Allereerst moet ik een veel gedachte misopvatting uit de wereld helpen. Table Tennis op de Wii bevat geen revolutionaire besturing en de Wii-afstandsbediening verandert niet plots in een tafeltennisbatje. De besturing is omgezet naar de Wii zodat het werkt, niet omdat het de beste besturing is. Dit neemt niet weg dat het type spel en de besturing uitermate geschikt is voor het publiek dat eens een niveau verder wil dan Wii Sports.
In de kern is Table Tennis voor de Wii exacte hetzelfde spel als op de Xbox 360. Hoewel Rockstar zelden teleurstelt in zijn games, was het toch maar afwachten wat een braaf spelletje pingpong zou doen. De mensen bij Rockstar hebben in ieder geval laten zien dat ze tot veel in staat zijn, want zelfs een simpel spelletje tafeltennis is verheven tot een prachtspel. Het mooie van Table Tennis is dat je het zo kunt oppakken en al snel een potje tafeltennis kunt spelen. Wanneer je echter verder speelt merk je pas de diepte van de game. Speel je tegen een goede menselijke tegenstander, of tegen de AI in één van de moeilijkere kla en, dan moet je nadenken over elk schot dat je lost. Welke richting, hoeveel spin, hoe kan ik die bal dan terugverwachten en hoe kan ik daar dan weer op reageren.
Maar wat we ook al in de review van de Xbox 360-versie zeiden, is dat de singleplayer op een gegeven moment toch gaat vervelen. Het spel heeft geen carrièremode of een optie om je eigen personage te maken, maar je kunt enkel lo e toernooien en wedstrijden spelen, welke wel steeds moeilijker worden en je een behoorlijke uitdaging geven. Wat de Xbox 360-game echter zo populair maakte, was de community online op Xbox Live. Telkens weer speelde je tegen een menselijke tegenstander die van hetzelfde niveau als jij was. Op die manier wordt zo'n simpel spelletje als tafeltennis verheven tot een uitermate spannende wedstrijd. En je voelt het al aankomen, de Wii-versie van Table Tennis heeft geen online gameplay.
Dit is zonder twijfel een gemis, maar wordt deels opgevangen door het feit dat de Wii meer dan de Xbox 360 een gezelligheidsconsole is. Het ding is duidelijk gemaakt voor meerdere spelers die op een bank gezellig met hun Wii-afstandsbediening wapperen. Samen kun je tal van spannende tafeltenniswedstrijden beleven en zelfs twee mensen die het spel nog nooit gespeeld hebben kunnen het nog voor elkaar krijgen een spannende wedstrijd op het scherm te krijgen. Dit neemt niet weg dat we nu wel eens met meer games op de Wii online willen spelen, en Table Tennis is een goed voorbeeld waar het eigenlijk wel had gemoeten.
Een andere in het oog springende feature is uiteraard de besturing. Je Wii-afstandsbediening verandert niet in een tafeltennisbatje, maar wat is het dan wel? Rockstar heeft er voor gekozen om de speler uit drie verschillende besturing chema's te laten kiezen. De één is wat simpeler, omdat je minder knoppen hoeft te gebruiken, en de ander is wat ingewikkelder omdat je meer keuze hebt in je acties en met meer precisie kunt slaan.
Voor het eerste besturing chema heb je enkel de Wii-afstandsbediening nodig. Je personage beweegt vanzelf langs de tafel, dus je hoeft enkel nog te letten op de service en het terugslaan. De service is het nog het meest authentiek, omdat je de Wii-afstandsbediening omhoog moet zwiepen waarna er een metertje gaat lopen. Staat het metertje bovenaan, dan zwaai je met de afstandsbediening om een klap te geven. In dat slaan, en het zelfde verhaal geldt voor het terugslaan, kun je op een zeker manier de richting aangeven. Door met de Wii-afstandsbediening naar linksboven te slaan, sla je de bal linksboven op de tafel. Dit is hetzelfde met de overige richtingen, maar gaat niet zo ver dat je echt goed kunt mikken. Het is totaal niet accuraat omdat je alleen de richting aangeeft, maar zorgt wel voor de simpelste vorm van gameplay. Met de richtingstoetsen kun je nog spin aan de bal geven, met de A-knop een zachte bal en met de B-knop, mits je metertje is gevuld, een krachtig gefocust schot.
Het tweede besturing chema heet Control Freak, en lijkt heel erg op het vorige schema. Het enige grote verschil is dat je nu de nunchuck aansluit en je personage kunt besturen via de analoge stick. Het derde schema is het meest ingewikkeld, maar persoonlijk vind ik die het prettigst spelen. Je kunt niet je personage bewegen en geen richting aangeven met je Wii-afstandsbediening, maar je geeft de richting aan met de analoge stick. Hoe langer je de stick in een bepaalde richting duwt, des te verder schiet je de bal. Dreigt de bal van de tafel te vliegen door je schot, dan gaat de afstandsbediening wild trillen en moet je snel weer een andere richting kiezen.
Het eerste besturing chema lijkt nog het best een tafeltennisbatje te simuleren, al is het maar erg beperkt omdat je alleen de richting aanwijst in plaats van echt een slag te maken. In het derde schema is het slaan helemaal gedegradeerd tot een wapper. In plaats van een knop te drukken om te slaan geef je een wapper, en dan maakt het niet uit in welke richting je wappert. De besturing is op geen vlak echt beter dan de Xbox 360-besturing, maar het werkt nog altijd heel goed.