en toe iets of iemand in beeld laten verschijnen om je te laten schrikken. Het idee van deze situaties is enger dan de daadwerkelijke beleving en dat is precies waar Sylvio op aast.

Het is de notie dat de hel op elk moment kan losbreken die de game zo intere ant maakt

Naast een middel om angst op te wekken, zijn de audiofragmenten een goede manier om een verhaal te vertellen. Beetje bij beetje ontrafel je nieuwe geheimen, verbonden met bepaalde locaties in het park. Waar denk jij bijvoorbeeld aan, als je “They put me to sleep” hoort, terwijl je in een quarantaine-inrichting staat? Euthanasie? Experimenten? Beide? Bij elk fragment ga je net iets verder op het puntje van je stoel zitten en worden de verhalen van je omgevingen stukje bij beetje ingevuld. Het doel van de game is om je te beangstigen. Dat Sylvio in dat proces je ook een spannend verhaal weet te vertellen is bewonderenswaardig.

Media has no description

Schor

Alle geluidsfragmenten die je verzamelt vormen hints voor het oplo en van puzzels. Dit is waar de problemen ontstaan. Om deze puzzels op te lo en moet je vaak platformgedeeltes doorlopen. Spring van wasbak naar stellingkast, naar muur, naar bewegende voorwerpen. Dit werkt niet in Sylvio. Als je ergens op springt, kun je er zo van af glijden of terugstuiteren. Dit is vooral frustrerend wanneer wanneer je een platformpuzzel probeert op te lo en waarbij je afhankelijk bent van een bewegend voorwerp, dat na een korte tijd weer verdwijnt. De besturing en omgevingen zijn simpelweg niet genuanceerd genoeg om deze mechanieken te ondersteunen.

Dit wordt versterkt door je geweer. Je hebt een rudimentair wapen op zak waarmee je voorwerpen afschiet die je vindt in de spelwereld, zoals appels, gla cherven en moeren. De puzzels waarbij je op voorwerpen moeten schieten vereisen geen extreme precisie, maar het wapen voelt niet op zijn plaats in Sylvio, een spel waarin het ontdekken van je omgeving centraal staat.

Op het moment dat je daadwerkelijk geesten beschiet, ebt alle angst die je had acuut weg. Spoken worden weergegeven als grote zwarte bollen of reusachtige, zwarte menselijke gedaantes. Schiet erop met scherpe voorwerpen en ze verdwijnen of lekken gas. Het is suf en zelfs een klein beetje lachwekkend, wat de goede momenten van Sylvio enorm tegenwerkt.

Media has no description

Sylvio’s gebrek aan afwerking helpt ook niet. Dat de game ronduit lelijk is, is tot daaraan toe. Een ijzersterke atmosfeer is immers niet afhankelijk van graphics en Sylvio weet dit probleem te omzeilen. Maar wanneer events simpelweg niet triggeren en mi ievoorwerpen niet werken, word je nodeloos uit de ervaring getrokken. Het herstarten van de game is noodzakelijk in dergelijke situaties. Dit is dodelijk voor een horrorgame die afhankelijk is van de dreiging van het kwaadaardige en daarom tijd nodig heeft om je erin op te zuigen. Tijdens het testen moest de game twee keer herstart worden om deze reden.

De Beatles

Ondanks deze problemen laat Sylvio een sterke indruk achter. De game maakt je bang met geluidfragmenten, die na verloop van tijd in combinatie met de spelwereld succesvol zijn in het vormen van een verhaal. Betekenis uit niets, daar kunnen de Beatles nog wat van leren.

Sylvio is nu verkrijgbaar voor pc en Mac via Steam. De game kost 12,99 euro.

Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou