Sonic: Lost World | Gamer.nl

Sonic: Lost World | Gamer.nl

EA Sports heeft een gratis FIFA 14 Ultimate Team: World Cup-modus aangekondigd voor FIFA 14.

Al sinds de overgang van 2D naar 3D worstelt Sonic met een identiteitscrisis. SEGA wist lang niet altijd wat het met de extra dimensie moest. Met Sonic: Generations leek het erop dat ze een juiste balans hadden gevonden, maar met Sonic: Lost Worlds wordt juist weer een nieuwe weg ingeslagen met gameplay die op het eerste gezicht erg op Mario Galaxy lijkt.

Sonic Galaxy

Sonic: Lost World bevat namelijk een hele rits levels met een ‘rond’ design. In e entie verschillen deze levels niet heel veel van de 3D-levels uit bijvoorbeeld Sonic: Generations, want nog steeds ren je in een zo hoog mogelijk tempo rechtdoor naar het einde van het level, terwijl je ondertu en wat gouden ringen verzamelt of vijanden aan de kant ramt. Maar door het ronde design kun je veel verder naar links of rechts bewegen dan je gewend bent, om vervolgens weer uit te komen waar je begon. In de meeste levels blijkt dan ook aan de andere kant van het bolvormige oppervlak een heel ander ‘level’ te zitten en soms is het even puzzelen hoe je precies op dat traject terecht komt.

In deze levels is Sonic: Lost Worlds op zijn sterkst. Het tempo is hier lekker hoog (wel trager dan we gewend zijn van Sonic), de soundtrack is pompend en de gameplay uitdagend. Want hoewel je gewoon in een vrijwel rechte lijn naar het einde van het level kúnt rennen, zitten deze levels dus vol met geheimen en verborgen secties. De ene keer moet je tegen een muur oprennen om de ‘achterkant’ van het level te bereiken, andere keren zijn er juist bouwsels te beklimmen die tot aan de wolken reiken. Letterlijk! Eenmaal boven aangekomen openbaart zich dan een heel nieuwe sectie waarin je dwars door de wolken springt. In ieder level zijn ook een vijftal rode sterren verstopt, die het op zoek gaan naar dit soort verborgen pa ages echt aanmoedigen. Het tempo in Lost Worlds is om dit zoeken en ontdekken mogelijk te maken wat langzamer, maar het werkt binnen deze stijl. Deze levels bieden de vernieuwing die Sonic al zoekt sinds 3D de standaard is bij games. Jammer genoeg zijn er ook andere soorten levels.

Sonic Galaxy

Slechte hybride

Met de meer kla ieke 2D-levels is niet eens zoveel mis. Ook hier rent de blauwe egel een tandje langzamer dan vroeger, maar is hij wel een stuk atletischer. Sonic rent net als in de 3D-gedeeltes probleemloos tegen muren en bomen op, waardoor je minder last hebt van vervelend oponthoud. Toch vallen deze gedeeltes een beetje tu en wal en schip. Ze voegen weinig toe aan de levels volgens de nieuwe stijl, maar zijn tegelijkertijd weer te nieuwerwets (en te traag) om net als Sonic: Generations de oude garde aan te spreken.

Echt verpest zijn de ‘trage’ 3D-levels. Het is ons niet duidelijk wat Sonic Team bezielde toen ze deze bedachten, wel weten we dat wij ze liever gewoon helemaal niet gezien hadden. In deze levels komt het slechtste uit het 2D- en 3D-tijdperk samen. Sonic is niet vooruit te branden en hoewel de spelwereld driedimensionaal is, blijft de gameplay zo lineair als in een 2D-level.

Jammer genoeg wi elt Sonic: Lost Worlds te pas en te onpas tu en de drie stijlen (nieuwerwets 3D, 2D en de slechte tu envorm), waardoor je nooit weet wat je nu weer kunt verwachten. Soms raus je vrolijk in hoog tempo over ronde levels, maar word je ineens in een 2D-level geslingerd. Zonder waarschuwing of logische aanleiding. Zelfs op de momenten dat Sonic: Lost Worlds wel oprecht leuk en tof is, zit je dus constant met de vrees in het achterhoofd dat je plots weer uit die flow wordt gerukt.

Sonic Lost World

Multiplayer

Het slechtst zijn mi chien wel de multiplayermodi van Sonic: Lost Worlds. Uit de racemodus blijkt weer hoe erg Sonic Team nog altijd worstelt met de transitie van 2D naar 3D. Hier is het namelijk de bedoeling zo snel mogelijk te zijn, maar vervolgens worden de levels van de nieuwerwetse 3D-stijl gebruikt. Het tempo is om te beginnen al niet echt geschikt voor een spannende race en bovendien nodigen die levels juist erg uit tot exploratie. Verkennen wat er links, rechts en in de hoogte nog te vinden is, strookt niet met als een blind paard naar voren rennen. Bizar genoeg konden we bij het starten van de modus niet uit alle Mii’s op onze Wii U kiezen, maar enkel uit wat standaard-Mii’s en een paar verdwaalde uit onze vriendenlijst.

Alle levels zijn ook nog in een coöperatieve modus te spelen, waarin speler twee een helikoptertje bestuurt die eens in de zoveel tijd een bommetje kan droppen. We hebben ons niet vaak zo nutteloos gevoeld als tweede speler in een co-opgame. Deze plichtmatige modus lijkt enkel bedacht om op het doosje te kunnen vermelden dat de game met zijn tweeën is te spelen en mogelijk om de koppelverkoop met de 3DS-versie te bevorderen, aangezien je nieuwe voertuigen vrijspeelt met die versie.

Tot slot wordt het geheel nog aan elkaar geknoopt door een verhaal dat de moeite niet waard is, zoals we eigenlijk wel gewend zijn van Sonic. Op het openingsfilmpje na zijn alle cutscenes opmerkelijk genoeg zo erg gecomprimeerd dat de kwaliteit er hevig onder lijdt. De filmpjes zijn daarmee illustratief voor de hele game: goed bedoeld, matig uitgevoerd en worstelend met alles dat moderner is dan een Sega Mega Drive.

Sonic Lost World


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou