Ik zal eerlijk zijn,R&B is niet mijn favoriete muziekgenre. Beter gezegd, ik heb een hekel aandit genre. Vooral de hedendaagse R&B zoals die de Top 40 vervuilt, continute zien is op clipzenders en te horen op de oordopjes van de mensen achter jein de bus, is niet om aan te horen. Maar voor Singstar zou dat geen bezwaarmoeten zijn. De grootste baggermuziek kan namelijk extreem veelSingstar-plezier opleveren. Mijn favoriete Singstar is nog steeds deNederlandse versie van Singstar 80's, met enorm foute Koos Alberts- en BennyNeyman-muziek. Ook een genre waar ik normaliter een hekel aan heb, maar wat inSingstar prima op zijn plaats is. Geldt dat ook voor R&B?Om met de deur in huis te vallen: nee, niet echt. Waar defoute Nederlandstalige 'piraten'-muziek nog kan profiteren van lange uithalendie ook na een flinke borrel te produceren zijn, zijn de meeste R&B-liedje nel en ligt de zang dichter bij rappen dan bij echt zingen. Vooral derecentere nummers op Singstar R&B zijn met geen mogelijkheid je strot uitte krijgen. Zelfs de enorm bekende nummers als Bootylicious van Destiny's Childen Buttons van de Pu ycat Dolls zijn voor minder geoefende zangers zelfs op het gemakkelijkste niveau niet te doen. Doordat R&B bij momenten erg dicht aan leunt bij de rapmuziekkomt in Singstar R&B buitensporig vaak de rapmeter in beeld. Deze kijktniet of je de juiste toon te pakken hebt, maar kijkt alleen naar het ritme inje stem. Helaas is deze rapmeter enorm arbitrair en kun je nergens zien of jegoed zit of niet, en hoe je jezelf eventueel zou moeten verbeteren. Sommigeliedjes moet je haast volledig met de rapmeter doen, wat eigenlijk niets met deSingstar-ervaring te maken heeft. Denk bijvoorbeeld aan 'Pump It' van de BlackEyed Peas, waarvan het refrein overigens wel prima te doen is.Singstar R&B heeft overigens wel een aantal liedjes diewat beter te zingen zijn, maar dit zijn juist de liedjes waarbij het predikaat 'R&B'wel erg discutabel is, zoals 'I'm Outta Love' van Anastacia, 'Ugly' van deSugababes en 'Back to Black' van Amy Winehouse. Ook is er wat oudere R&B tevinden, toen het nog voluit Rythm & Blues heette. Liedjes van de oudestempel, die voor het grote publiek een stuk herkenbaarder zullen zijn dan devele eendagsvliegen waarmee de rest van de cd gevuld is, zijn onder andere 'BabyLove' van Diana Ro , 'Teardrops' van Womack & Womack, 'Your Love is myLove' van Whitney Houston en Marvin Gaye & Tammii Tarrelle met 'Ain't NoMountain High Enough'. Bij eerdere Singstar-edities kon Sony het nooit laten om er watpopulaire muziek tu en te gooien die eigenlijk niet binnen het thema van de cdpaste, alleen maar om de grote ma a aan te kunnen spreken. Bij SingstarR&B hoeft dat niet, want deze Singstar-editie is volledig ingespeeld op degrote ma a. Het bevat met name momenteel populaire nummers in wat momenteelhet populairste genre is binnen de mensen die nog wél singeltjes kopen. Of deliedjes zingbaar waren leek verder niet relevant, waardoor Singstar R&B eenvan de minst geslaagde Singstar-edities tot op heden is geworden. Het isthematisch wel redelijk consistent, mi chien juist omdat men de ma a nietmeer hoeft te bedienen, en god zij dank is men de R&B van weleer nietvergeten. Maar die paar zingbare nummers kunnen het verdere product nietredden.