De afgelopen paar jaar is de PES-serie hard aan de weg aan het timmeren. In de twee voorgaande edities zagen we de voetbalgame terug waar menig footie-speler ooit verliefd op werd. Dat moederbedrijf Konami de laatste tijd vreemde sprongen maakt zorgde dan ook voor onrust bij de weer groter wordende schare PES-fans. Gelukkig blijkt die onrust grotendeels ongegrond, want PES 2017 pakt door op de succesvolle filosofie die Konami nu al enige tijd volgt.
Die filosofie is gebaseerd op een aantal pijlers, waarvan de belangrijkste organisch voetbal is. Eeuwige concurrent FIFA brengt vaak een systematische voetbalervaring, waarbij je als speler op zoek bent naar hoe je de gameplay het beste naar je hand kunt zetten. PES 2017 kent echter geen dominante gameplay-aspecten die gemakkelijk uit te buiten zijn. Anders gezegd: er is geen ‘beste’ manier om PES te spelen. De game schotelt je realistisch voetbal voor, ongeacht of je countervoetbal speelt of liever het tiki-taka van FC Barcelona. De AI van zowel je eigen team als je tegenstander zal links en rechts een foutje maken, maar toont zich daarin niet anders dan de stervoetballers die ieder weekend hun partijtje spelen.
Diezelfde AI ontpopt zich al snel tot sterkste onderdeel van de game. Zo blijkt de verdediging van de tegenstander in de gaten te houden wat ons favoriete aanspeelpunt is. Na een aantal succesvolle pa es verzonden te hebben naar Lionel Me i, merken we dat er niet één, maar drie verdedigers op hem afstormen als we de Argentijn van een balletje voorzien. De eigen AI is hier echter niet blind voor en laat vleugelspeler Neymar terugzakken om aanspeelbaar te zijn. Het zijn deze tactische keuzes van de AI die het voetbal in PES meermaals doen aanvoelen als echte wedstrijden.
Realisme
Dat gevoel van realisme wordt verder versterkt door de bijzonder mooie graphics die PES 2017 herbergt. Het gros van de spelers is dan aan hun manier van bewegen op grote afstand herkenbaar, wanneer je ze van dichtbij aanschouwt is het soms moeilijk te geloven dat je niet écht in het stadion zit. Zo liep sterspeler Pierre-Emerick Aubameyang tijdens een van onze wedstrijden triomfantelijk op de camera af na het scoren van een werelddoelpunt. Na het uitvoeren van zijn kenmerkende salto (er zijn veel unieke celebrations opgenomen in PES 2017) kijkt hij glimlachend in de camera. Geen vreemde grimas, geen verwrongen mimiek, maar gewoon Pierre-Emerick die glimlachend bijna de kamer in lijkt te lopen.
Het is overigens geen zekerheid dat sterren als Aubameyang altijd het net vinden: keepers kunnen namelijk weer keepen. In vorige delen was het verschalken van de keeper vaak makkelijker dan het strikken van je kicksen, maar Konami heeft geluisterd naar de kritiek op de stuntelende sluitposten. Keepers zijn veel sterker en tonen meer inzicht. Daarnaast blijken ze ook bij afvallende ballen of in de kluts nog menig bal op te kunnen eisen, wat een verademing is vergeleken met vorige delen.
Licenties en lastigheden
Is dan alles geweldig aan PES 2017? Nee. Het meest in het oog springende manco van dit nieuwste deel is geen nieuw probleem: het gebrek aan licenties. Met het binnenhalen van partners als FC Barcelona, Liverpool en Boru ia Dortmund zijn er grote clubs aanwezig die hun ware gezicht kunnen laten zien, maar dit is verre van de norm. Een kraker als El Clásico heeft veel minder allure als de tegenstander van FC Barcelona ‘MD White’ heet in plaats van Real Madrid. De toevoeging van bekende teams uit grote competities is een stap voorwaarts, maar de race om licenties is een marathon waarbij EA vooralsnog ruimschoots op kop ligt.
Een ander probleem is op het veld terug te zien. Reeds op Gamescom bemerkten we dat de scheidsrechter soms extreem vergeeflijk was en dit blijkt in de uiteindelijke versie van de game niet anders. Middenvelders of verdedigers die hun lichaam als stormram gebruiken om een aanvaller op topsnelheid af te stoppen worden zelden bestraft. En hoewel het minder voorkomt, zien we ook soms contact dat in de verste verte niets van een overtreding wegheeft bestraft worden met een gele kaart. Menig scheidsrechter in PES 2017 zou in het echt nog geen amateurwedstrijd mogen fluiten en de foute besli ingen doen af aan het speelplezier. Pijnlijk om aan te zien en hopelijk bovenaan op het patch-lijstje van Konami.
De menu’s en spelschema’s vallen tegen, maar de stijl zijn we inmiddels van de PES-serie gewend. Pijnlijker is het commentaar, dat binnen twee seconden van slaapverwekkend tot bizar overdreven kan gaan. De beide commentatoren maken veelvuldig gebruik van elk cliché onder de voetbalzon en lijken er een sport van te maken om de intensiteit van spelsituaties op de verkeerde manier te verwoorden.
Toch zijn deze lastigheden voor de doorgewinterde PES-speler van korte duur. Omdat PES 2017 je opnieuw in staat stelt om je eigen clubnamen, spelers en shirts (op de PS4) in te laden is het een kwestie van enkele minuten voordat ‘MD White’ vervangen is voor Real Madrid. Het commentaar vervaagt al snel naar de achtergrond wanneer je de zoveelste heerlijke steekpa in de voeten van je aanvaller geeft en je jezelf even Mario Götze voelt. Dat is wat PES 2017 zo bijzonder maakt: al is het maar voor heel even, als alles samen komt vervaagt de lijn tu en een voetbalgame spelen en écht voetbal spelen.
PES 2017 is vanaf 15 september verkrijgbaar op pc, PlayStation 4, PlayStation 3, Xbox One en Xbox 360. Gamer.nl speelde de PlayStation 4-versie.