Haar zoektocht brengt ons uiteindelijk naar Siberië, een berglandschap vol gevaren. De omgevingen zien er prachtig uit, van besneeuwde bergtoppen met prachtige uitzichten tot witte vlaktes met hier en daar een bosje. Het is gelukkig niet alleen maar sneeuw en kou, een warme vallei zorgt voor de nodige afwi eling. Het is een mooie setting om in rond te dwalen en de graphics zijn meestal adembenemend, al is sprake van een beetje pop-up als je snel door de bo en rent.
Maar Lara voelt zich natuurlijk het meeste thuis in donkere tombes en wat dat betreft heeft ze genoeg te doen. De game leunt iets meer dan voorheen op het verkennen van gesloten ruimtes gevuld met schatten en puzzels. In het verhaal kom je meerdere grote puzzels tegen en daarnaast zijn er nog negen optionele tombes om te verkennen. Geen groot aantal, maar genoeg om de game fris te houden. De puzzels zijn grotendeels vrij standaard: je laat het waterpeil stijgen om op hogere platformen te kunnen komen of slingert een steen tegen een ijswand aan. Ze vereisen enig denkwerk en zijn intere ant om uit te vogelen, maar zijn nooit zo moeilijk dat je echt vast komt te zitten. Net als in de vorige game bestaan de optionele tombes vaak uit drie stappen. Ze leveren puzzels op waar je mi chien tien minuten mee bezig bent.
Vechten en craften
De combat is waar Rise of the Tomb Raider de grootste stappen voorwaarts maakt. Gevechten zijn spannend en kunnen op veel verschillende manieren verlopen. Het is helemaal aan jou hoe je een kamp vol wachters uit wilt schakelen. Lara kan natuurlijk met een shotgun er op afrennen en iedereen aan gort knallen. Ze kan ook al sluipend door de bosjes gaan en vijanden een voor een de struiken in trekken. Het is dan extra handig om rondslingerende fle en en blikjes te gebruiken om ze af te leiden. Of ze bestookt soldaten vanaf de rand van het slagveld met zelfgemaakte explosieven.
Het craftsysteem om die explosieven te maken is simpeler dan ooit. Door de rechtertrigger of bumper in te houden maak je wat op dat moment het meest logisch is. Heb je je boog in je handen, dan maak je nieuwe pijlen; heb je een fles in je hand, dan tover je die om in een molotovcocktail. Het is een vloeiend systeem dat je snel laat schakelen tijdens gevechten. Je hoeft nooit een menu in om nieuwe spullen te craften, waardoor het tempo van het spel niet wordt onderbroken. Het enige waar je voor moet zorgen is dat je genoeg resources (denk aan hout, olie en veren) hebt. Die vind je overal in de wereld of krijg je van de dieren waar je op jaagt.
Ook is er genoeg te doen bij de vele kampvuren in het spel. Hier bouw je je wapens uit en leer je nieuwe vaardigheden. Wederom kun je kiezen uit vaardigheden die je een betere vechter maken, kun je beter leren sluipen of krijg je krachten waarmee je makkelijk kunt jagen. Verder vind je weer nieuwe wapens en snufjes, waarvan enkele al in het vorige deel zitten. Zo krijg je weer de beschikking over pijlen met touwen en een kapmes – je vraagt je af waarom Lara die niet standaard meeneemt op haar reizen – maar vind je ook nieuwe trucjes. Die gebruik je om in gebieden te komen die tot dan toe ontoegankelijk waren.
Invuloefening
Het grootste kritiekpunt op de vorige Tomb Raider was dat de game te lineair is. Dit nieuwe deel probeert daar wat aan te doen. De game is nog steeds een lineair avontuur waarin je van punt A naar punt B gaat, maar het voelt wat vrijer doordat je onderweg wijdere gebieden tegenkomt. Deze hubs zitten vol met extra's die meer zijn dan simpele zoekopdrachten. De collectables variëren van verborgen schatkisten tot muurschilderingen die je vreemde talen leren. Die kennis kun je weer gebruiken om monolieten te vertalen en nieuwe schatten te vinden. Ook krijg je heuse zijmi ies van bewoners van de vallei. Ze willen dat je een grot ontdoet van wolven, een vogel achtervolgt of specifieke resources vindt. Al die extra content maakt van een 12 uur durende actiegame een spel waar je zeker 25 uur in kunt stoppen.
Een andere groot kritiekpunt is helaas niet aangepakt, want het verhaal is nog steeds warrig en uit balans. Rise of the Tomb Raider volgt zelfs bijna exact hetzelfde ritme en een vergelijkbare structuur als de vorige game. Lara begint halfdood in een kamp en moet jagen op dieren om te overleven. Dan wordt ze gedwarsboomd door andere mensen die op zoek zijn naar dezelfde schat als zij. Er zijn indrukwekkende set-pieces waarin van alles ontploft terwijl Lara vooral rechtdoor rent. Ze moet zelfs weer ontsnappen uit een brandend huis. Het voelt meer als een invuloefening dan een boeiend verhaal.
En ook in dit deel valt de laatste akte flink uit de toon. De slimme gevechten maken plaats voor gangetjes vol met vijanden die je met grof geweld over de kling moet jagen. Zonder spoilers weg te geven kunnen we ook zeggen dat het einde flink tegenvalt. De paranormale twist voelt onverdiend en de bovennatuurlijke krachten die in de cutscenes beschreven worden komen in de gameplay-secties bovendien totaal niet over.
Microtransacties
Het vorige deel kende ook een multiplayer, die vaak wordt aangehaald als een overbodige online modus die aan de game was geplakt om de speelduur te verlengen. Die echte multiplayer is verdwenen in ROTR en vervangen door de Expeditions-modus. Hierin kun je delen uit de game herspelen of zelf simpele mi ies maken. Met credits koop je pakjes kaarten, die je inzet om de mi ies makkelijker of moeilijker te maken. Zo is er een kaart waardoor je minder health hebt, geen resources verbruikt voor health packs, maar zijn er ook kaarten voor elk soort wapen in de game. Met kaarten die je zwakker maken kun je een hogere score halen, terwijl sterke kaarten je puntenaantal juist verminderen. Heb je een leuke mi ie gemaakt, dan kun je die delen met je vrienden, die dan weer jouw highscore proberen te verbeteren.
Het is een compleet overbodige modus die de game er niet leuker op maakt. Het herspelen van chapters is nauwelijks de moeite waard en de mi ies die je kunt maken zijn weinig intere ant. Ze komen meestal neer op het verslaan van een groep dieren of mensen. Het kaartsysteem lijkt alleen gemaakt te zijn om microtransacties te implementeren. Hoeveel de credits moeten kosten is op dit moment niet bekend – ze zijn op het moment van schrijven nog niet te koop. Je krijgt er wel een zwik gratis tijdens het spelen en kunt ze ook verdienen door mi ies te spelen.
Gelukkig biedt de campaign meer dan waar voor je geld, ook als je nooit naar de Expeditions omkijkt. Het verhaal mag dan weinig om het lijf hebben, de actie is beter dan ooit en de wereld waarin je rondloopt is prachtig. De puzzels zijn intere ant en er is genoeg te doen in de wijde omgevingen. Microsoft heeft mi chien niet dé killer app in huis gehaald door een jaar lang exclusieve rechten op dit spel te bedingen, maar Rise of the Tomb Raider is desondanks een uitstekende game.
Deze game is getest op een Xbox One en is ook beschikbaar op de Xbox 360. Het spel verschijnt begin 2016 voor pc en eind 2016 op de PS4.