De moderne mens heeft te kampen met stre . Enorm veel stre . De prestatiegerichte samenleving verlangt veel te veel van de homo sapiens modernus, waardoor hij overspannen raakt en verplicht verlof moet nemen om weer enigszins tot zichzelf te kunnen komen. Daarom is het fijn dat er spellen worden gemaakt om dit tegen te gaan. Spellen die je van al je stre en ellende af willen helpen. Spijtig genoeg is de uitwerking van Stop Stre : a Day of Fury dusdanig slecht dat je er eigenlijk alleen maar gestre ter van raakt.

Op papier lijkt het allemaal nog wel mee te vallen. Het spelprincipe is namelijk best aardig. Je kruipt in de huid van een doorsnee zakenman, genaamd Jack, en moet gedurende een volledige werkdag proberen om alles uit de weg te helpen wat ook maar enigszins tot stre of frustratie kan leiden. Het uiteindelijke doel is om na je werkdag met het vliegtuig naar een eiland vol rondborstige dames te gaan, om je daar stre loos te kunnen bezatten.

Voor het echter zover is, moet je de meest hysterische situaties doorstaan, die helaas meer frustratie oproepen dan wegnemen. Het spel begint als je wakker wordt en eigenlijk is het al gelijk raak. In je huis zijn talloze wekkers verstopt, die allemaal afgaan. Het spreekt voor zich dat je ervoor moet zorgen dat hun irritante geluid niet langer te horen is. Dit doe je simpelweg door ze te zoeken en ze, eenmaal gevonden, kapot te maken. Klinkt nog wel grappig, maar is het absoluut niet.

Om de wekkers te zoeken, zul je namelijk door je huis moeten lopen. Dit gaat in nagenoeg alle andere games goed, maar in Stop Stre is dit een prestatie op zich. De besturing is namelijk zo belabberd, dat dit alleen al meer stre oplevert dan die talloze deadlines waar Michel Musters me mee opzadelt. Ontwikkelaar Abylight is erin geslaagd een totaal niet-werkende besturing te maken. Je kijkt met het linker analoge knuppeltje en beweegt met de vierpuntdruktoets. Het voelt alsof je voor het eerst een spel vanuit een eerstepersoonsperspectief speelt, doordat het zo ongelofelijk onnatuurlijk en traag aanvoelt. Je zou denken dat het een kwestie van gewenning is, maar dit is helaas niet het geval. Zelfs na een aantal uur is het nog niet mogelijk om zonder na te denken de gewenste richting op te lopen.

Bovendien is de manier waarop je de Wiimote vast moet houden ontzettend vervelend, aangezien je de vierpuntdruktoets de hele tijd nodig hebt. Het stukje techniek ligt daardoor niet meer lekker in de hand. Je moet hem namelijk behoorlijk verkrampt vasthouden. Dit wordt nog vervelender als je er ook nog eens mee moet gaan zwiepen. En natuurlijk zit Stop Stre : a Day of Fury zo in elkaar, dat je dit om de haverklap moet doen. Het opzoeken en kapotslaan van wekkers wordt in het eerste gebied namelijk om de haverklap onderbroken door gevechten met kevers en vliegen. Hier valt totaal geen plezier uit te halen. Het spel registreert je bewegingen lang niet altijd en de gevechten zelf totaal niet de moeite waard. Je hoeft alleen maar wat willekeurige bewegingen te maken, waardoor het totaal niet uitdagend of vermakelijk is. Zelfs het wapentuig valt tegen. Je hebt knuppels en bijlen, maar nergens wordt het ook maar enigszins leuk.

Het wordt nog vervelender doordat je continu door deze beesten aangevallen wordt, maar je geen idee hebt van welke kant ze je proberen op te eten. Om hier achter komen, moet je vaak helemaal omdraaien. Dit kost door de tergende besturing nog de nodige moeite ook. Dat je dan ook nog naar boven of onder moet kijken om ze te kunnen doden, maakt de ellende compleet. Hetzelfde geldt eigenlijk voor de eindbazen, waar je tegen moet vechten als je personage begint te hallucineren. Eigenlijk het enige opzienbarende verschil is dat ze wat sterker zijn en qua verschijning wat afwijken. In het eerste level is het bijvoorbeeld een soort tong die plots uit de wc opduikt.

De rest van het spel kent nagenoeg dezelfde opbouw en is minstens zo vervelend om te spelen. De gebieden zijn belachelijk klein en erg slecht ontworpen, er is totaal geen sprake van variatie en audiovisueel gezien is het ronduit slecht. Alleen de tu enfilmpjes en de vernietigbare omgevingen kunnen er wel mee door, maar ook die zijn eigenlijk maar matig uitgewerkt. Hierdoor ben je er al snel op uitgekeken. Net als op de rest van de game, overigens. Niet alleen is Stop Stre : Day of Fury simpelweg niet leuk om te spelen, ook ben je er binnen een mum van tijd doorheen. Je hebt amper een uur nodig om de volledige game uit te spelen, wat zelfs voor een WiiWare-release veel te kort is.