Resident Evil 3 is zowel intens als beperkt
Hoewel een remake van Resident Evil 3 een inkoppertje is, is de timing van de release opvallend. Niet alleen omdat een spel rondom een uit de hand gelopen virusuitbraak misschien wat onhandig valt tijdens een wereldwijde pandemie, maar vooral vanwege de korte tijd tussen dit deel en het vorige. Slechts één jaar na de briljante remake van tweede deel kunnen we immers al met Resident Evil 3 aan de slag.
Natuurlijk zorgt deze snelle opvolging ervoor dat de dorst naar meer Resident Evil nog vers is, maar het zet ook enige vraagtekens bij hoe vernieuwend deze titel is. Aan de kwaliteit ligt het in ieder geval niet. Jill’s strubbeling met de onverbiddelijke Nemesis wordt op dezelfde kundige manier van een nieuw jasje voorzien als waarmee Resident Evil 2 Remake dit deed. De schijnbaar korte ontwikkeltijd wordt verklaard door de nauwelijks veranderde gameplay en het hergebruik van assets. Het opnieuw gebruiken van complete gebieden uit het voorgaande deel is met betrekking tot het verhaal nog wel te verantwoorden, maar het voelt allemaal iets té bekend aan. De verrassing is er simpelweg af.
Post-apocalyptisch sprintje
Toch wil dat niet zeggen dat Resident Evil 3 niet de moeite waard is. Het spel speelt namelijk heerlijk weg en is - zoals het hoort - een échte survivalgame. Dat betekent dus wederom kogels sparen en zuinig zijn op je EHBO-voorraad, terwijl je je in een volledig ontregeld Raccoon City begeeft. Het verkennen van deze fictieve Amerikaanse stad is absoluut een van de leukste elementen van het spel. In straten bezaaid met wandelende doden zijn er namelijk genoeg verlaten huizen en winkeltjes te bezoeken waarin je broodnodige voorraden en geheime voorwerpen kunt vinden. De stedelijke omgeving is tevens een frisse variatie op de riolen en ondergrondse laboratoria die je normaalgesproken in een Resident Evil-game bezoekt.
Ondanks dat de game je uitnodigt op verkenning te gaan, ligt er wel te allen tijde gevaar op de loer en is je avontuur bepaald geen toeristisch uitje. Dat Raccoon City geen speeltuin is maakt het spel je al in de eerste minuten duidelijk, wanneer de toepasselijk genaamde Nemesis zijn opwachting maakt. Vanaf dat moment volgt het ene naar het andere actievolle hoogtepunt zich in een moordend tempo op en worden situaties steeds beklemmender en vijanden steeds gevaarlijker. De momenten waarop je veilig bent en tot rust komt zijn spaarzaam. Door dit rappe tempo verveel je je nooit, maar is er ook niet veel tijd om echt van de gelikte vormgeving te genieten. Het is een zeer onderhoudende en intense ervaring, maar wel één die na al een uur of vijf eindigt.
Nemesis steekt een beetje schril af tegenover Mr. X, en dat ligt niet alleen aan zijn gesmolten uiterlijk en vreemde scheve neus.
-
Nemesisniet
Nog voor de eerste details over Resident Evil 3 Remake bekend waren, werd er al gefantaseerd over hoe de toonaangevende slechterik Nemesis een stap voorwaarts kon zijn ten opzichte van de Tyrant die Leon en Claire het leven zuur maakte. Nemesis is namelijk onophoudelijk op jacht naar overlevenden van de S.T.A.R.S.-eenheid, en zodoende is hoofdrolspeelster Jill een ideaal doelwit. De verwachting was dat Nemesis een voortdurend gevaar zou zijn en een constant gevoel van paranoia op zou wekken, doordat hij altijd en overal zou kunnen opduiken. Hoe waanzinnig en vanzelfsprekend die keuze ook geweest zou zijn, is dit uiteindelijk niet het geval. Nemesis steekt eerder een beetje schril af tegenover Mr. X, en dat ligt niet alleen aan zijn gesmolten uiterlijk en vreemde scheve neus.
Het klopt dat de grote mutant een waardige tegenstander is en dat er in veel gevallen geen andere mogelijkheden zijn dan vluchten, maar dit gebeurt in de regel altijd op vooraf bepaalde momenten die altijd hetzelfde verloop hebben. Je komt aan op een bepaalde plek, er volgt een kort filmpje waarin Nemesis opduikt en vervolgens ren je een bepaalde (korte) afstand naar veiligheid. Dat je tijdens je eerste speelsessie niet precies kunt voorspellen wanneer die momenten plaatsvinden, maakt weinig uit, omdat ze nauwelijks je voortgang belemmeren. Nemesis komt alleen tevoorschijn om je op te jagen als je volgens het spel tóch al die richting op moest.
De ervaring wordt hierdoor niet verpest, maar het doet wel af aan de impact die Nemesis heeft. Om niet voort te borduren op het concept van Mr. X en zo van Nemesis een constante stalker te maken is een gemiste kans. Ook jammer is het ontbreken van de verschillende keuzes die je in de oorspronkelijke game kon maken als je in oog in oog stond met de superzombie. Afhankelijk van je keuze, kon je op verschillende manieren ontsnappen, waardoor je later in de game op verschillende locaties terecht kon komen. Een dergelijke spelstructuur is in de remake achterwege gelaten en vervangen met een gestroomlijnd, lineair verloop. Enkele bekende gebieden (zoals de klokkentoren) ontbreken daarom volledig en ook zijn er niet langer meerdere eindes te behalen.
Wéér standhouden
Na het doorlopen van de verhaallijn blijven er naast het proberen van een hogere moeilijkheidsgraad nog maar weinig opties over. Van de klassieke Mercenaries-game, die in de oorspronkelijke Resident Evil 3 voor het eerst aanwezig was, ontbreekt elk spoor. In plaats daarvan is er Resident Evil Resistance. Deze multiplayermodus wordt bij Resident Evil 3 geleverd, maar heeft buiten een gemeenschappelijk besturingssysteem en dezelfde grafische assets weinig met dat spel te maken. De voorgaande keren dat de Resident Evil-franchise een multiplayeruitstapje maakte pakten steevast belabberd uit, maar Capcom weigert het op te geven. Resident Evil Resistance is de zoveelste poging om weerstand te bieden aan deze ogenschijnlijke valkuil en ons die matige reputatie te doen vergeten. Dat het eindresultaat nog niet eens zo slecht is, is dan ook een positieve verrassing.
In een potje Resistance werken een viertal spelers samen om te ontsnappen aan de experimenten van één Mastermind. Die laatstgenoemde is een speler die vallen of obstakels kan plaatsen en controle heeft over zombies en andere wezens om zo het team tegen te werken. Als het viertal binnen de beschikbare tijd weet te ontsnappen winnen ze; zo niet, dan behoort de overwinning aan de Mastermind toe. Matches duren door die tijdslimiet nooit erg lang. Het spel kent een goede balans, waarbij de Mastermind veel meer mogelijkheden heeft maar gedwongen wordt tactische beslissingen te nemen, terwijl de Survivors het numerieke voordeel hebben maar goed moeten samenwerken. Elk potje loopt net weer even anders, waardoor het herhaaldelijk leuk blijft.
Aan het einde van een match verdien je ervaringspunten waarmee je lootboxen kunt kopen. Hiermee waardeel je vaardigheden van ofwel een Survivor, ofwel een Mastermind op. Die vaardigheden heb je op den duur ook echt nodig om in moeilijkere levels tegen Masterminds van een hoger niveau te kunnen winnen. Mocht je personages sneller willen verbeteren, dan kun je geld uitgeven om boosters te kopen die tijdelijk je verdiende punten verdubbelen. Ook al is een dergelijk verdienmodel hoogst discutabel, is het tegenwoordig helaas de normaalste zaak van de wereld. Of Resident Evil Resistance er überhaupt baat bij, heeft valt tevens nog te bezien. Als extraatje bij Resident Evil 3 is het in ieder geval best aardig, maar het is de vraag of het de aandacht van spelers lang kan vasthouden. Als opzichzelfstaande titel zou Resistance in een vergeethoekje beland zijn.
Een jaartje later
Capcom had er goed aan gedaan Resident Evil 3 iets meer ontwikkeltijd te geven. Het spel had best een jaartje later uit mogen komen als dat had betekent dat we een betere Nemesis, vertakkende verhaallijnen en de terugkeer van Mercenaries hadden gekregen. Dat is helaas niet het geval. Hoewel Resident Evil 3 Remake in zijn huidige vorm nog steeds een leuk spel en fraaie modernisering van een klassieker die ons na aan het hart ligt us, had er veel meer in gezeten.
Mocht je Resident Evil 3 nog nooit gespeeld hebben, dan is deze remake een leuke manier om kennis te maken met deze verhaallijn. Vooral liefhebbers van de serie blijven echter met een gevoel van leegte en gemis achter. De volle mep betalen voor een spel dat ondanks de kwaliteit alweer zo snel voorbij is, krijgen we ook moeilijk verkocht. Resident Evil 3 is niet slecht, zo nu en dan zelfs heel tof – maar té beperkt.
De remake van Resident Evil 3 is vanaf 3 april beschikbaar voor pc, PlayStation 4 en Xbox One.
Laatste reviews op Gamer.nl:
Conclusie
Resident Evil 3 speelt heerlijk weg en verbetert het oorspronkelijke spel op het gebied van vormgeving en gameplay op bijna alle vlakken. Doordat het spel echter te veel dezelfde aanpak hanteert als de remake van Resident Evil 2, mist het een vernieuwend of verrassend gevoel. Het grootste euvel is zonder twijfel het gebrek aan content - daar is ook de vrij onderhoudende Resistance-modus geen remedie tegen.Plus- minpunten
Ouderwetse survivalgameplay
Raccoon City verkennen is fantastisch
grafisch indrukwekkend
fijne moderne besturing
Nemesis niet intimiderend genoeg
korte speelduur
weinig extra spelmodi
Hoe vond je dit artikel?
Altijd als eerste op de hoogte?
Join ons op Discord
Reacties
Roy36NL 31 maart 2020 - 08:00
Op andere sites wordt hij enthousiaster ontvangen dan hier.
nicster 31 maart 2020 - 08:10
aan de ene kant een opluchting; ik zag er eigenlijk een beetje tegenop om het hele spel door opgejaagd te worden ala mr X, dat leek mij een beetje teveel van het goede. Wel had ik verwacht dat er een bepaald gedeelte van het spel dit element er in zou zitten. Nu blijkt dit alleen op gescripte momenten te gebeuren...dat vind ik dan weer oneindig jammer en doet nemesis te kort, daarvoor is het een te vette vijand. ach, al met al kijk ik heel erg uit naar deze game! edit: wel een zeer zwaar minpunt dat het maar 1 playtrough is die net zo lang duurt als 1 playtrough van RE2. Re2 kon je echter 4 keer met plezier uitspelen, verschillende scenarios. Deze heeft dat niet.
Aanbevolen voor jou
Altijd als eerste op de hoogte?
Join ons op Discord