Het in 2004 verschenen Sacred zocht de middenweg tu en Diablo en Baldur's Gate. Ondanks enkele kleine technische mankementjes stak het rollenspel verra end goed in elkaar en kende het een aandoenlijke eigen stijl. Ondertu en komt ontwikkelaar Ascaron alweer met het tweede deel op de proppen, dat een uitstekend product lijkt om de periode tot de release van Diablo 3 mee te overbruggen. Het spel verdient echter meer dan deze vergankelijke status. Sacred 2 weet haar hoofd namelijk moeiteloos boven water te houden zonder mee te liften op het succes van Diablo.
Sacred 2 is een traditioneel rollenspel dat zich situeert in een minstens zo traditionele fantasiewereld. Het spelprincipe is nauwelijks veranderd ten opzichte van het eerste deel, waardoor het hack & slash-gedeelte wederom de boventoon voert. Over het vechtsysteem kunnen we dus kort zijn. Het komt er in wezen op neer dat je vijanden aanklikt om ze te belagen met je standaard aanvallen. Door enkele speciale bewegingen uit de hoge hoed te toveren wordt wat tactische diepgang aan het geheel toegevoegd. Zo kun je magie gebruiken, aanvallen met elkaar combineren en bijzonder wapentuig inzetten. Door de jaren heen is dit vechtsysteem in het genre geperfectioneerd, wat z'n vruchten overduidelijk heeft afgeworpen bij de ontwikkeling van Sacred 2. De verschillende aspecten zijn werkelijk ontzagwekkend goed uitgebalanceerd, waardoor de vele kla en stuk voor stuk een volledig unieke spelwijze vereisen.
Aan het begin van Sacred 2 krijg je de keuze om ofwel voor het goede of voor het kwade te strijden. De wereld, genaamd Anaria, wordt belaagd door kwaadaardige krachten en uitgerekend jij bent de aangewezen persoon om de rechtvaardigheid te laten overwinnen. Of niet natuurlijk, mocht je minder vredelievend van aard zijn. Ondanks deze ogenschijnlijke morele kwestie is je daadwerkelijke inbreng in het verhaal vrij beperkt, wat mede komt doordat je de keuze tu en goed en kwaad al dient te maken voordat je überhaupt met de verhaalmodus begint.
Niettemin heeft deze keuze de nodige consequenties voor het daadwerkelijke spelverloop. Je krijgt weliswaar geen volledig andere campagne voorgeschoteld, maar de mi iestructuur wijkt op sommige fronten af en er wordt op een totaal andere manier gereageerd op je verschijning. Dat neemt niet weg dat het zeer spijtig is dat Ascaron gekozen heeft voor het standaard fantasieverhaaltje. Dit is natuurlijk niet per definitie iets negatiefs, maar het komt in Sacred 2 simpelweg niet echt uit de verf. Het plot komt nauwelijks op gang doordat de verhalende mi ies erg sporadisch optreden en gevuld worden met talloze zijopdrachten. Daarnaast komen de vele intriges ongeloofwaardig over, zijn de conversaties wel erg zoetsappig en volgen de vervelende clichés elkaar in een razendsnel tempo op.
In tegenstelling tot het ietwat tegenvallende verhaal komen de verschillende personages wel goed tot hun recht. Je hebt de keus uit een zestal speelbare personages, elk met eigen beweegredenen om de toekomst van Anaria te beïnvloeden. Zo is er de halfnaakte krijgster met een voorliefde voor de natuur, maar is het ook mogelijk om aan de slag te gaan met een hondachtige robot die ergens in een lugubere tempel ontwikkeld is door een hypermodern ras.
Zoals het een goed rollenspel betaamt kun je tot in den treuren te sleutelen aan vaardigheden, wapentuig en kledij. Dit systeem werkt zeer intuïtief en vereist geen enkele ervaring op het gebied van rollenspellen, maar biedt tegelijkertijd voldoende diepgang om je personage volledig naar wens aan te kunnen pa en. Ook is het erg tof dat elk personage naast de karakteristieke kla e de beschikking heeft over een eigen huisdier. Dit beestje heeft als hoofdtaak je bij te staan in de vele gevechten en, wat nog veel handiger is, je te vervoeren.
Deze alternatieve reismethode is meer dan welkom, want het speelvlakdat je voorgeschoteld krijgt is werkelijk immens. Doordat de totalewereld zo'n vijftien vierkante kilometer omhelst en de hoeveelheidmi ies letterlijk in de honderdtallen loopt, is de speelduur van Sacred2 dan ook ongekend lang. Niet alleen qua grootte, ook wat betreft deopzet is de wereld van een ongekend kaliber. Je kunt onmiddellijkoveral gaan en staan waar je wilt, vrijwel alle zichtbare objecten zijninteractief en de tientallen steden herbergen elk hun eigen naties.
Deze volkeren kennen ieder een volledig andere leefwijze enmaatschappelijke inrichting. Te denken valt aan kla ieke elven die ineen vredige en relatief primitieve samenleving leven en gecompliceerdemachines die in elkaar geschroefd zijn door ver ontwikkeldebuitenaardse wezens. Mits je enigszins nieuwsgierig aangelegd bent ishet fantastisch om je in de achtergrond van de verscheidene culturen teverdiepen. Waar het plot zich kenmerkt door haar oppervlakkigekarakter, zijn de achtergronden van personages en volkeren juistontzettend diep uitgewerkt.
Naast de mi ies die het verhaal voortstuwen zijn er ook de nodigekerkers en zijopdrachten te doorlopen die hoofdzakelijk dienen omervaringspunten en zeldzame objecten te verkrijgen. Toch zijn ze ookerg vermakelijk en omvatten ze voor ieder wat wils. De zijopdrachtenzijn lekker divers en luchtig, terwijl de kerkers behoorlijk watuitdaging te bieden hebben en een stuk gecompliceerder zijn. Een lichtpuntje van kritiek is de camera tijdens het kerkerbezoek die te weinigoverzicht over de omgeving verschaft. Het is weliswaar mogelijk hetcamerastandpunt handmatig te verzetten, maar gedurende hectischegevechten in kleine gebieden heb je daar simpelweg niet de tijd voor.
Alhoewel Sacred 2 ontzettend tof is om in je eentje te spelen, zijn deonline modi minstens net zo intere ant. Vooral de coöperatievemogelijkheden spreken voor de verbeelding. Je kunt ten alle tijden eenvriend in het spel uitnodigen om gezamenlijk mee op pad te gaan zondereerst een aparte se ie of een nieuw personage te moeten aanmaken. Ookis het mogelijk met maximaal zestien spelers tegen elkaar te strijdenof een groteske kerker te bezoeken. Er is geen enkele sprake vanvertraging en door de doeltreffende opzet en de vele aanpasbare optieswordt de toch al niet mi elijke spelduur aanzienlijk verlengd.
Ook op audiovisueel gebied laat Sacred 2 over het algemeen een primaindruk achter. Het is overduidelijk dat de medewerkers van Ascaron metveel liefde en toewijding aan deze titel gewerkt hebben. De dag- ennachtcyclus is sfeerverhogend, de artistieke stijl is adembenemend ende wereld bruist van het leven. Daar staat tegenover dat de animatiesregelmatig wat steekjes laten vallen en de details niet altijd evenfraai zijn uitgewerkt.
Bovendien zou het een verademing zijn als deDuitse band Blind Guardian iets minder nadrukkelijk op de voorgrondtrad. Bij vlagen weet de keiharde rockmuziek allesbehalve de juistetoon te raken, wat averechts werkt voor de sfeer. Dit zijn echterslechts kleine smetjes die je door de overdaad aan positieve aspectenal gauw voor lief neemt. Al helemaal wanneer je eenmaal de onelinershebt mogen aanhoren. Deze zinnetjes zijn te flauw voor woorden en opeen geniale wijze ingesproken, waardoor en glimlach nauwelijks teonderdrukken is. Dat ze bovendien om de haverklap door je luidspreker challen, maakt het geheel alleen maar nog komischer. Blijkbaar bestaathet toch, Duitse humor.