Veel games, met name die uitJapan, maken gebruik van een hoofdpersonage wie bij aanvang van het spel geenbenul heeft wie hij is, waar hij is en wat hem te doen staat. Hierdoor weet despeler, mits hij een beetje oplet, net zoveel van het verhaal als het hoofdpersonagezelf. Shinobido: Way of the Ninja maakt ook van deze truc gebruik. Je speeltweliswaar de laatste overlevende van de Asuku-clan, maar dat weet je bijaanvang nog niet. Je wordt doorweekt wakker in een rivierbedding en je enigeaanknopingspunt is een brief, die zojuist met een pijl tegen een houten hutjeis geschoten. Dit hutje is vanaf nu de centralelocatie in het spel. Van hieruit onderneem je je mi ies, koop je nieuwe items(die met een postduif worden aangeleverd), maak je zelf je eigen items enbepaal je welke spullen je meeneemt op je mi ie. Het hutje wekt een goedeeerste indruk van het spel. Grafisch oogt het allemaal netjes en de menu’s zijnoverzichtelijk en uitgebreid, waardoor je een denkt een diepe en goeduitgewerkte game te wachten staat. De deceptie wanneer je aan je eerste mi iebegint, is dan ook bijzonder groot.Shinobido is een regelrechteTenchu-kloon die alles wat Tenchu doet, net ietsje slechter, knulliger enlelijker uitvoert. Als Tenchu nu een topgame was geweest, dan hadden we hiergeen probleem van gemaakt, maar zeker de laatste delen van Tenchu waren nietbepaald om over naar huis te schrijven.Net als in Tenchu kun jetegenstanders ongezien van achteren benaderen om zo een ‘Silent Kill’ uit tevoeren, maar de animaties waarmee dit gepaard gaat zijn een stuk minderbevredigend. Vervelend bij het besluipen is dat tegenstanders je vaak net ietste vroeg opmerken, ook al doe je nog zo stilletjes en voorzichtig.Net als inTenchu kun je tegenstanders ook vanaf de dakrand ongezien bestoken, maar inShinobido moet je eerst aan het randje gaan hangen voordat je over kunt gaantot de aanval en in de meeste gevallen, bungelen je voeten dan al tegen hetgezicht van je vijand. Net als in Tenchu zorgt de camera ervoor dat je net nietgenoeg overzicht hebt om je tactische plan fatsoenlijk uit te stippelen. Jeziet niet goed waar je tegenstanders zich bevinden en de ‘lock-on'-functie laatveel te wensen over, want als er ook maar een boompje tu en jou en je opponentzit, ben je al niet meer gelockt. Wel handig is een kompasnaald die aangeeft inwelke richting de dichtstbijzijnde vijand zich bevindt. Helaas is deze naald in3D, waardoor hij erg moeilijk is af te lezen. Net als in Tenchu kun je diverse objecten op sleeptouwnemen die je kunnen helpen. Helaas zijn deze iets minder vriendelijk in hetgebruik. Je dient namelijk de R2- of L2-knop ingedrukt te houden om jeinventaris naar boven te toveren. Vervolgens dien je op je tegenstander telocken met L1, en het object te gebruiken met één van de gekleurde knopjes. Wilje sneaky je positie veranderen, dan dien je hierbij ook nog R1 ingedrukt tehouden. Op het moment dat je schiet, heb je dus vier knopjes tegelijkingedrukt: intuïtief is anders!Net als in Tenchu kun je tegenstanders ook gewoon op devuist nemen, wanneer de stealthy aanpak niet zijn vruchten afwerpt. Helaaskomen er in Shinobido vervolgens tientallen mannetjes op de herrie af waardoorer niets anders opzet dan vluchten. In plaats van terug naar hun post te gaan, blijvende mannetjes op de plaats van het onheil krioelen, waardoor je uiteindelijkeigenlijk wel de confrontatie aan moet gaan. Het vechten werkt bijzondervervelend vanwege de stugge besturing en de houterige animaties. Gelukkig zijn er ook een paar dingenin Shinobido niet net als in Tenchu. Zo heeft Tenchu nog best aardige graphics,maar dat kan over Shinobido niet gezegd worden. Zelfs op de eerste Playstationzou Shinobido weinig indruk hebben achtergelaten. De levels zijn kale vlaktesvolgepropt met identieke huisjes. Wel leuk is dat Shinobido een leveleditorheeft waarmee je je eigen mi ies uit de grond kunt stampen. Deze leveleditoris echter de oorzaak van alle ellende, want het zorgt voor bijzonder veelbeperkingen in het leveldesign, aangezien het erop lijkt dat de makers ook dezeeditor gebruikt hebben. Alles bestaat uit vierkante blokjes, elke map is evengroot en van vegetatie of decoratie is nauwelijks sprake.