Super Scribblenauts | Gamer.nl

Super Scribblenauts | Gamer.nl

Voor de Total War-purist is het ketterij van de hoogste orde: geen historische setting, maar een volledig fictieve wereld waarin orks, vampiers en dwergen elkaar brullend de hersenpan inslaan. Dat is misschien jammer voor de geschiedenisliefhebber, maar Total War: Warhammer belooft meer spektakel dan ooit tevoren.

Scribblenauts kon op voorhand niet stuk. Het spelconcept sprak zo tot de verbeelding dat de eigenlijke uitwerking er nauwelijks nog toe deed. Het was geen kwestie van enkel springen, klauteren en vechten om opdrachten uit te voeren en puzzels op te lo en. Nee, je schreef woorden op, die het spel vervolgens tot werkelijke objecten of personen in het spel omzette. Met authentieke eigenschappen en gedrag, uiteraard. Met de hulp van een zelfgecreëerde God of neushoorn probeerde je vervolgens appels uit bomen te halen en de mi ies te volbrengen. Hierdoor was Scribblenauts een combinatie van een traditioneel platformspel met unieke puzzelelementen. Het mooiste van alles: het spel beloonde je creativiteit.

Wonderlijk

Hoe wonderlijk dit spelconcept ook is, het spel schoot op cruciale punten tekort. Ten eerste was de besturing veel te lastig. Enkel via het touchscreen liet je het hoofdpersonage Maxwell lopen en voorwerpen oppakken. Deze besturing was veel te onnauwkeurig, waardoor je vaak handelingen uitvoerde die je helemaal niet wilde doen. Hier is nu iets aan gedaan. Ontwikkelaar 5th Cell heeft voor Super Scribblenauts gekozen voor de meest conventionele aanpak. Alsof het een heuse platformgame is, loop je met de vierpuntsdruktoets en is er een springknop in het leven geroepen. Geen uiterst spectaculaire besturing en normaal gesproken ook totaal niet noemenswaardig. Toch is het in dit geval uiterst relevant, al is het maar omdat dit het eerste deel bij vlagen echt frustrerend maakte.

Daarnaast is de mi iestructuur fundamenteel aangepast. Het is nu niet langer zaak om simpelweg het eindpunt van een gebied te bereiken. In plaats daarvan bestaat elke mi ie uit een of meerdere puzzels, die volledig gericht zijn op het gebruiken van voorwerpen. Zo start een van de eerste mi ies op het strand. Er lopen een paar norse knaapjes rond en het is je taak om een strandfeestje te organiseren. Het spreekt voor zich dat je op zo'n moment niet de meest complexe sprongen of aanvallen moet uitvoeren. Nee, je plaatst een paar objecten in de spelwereld, waarmee je een knalhard dansfeest organiseert. Naar een dansvloer hoef je niet meer om te kijken, terwijl je een muziekinstallatie nog aan moet zetten.

Dansvloer

Alleen is het jammer dat de mi ies vrij gestructureerd zijn. Super Scribblenauts wijst je sowieso in een bepaalde denkrichting en sluit radicale alternatieven regelmatig uit. Hierdoor kun je wel proberen om de meest onverwachte oplo ingen te bedenken, maar keurt het spel lang niet alles goed. Nemen we het voorbeeld van het strandfeestje erbij, dan is het bijna nodig om de gasten te laten surfen en draagt een dansvloer nauwelijks iets bij. Je kunt hier vaak wel omheen werken, maar de beoordeling is net wat te rigide.

Door het totaal andere uitgangspunt van de mi ies komt de e entie van het spelconcept toch veel beter tot z'n recht. Je gebruikt nu niet langer enkel de meest effectieve objecten - met een jetpack ontnam je jezelf alle uitdaging in het eerste deel - om zo tot het einde van een level te komen. Super Scribblenauts vereist dat je steeds andere voorwerpen gebruikt, simpelweg omdat de mi ies de meest uiteenlopende doelen hebben. Je moet nog steeds regelmatig van het ene naar het andere platform springen en binnen bepaalde kaders denken, maar probeert daarbinnen wel degelijk je eigen creativiteit te testen. Dat twee broers het leuk vinden om samen te voetballen, is niet echt verra end. Maar wat gebeurt er als je ze laat sumoworstelen, darten of vi en? Ontstaat er dan geen enorme ruzie?

Bijvoeglijke naamwoorden

Dit is precies wat Super Scribblenauts zo leuk maakt. Je wil weten wat de wi elwerking is tu en de meest uiteenlopende voorwerpen is. Het is werkelijk verbluffend hoe authentiek het spel op dit vlak is. Natuurlijk creëer je wel eens een object of personage dat niet helemaal doet wat je wilt, maar dit is gezien de huidige techniek ook bijna onoverkomelijk. En het is ook nooit storend, aangezien er nog duizenden alternatieven zijn die wél op de juiste manier reageren.

Dit is ook de reden waarom de zandbakmodus zo aanspreekt. Hier word je niet in een bepaalde richting geduwd. Elke vorm van een doel ontbreekt en je blijft hier experimenteren met de meest uiteenlopende combinaties van voorwerpen en personages. Dat je in Super Scribblenauts ook bijvoeglijke naamwoorden kunt gebruiken, maakt deze spelmodus alleen nog maar intere anter. Het toch al niet mi elijke aantal woorden kun je dus ook nog eigenschappen meegeven. Het is zeker de moeite waard om te kijken wat voor effect een wormpje op de omgeving heeft, maar het wordt pas echt leuk als je een grote, paarse, agre ieve en vliegende worm het leven geeft.

Eigenlijk is Super Scribblenauts dus het spel dat Scribblenauts had moeten zijn. De mi ies zijn er nu daadwerkelijk op gericht dat je op een afwi elende en creatieve manier gebruik maakt van je vocabulaire en de besturing is dusdanig aangepast dat 'ie niet langer frustreert. De bijvoeglijke naamwoorden geven het spelconcept daarbij een leuke impuls. Een leuke, verra ende, creatieve en enorme impuls.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou