Sonic en 3D zijn de laatste tijd als water en vuur. Sinds Sonic Adventures op de Dreamcast lijkt het wel alsof de razendsnelle blauwe egel uit de bocht vliegt zodra hij teveel bewegingsruimte krijgt. Sonic Unleashed was bijvoorbeeld een goede Sonic-game geweest als de verschrikkelijke 3D-levels achterwege waren gelaten. Sonic Colours heeft daarom wat recht te zetten met een naadloze afwi eling tu en 2D en 3D-platformgameplay.
Sonic Colours Galaxy
Om te beginnen dekt de titel van Sonic Colours de lading niet helemaal, Sonic Colours Galaxy was pa ender geweest. Dit komt niet alleen doordat het verhaal zich afspeelt in een ruimtepretpark dat Dr. Eggman heeft geopend (en hier uiteraard kwade intenties mee heeft). Het is ook niet het feit dat je verschillende planeten bezoekt die onderdeel uitmaken van dit pretpark. Nee, het komt vooral door de kleurrijke ruimtewezentjes, genaamd Wisps. Deze wezentjes geven Sonic namelijk tijdelijk een speciale gave om eerder onbereikbare plekken te bereiken, net zoals de verschillende pakjes Mario helpen. Een blauwe Wisp geeft Sonic bijvoorbeeld de mogelijkheid om als laserstraal tu en kristallen of muren te stuiteren, terwijl een gele variant Sonic verandert in een boor om onder de grond op onderzoek uit te gaan.
Omdat je de desbetreffende Wisps eerst moet bevrijden, zijn ze niet gelijk beschikbaar in alle levels. Wie dus alles uit het spel wil halen, doet er goed aan om eerder voltooide levels nog een keer te doorlopen. Met het opnieuw doorlopen van een level met nieuwe Wisp-mogelijkheden kom je er gelijk achter dat je eigenlijk maar de helft van zo’n level hebt gezien. Vooral de te verzamelen rode stermunten vergroten de roep om terug te keren aanzienlijk. Zo speel je onder andere nieuwe uitdagingen vrij voor de Sonic Simulator. In deze simulator doe je eigenlijk een stap terug in de tijd en vind je pure ouderwetse 2D platformgameplay, waaraan een tweede speler deel kan nemen. In deze levels kun je zelfs de welbekende Chaos Emeralds verzamelen en zo de mogelijkheid vrijspelen om in Super Sonic te veranderen. Dit kan ook nog gewoon na het voltooien van de verhaalmodus, waar je ongeveer vijf uurtjes voor nodig hebt.
Aan het handje
Het paradepaardje van Sonic Colours is de eerder genoemde naadloze wi eling tu en 2D en 3D. De prachtige kleurrijke levels komen pas echt tot hun recht als de camera van perspectief verandert om de razendsnelle egel te volgen terwijl hij op volle snelheid door de levels sjeest. Vooral op de thuisplaneet van de Wisps is het een prachtig gezicht om eerst tu en het deinende gras te rennen om vervolgens je weg op een rail honderden meters in de lucht te vervolgen. Niet alleen de subtiele details komen op deze manier naar voren in de levels, maar ook de prachtige vergezichten. Alle werelden hebben een eigen uniek uiterlijk, een eigen identiteit.
Op de rustigere stukken mag Sonic weer zijn platform-skills laten zien en richting het einde zal hij alle trucjes uit zijn hoge sportschoenen moeten toveren; de levels worden namelijk best uitdagend. Het draait uiteindelijk steeds meer om je sprongen timen en op een correcte manier je Wisp-krachten inzetten om het einde te bereiken. Het ligt gelukkig niet aan de besturing, hoewel Sonics zweverige dubbele sprong wat wennen is in het begin. Zodra je daaraan gewend bent, stuiter je van vijand naar vijand terwijl je de verschillende obstakels en valstrikken probeert te ontwijken.
Zit Sonic dan altijd vast op een tweedimensionaal pad? Nee, maar het vrij kunnen bewegen in het 3D-aanzicht zijn de zwakste stukken in de game. De soepele besturing en het gevoel van snelheid verdwijnen als donderslag bij heldere hemel zodra de egel zijn eigen weg mag kiezen. Het is alsof je met een Ferrari op een ijsbaan terechtkomt: je gaat alle kanten op, tenzij je stapvoets gaat rijden. Als er vijanden in de buurt zijn vallen deze stukken nog mee, want dan stuiter je van vijand naar vijand zonder daadwerkelijk te hoeven rennen of sturen. Het zijn stukken die je snel vergeet als je weer op snelheid verder kan razen. Als Sonics pad vastligt, suis je op een heerlijke manier door de levels heen. En dat is uiteindelijk waar een Sonic-game om hoort te draaien.