Racegames met een arcade-insteek doen het altijd goed. Denk bijvoorbeeld eens aan de Burnout reeks, de Test Drive serie of de jaarlijkse Need for Speed-games, stuk voor stuk titels met een trouwe aanhang. Ook de Ridge Racer serie kent al een lange geschiedenis. De speelhal, de Playstation, de Nintendo 64, de PSP en de DS, noem het maar op en je vindt deze racer van Namco wel weer terug. Niet altijd even succesvol, maar toch kon men toch keer op keer weer genieten van de oersimpele gameplay van Ridge Racer. Deeltje zes is onlangs verschenen op de Xbox 360. Reden genoeg om deze game dus eens onder handen te nemen.

Zoals vele anderen ben ik ook zeker wel te porren voor een potje racen waarbij je eens voluit kunt gaan zonder allerlei realistische poespas erom heen. Met het heerlijke adrenalineopwekkende gevoel van Burnout nog in mijn achterhoofd gooide ik daarom het schijfje van Ridge Racer 6 in de Xbox 360. Er is niets beters dan even lekker agre ief tekeer gaan met een flinke bak, nietwaar? Helaas kwam ik al gauw van een koude kermis thuis. Ondanks een opwindende intro, die zowaar een beetje aan Dead or Alive (geanimeerde vrouwtjes doen het altijd goed!) deed denken, werd het tijdens het racen al gauw duidelijk; eigenlijk mankeert er iets aan deze game! Nou ja, 'iets', eigenlijk een hoop. Wat is er dan allemaal mis?

Next-gen onwaardige plaatjes

Eerste opvallende mankement zijn de graphics. Niet dat deze nou gelijk als slecht bestempeld worden, maar na al die andere gelikte Xbox 360 titels weet je dat het toch anders kan. Ridge Racer 6 is zeker niet dé game waarvan je zegt, goh wat word ik me daar toch een partijtje geil van. Natuurlijk, niet alles draait om de graphics, dat is helemaal waar. Maar als je eerder het idee krijgt dat je naar een vergrote versie van de PSP-versie van Ridge Racer zit te kijken, dan is er toch iets goed mis kan ik je vertellen. Goed, het ziet er allemaal scherper uit en de textures zijn flink wat gedetailleerder, “Next-gen” is het helaas niet.

Neem nou bijvoorbeeld het gebruik van lichteffecten. Welk gebruik van lichteffecten? Juist. Ze zitten er nauwelijks tot niet in. En die mooie omgevingen dan? Ik wil uit m'n stoel vallen en van de bank lazeren van verbazing als ik naar de auto's en omgevingen kijk, maar in Ridge Racer 6 scheur ik keihard door de straten van één of ander verzonnen dorp. Games als Project Gotham Racing 3, het aankomende Test Drive Unlimited of zélfs de 360-versie van Need for Speed: Most Wanted, deze laten prima zien dat het wel degelijk mogelijk is om te kunnen genieten van mooie lichteffecten, supervette auto's en idem omgevingen! Waarom laat Namco dat dan niet zien? Te weinig tijd gekregen? Te weinig kennis wat betreft de 360 nog? Mi chien. Feit blijft dat de graphics eerder overkomen als een normale Xbox game en dat is gewoon erg jammer. Pluspuntje is overigens wel de constante framerate van 60 beeldjes per seconden.

Knokken in de World Explorer

Net als elke andere racer heeft Ridge Racer 6 weer die standaard speelmodi zoals Single Race, Global Time Attack, Multi Battle en Online Battle. Tevens heeft de game ook nog een nieuwe modus voor je in petto, World Explorer genaamd. Deze modus is de belangrijkste wanneer je in je eentje speelt. Via een enigszins futuristisch aandoend schema selecteer je de route, kies je een wagen en race je tot je er bij neervalt. Een race winnen betekent dan in dit geval weer het unlocken van nieuwe banen en eventueel ook nieuwe wagens. Over de wagens gesproken, veel verschil zit er niet tu en de diverse auto's, op wat andere sponsorplaatjes en kleur na dan. Men spreekt dan wel over 130 totaal verschillende wagens, maar hier is dus niks van waar.

Nog zoiets kenmerkends van een arcade-racer is dat je vrijwel altijd achteraan start. Niet geheel verra end, ook in Ridge Racer 6 is dit wederom het geval. Race na race is het de bedoeling om naar voren te knokken. Met waardige tegenstanders kan dit natuurlijk spannend worden, maar de kunstmatige intelligentie in deze game doet helaas niet al te veel moeite om je in de weg te zitten. De liefhebbers zullen hier waarschijnlijk allang niet meer van opkijken, maar anno 2006 ga je jezelf toch afvragen of het niet eens wat intelligenter mag worden.Driftig Driften?

Het mooie aan arcaderacers is dat je de mogelijkheid hebt om op de meest vreemde manieren te racen. Eén van de belangrijkste aspecten (nu ik er over nadenk, waarschijnlijk hét belangrijkste aspect) in Ridge Racer 6 is het driften. De PSP-versie liet al zien dat het nitrous-systeem prima uitpakte. Pak een lekkere bocht, gooi er eens een stevige drift tegen aan en als je het goed doet, schiet je nitrous-meter weer vol. Een volle nitrous-meter betekent drie keer een ‘boost’ en zoals je wellicht weet, is één druk op de knop al voldoende om gigantische snelheden te behalen en zo de rest van de (niet al te snuggere) tegenstanders in te halen. Ook nieuw is de Ultimate Charge. Aan het einde van een boost heb je een paar seconden Ultimate Charge-tijd. Maak binnen deze kleine tijdspanne een drift en de nitrous-meter vult zich aanzienlijk snel op.

Heel leuk en aardig allemaal, maar ook aan het nitrous-syteem zitten enkele haken en ogen. Laten we allereerst eens kijken naar de racetracks. Naast dat heel veel banen (30 stuks in totaal, welke ook nog gespiegeld en omgedraaid worden) gewoon oersaai overkomen, hebben veel van deze banen domweg geen goede bochten om goed te kunnen driften. Nu kun je het spel ook best spelen zonder te ‘boosten’ maar dat maakt het spel er natuurlijk ook niet intere anter op. Diepgang is wat deze game mist. Dat, en snelheid, want dat willen we ook natuurlijk graag zien! Laat Ridge Racer 6 daar nou ook net eens even in tegenvallen.

Simpel gezegd, er is naar mijn mening totaal geen snelheidsgevoel te bespeuren in deze game. Niks nada noppes. Je krijgt niet bepaald het idee dat je achter het stuur zit van een bolide die gemakkelijk de 300 kilometer per uur kan halen. Het enige wat je merkt is een hoeveelheid aan “blur” die pardoes op je scherm verschijnt wanneer je de nitroknop ingedrukt houdt. Bij een Double of een Triple Nitro boost heb je nog meer blur dan bij een gewone boost, maar daar houdt het dan ook echt bij op. Zelfs de Full Auto demo (met al haar gebreken van dien) gaf mij meer het gevoel van snelheid. Niet dat je in Ridge Racer 6 nou als een slak rijdt, maar hard is gewoon anders. Laat daarom jezelf niet misleiden door de screenshots die je hebt gezien, die wellicht anders doen overkomen.

Blijft over een racer met die typische arcade muziekjes en een uiterst irritante commentator. Ik heb me laten vertellen dat deze al langer aanwezig is bij deze franchise maar mijn god, wat een gruwelijk irritante kerel is dit zeg! Het mag dan bij de serie horen, als er een dude keihard “AWESOME” gaat roepen terwijl je een paar centimeter van de grond gelanceerd wordt, of wanneer dezelfde commentator in kwestie intens gaat flippen terwijl ik op m’n dooie akkertje met een snelheid van zo’n 100 kilometer per uur iemand anders inhaal (“What an intense battle!!!”). Nou, dan krab ik mezelf toch eventjes achter de oren. Gelukkig is er altijd nog de muteknop, zullen we maar zeggen.

Conclusie

Nee, Ridge Racer 6 is niet mijn ding. En dit ondanks dat ik wel van een potje arcade racen houd. Als je een grote hoeveelheid aan saaie banen en het driften in slappe bochten trekt, dan zou je er aan kunnen denken eens een poginkje te wagen. Anderen zijn beter af bij een racer die meer diepgang en inhoudt biedt. Zelfs de Xbox Live functies (waarbij je onder andere tegen dertien anderen kunt racen en timetrials kunt houden) veranderen hier niets aan. Ridge Racer 6 slaagt voor wat het pretendeert te zijn, gewoon maar een simpele arcaderacer. Niets meer, niets minder. Derhalve een zesje voor de moeite.