Laat het toeval zijn of niet, maar dit is al detweede game in minder dan een maand tijd waarbij de naam van de bedenker in detitel terug te vinden is. Onlangs nog maakte ontwikkelaar Codemasters hetoverduidelijk dat Clive Barker aan de shooter Jericho een handje geholpen had,en nu laat NCsoft wel heel opvallend uitschijnen dat ene Richard Garriott ietste maken heeft met Tabula Rasa. Heel onbelangrijk is de genoemde persoon danook niet als we het over deze nieuwe MMORPG hebben, hij is namelijk de man dieons in het verleden Ultima Online bracht, zowat de moeder der ma ivemultiplayer online role playing games!Het ismi chien beter als we vanaf nu gewoon naar het alter ego van Richard Garriottverwijzen, namelijk Lord British. Mensen die al wat ouder zijn en het genoegenhebben gehad om Ultima Online te mogen spelen, weten ongetwijfeld wel waarover ikhet heb. In Tabula Rasa, het nieuwe spel van de hand van Garriott, heeft “Lord”plaats moeten maken voor “General”, waardoor we de man vanaf nu officieel alsGeneral British mogen aanspreken als we het hebben over zijn allernieuwstegame.

Tabula Rasais een futuristische MMORPG die ons kennis laat maken met een conflict tu entwee groeperingen. Aan de ene kant hebben we de Bane, een gewelddadigbuitenaards ras dat zomaar eventjes de hele planeet heeft verwoest. Volledigefamilies zijn uit elkaar gerukt, woningen verpletterd en een groot deel van debevolking is tijdens de brutale aanval om het leven gekomen. Gelukkig is er eengroep overlevenden die als de Allied Free Sentients (AFS) niet bij de pakken neerblijven zitten en vol goede moed de strijd aangaan tegen de Bane. Jij maaktdeel uit van de AFS, en dat zal je geweten hebben!Ten eersteis Tabula Rasa geen statisch spel waar je op het slagveld rustig de tijd kuntnemen om acties te plannen. Vergelijkbaar met het tempo van een schietspel alsUnreal Tournament is het nu ook weer niet, we blijven natuurlijk te makenhebben met een MMORPG waar statistiekjes, hitpointsen ervaringspunten van groot belang zijn. De dynamiek komt uit het feit datontwikkelaar Destination Games ervoor gekozen heeft om enkele veel voorkomendeMMO-clichés uit de wereld te helpen. Wat meteen opvalt is dat er (bijna) geenzwaarden, bijlen of andere slagwapens in het spel zitten, wat al eenstilistische revolutie op zich is gezien we de laatste jaren niet anders tezien krijgen dan middeleeuws getinte titels. Alle aanvallen moeten deze keeruitgevoerd worden door gebruik te maken van een immens arsenaal aan geweren,rakettenwerpers en andere knalobjecten. Toch is hetniet zo dat je door headshots uit tevoeren elke tegenstander simpelweg met één schot tegen de vlakte kunt krijgen.Het is, net zoals in elke andere MMORPG's, nog steeds het geval dat er op deachtergrond berekeningen gemaakt worden die uitmaken hoeveel levenspunten je naelke aanval van de vijand zijn totale levensbalk snoept. Ook leent hetcamerastandpunt zich niet tot het tot in detail gaan mikken op bepaaldelichaamsdelen, in Tabula Rasa is het eerder een kwestie van je gezichtsveld opeen tegenstander te locken omvervolgens je laders leeg te pompen. Gelukkig bezitten de tegenstanders eendegelijke intelligentie, zodat volledig hersenloos schieten uit den bozeblijft. Regelmatig zie je vijanden tactische bewegingen maken om het spervuurte ontwijken. Ook jijzelf moet van tijd tot tijd de omgeving gebruiken, ietswat alweer relatief nieuw is binnen het MMO-genre. Op je hurken gaan zittenzorgt ervoor dat je efficiënter gaat schieten, terwijl dekking zoeken achterobjecten als gevolg heeft dat tegenstanders van veraf niet op je kunnenschieten. Bovendienis soms nodig dat je tegenstanders op bepaalde plaatsen moet raken,bijvoorbeeld de onbeschermde rug, om ze schade aan te brengen. Toegegeven, aften toe is het beter om gewoon alle bruutheid uit de kast te halen om hetgevecht te winnen, maar tijdens situaties waar je er in je eentje voor staat isdekking zoeken en de vijand leren kennen een aangewezen strategie. Je krijgtdoor al deze aspecten al snel een ander buikgevoel mee tijdens het spelen vanTabula Rasa, doordat je eens niet als een paarse elf of dronken dwerg op padmoet gaan in een Tolkieneske omgeving. Denk echter niet dat je tijdens het spelenvan deze game geen fantasierijke taferelen zult tegenkomen, vooral tijdens hetverkennen van instances (kerkers die ontworpen zijn om in groep uit te spelen)krijg je vaak erg knappe taferelen te zien die wel degelijk tot de verbeeldingspreken.  Het succesvan Tabula Rasa zal voor een gedeelte ook afhangen van de manier waarop anderespelers actief met het spel zullen omgaan. De game bevat namelijk een systeemwaardoor de spelwereld constant onderhevig is aan veranderingen. Zo is hetbijvoorbeeld best mogelijk dat de basis waar jij voor een opdracht naartoe moetgaan opeens is overgenomen door een horde Bane, met als gevolg dat het nietmogelijk is om je opdrachtgever te bereiken. Zolang de vijanden zich bij je bestemmingbevinden is het niet mogelijk om op een vlotte manier queesten tot een goedeinde te brengen, waardoor men je bijna verplicht om ten strijde te trekken.Op zulkemomenten moeten de spelers die dan op de server aanwezig zijn actie ondernemendoor samen de Bane terug te drijven. Als dat in de toekomst ook daadwerkelijk zalgebeuren krijg je opeens een heuse groepsactiviteit waarvoor het niet eens nodigis dat mensen samen in een gilde zitten: iedereen vecht samen voor een nobeldoel. Het is natuurlijk nog altijd de vraag of spelers zich samen willen blijveninzetten om de Bane voortdurend terug te drijven, maar als het zover komt is ereen mooie toekomst weggelegd voor het PvE-gedeelte van Tabula Rasa. Het istrouwens niet alleen leuk, maar ook nuttig om lekker veel vijanden tevermoorden doordat je, mits je zonder onderbreking vijanden blijft doodmaken,steeds meer ervaringspunten zult krijgen door de xp-multiplier. Je personageopwaarderen gaat dus aan een aanvaardbaar tempo. Een andersterk punt is de manier waarop je enkel en alleen vooruitgang maakt en inprincipe nooit helemaal van vooraf aan hoeft te beginnen. General British vindtdit zelf terecht een van de belangrijkste aspecten, want Tabula Rasa is zowathet enige spel dat een volwaardig kloonsysteem aanbiedt. In het kort houdt ditin dat je op een bepaald moment als het ware een kopie van je personage kunt aanmakenwaarmee je een ander beroep kunt kiezen. Dit is handig, want eens je aan heteinde van het vierde level komt moet je al de eerste belangrijke keuze maken:ga je door als een vechtlustige Soldier of kies je ervoor om vanaf nu door hetleven te gaan als een ietwat meer verfijnde Specialist? Het is een keuze diegemaakt moét worden, en vaak blijkt het achteraf dat spelers de verkeerde kantzijn opgegaan met hun personage.Dat is inTabula Rasa echter niet langer het geval. Bevalt het leven als Soldier je niet,dan laat je je kloon zich toch gewoon verdiepen in de leer van de Specialist!Blijkt na een tijdje spelen dat beroep beter bij je speelstijl te pa en, dan gaje verder met de kloon en laat je je Soldier gewoon links liggen. Met anderewoorden, het aanmaken van de bekende alts(avatars naast je 'echte' personage) is verleden tijd. Bovendien is het inTabula Rasa perfect mogelijk om alle voorwerpen en het geld dat je met jeoriginele personage hebt vergaard over te zetten naar je kloon via opslagplaatsendie in de spelwereld te vinden zijn. Geniaal bedacht en erggebruiksvriendelijk. Toch doetTabula Rasa ook dingen wat minder goed. Zo merk je na een half uur spelenopeens op dat Destination Games het helemaal niet nodig vond om een optie tothet bekijken van andermans uitrusting in het spel te stoppen, terwijl er nietszo leuk is om tijdens een bezoekje aan de basis spelers te inspecteren. Hethele opschepsysteem dat draait rond het pronken met wapens die uitgerust zijnmet de perfecte statistische gegevens gaat hierdoor verloren. Bovendien is hetvreemd dat er op dit moment nog geen veilinghuis in het spel te vinden is waarspelers voorwerpen kunnen verkopen en aankopen aan prijzen die ze zelfopleggen. Volgens bronnen werkt de ontwikkelaar hard om deze dingen met patches alsnog in het spel te stoppen,maar het blijft wat goedkoop aanvoelen.Daarnaastmerk je na een tijd op dat een van de dingen waarover de makers van Tabula Rasahet vaak hebben maar half werkt, namelijk het systeem waarbij je besli ingeneen invloed hebben op het verloop van het verhaal. Vaak maakt het nauwelijksuit welke besli ingen je maakt, met enkel een kleine wijziging aan het verhaalals gevolg. Er zullen echter nooit verregaande gevolgen uit je actiesvoortvloeien, wat uitermate spijtig is gezien Tabula Rasa wel voorzien is vaneen meer dan behoorlijke verhaallijn. Een gemiste kans, ook hier had Garriotthet genre kunnen laten evolueren.  De vraagblijft echter: is Tabula Rasa nu de volgende grote stap als het op MMORPG'saankomt? Laten we zeggen dat Destination Games het anker van het schip aan walheeft gesmeten, maar nog steeds het vaste land niet heeft betreden. Het spelbevat heel wat leuke en vernieuwende dingen, maar vergeet aan de andere kantenkele e entiële functies aan het plaatje toe te voegen. Wat wel erkent moetworden is dat General British een dappere keuze heeft gemaakt om van hetfantasy-stijltje af te stappen om wat nieuws te doen, en durf zien wij graagbinnen de game-industrie!