De held van Penarium is Willy. Hij is een boerenzoon die eruitziet alsof hij zelden de handen uit de mouwen van zijn veel te kleine shirt steekt. Op een saaie dag wordt hij door een circusdirecteur meegenomen met de belofte van avontuur, maar al snel blijkt dat de beste man niet de volledige waarheid sprak. Aangekomen in het circus is Willy namelijk niet het publiek, maar de attractie.
Circusbezoekers willen geen clowns zien. Ze willen geen dieren die kunstjes doen of acrobaten die van trapeze naar trapeze vliegen. Nee, de mensen willen bloed. Jouw bloed. Om je dood zo spectaculair mogelijk te maken wordt er een overdaad aan martelwerktuigen op je afgevuurd. Kogels, ronddraaiende me en en raketten vliegen je al snel om de oren, maar daar blijft het niet bij. De sadistische circusdirecteur heeft ook bijen, draken, elektriciteit chokken en... bowlingballen?
Gevat
In deze chaos is het de bedoeling om zoveel mogelijk vaten te verzamelen. Geen kratten dus, maar vaten zijn toch niets meer dan ronde kratten? Word je één keer geraakt, dan ben je af en start je opnieuw. Hetzelfde gebeurt als je tu en de platformen door naar beneden valt. Naast deze leuke arcademodus waarin je de leaderboards beklimt, hebben de makers ook dertig belachelijk moeilijke uitdagingen toegevoegd waarin je de meest bizarre combinaties van gevaren voorgeschoteld krijgt.
In deze uitdagingen is het niet altijd je doel om zoveel mogelijk vaten te pakken, maar bijvoorbeeld om onder een bewegend licht te blijven staan. Soms moet je snel ballonnen laten knappen of knoppen in een specifieke volgorde indrukken. Wat ook je opdracht is, elke stap kan verkeerd zijn. Voor je er erg in hebt staan er alleen nog twee bloedende stompjes op het platform.
Simpel maar moeilijk
Omdat Willy enkel naar links of rechts kan lopen en een dubbele sprong kan maken, is er niet veel nodig om Penarium te snappen. Toch is het een belachelijk moeilijke game. Soms weet je zéker dat een uitdaging niet mogelijk is, of slaan de stoppen door als je telkens enkele vaten vanaf je einddoel af zit. Het is een game waarin je moet doorzetten en elke keer snap je de bedoeling een beetje beter.
Speel je veel, dan krijg je door hoe de bowlingballen stuiteren en dat er een manier is om er net onderdoor te springen. Je leert hoe de raketten zich gedragen en je springt als een pro over alle me en en ijspegels heen. De multiplayermodus, waarmee je lokaal samen of tegen elkaar kunt spelen door knoppen in de levels in te drukken, komt daardoor niet altijd even goed uit de verf. Als één speler veel meer gespeeld heeft dan de ander, dan gaat het plezier er al snel vanaf. Ben je echter aan elkaar gewaagd, dan is Penarium ook voor de sociale spelers een intere ante game.
Nog een poging
Penarium speelt erg fijn weg, ondanks dat alles en iedereen tegen je is. De makers weten heel goed dat de tijd tu en doodgaan en opnieuw starten zo kort mogelijk moet zijn, zodat je poging na poging blijft wagen om te slagen.
Hoewel er tijdens de uitdagingen steeds meer gevaren geïntroduceerd worden, is het aanbod van deze wapens wel beperkt. Als je alles een keer gezien hebt, word je enkel nog verrast door de combinaties van wapens zoals bijen en bowlingballen. Meer variatie had de game goed gedaan, maar de gevaren die er zijn doen hun ding. Daarnaast is de besturing scherp en de circusmuziek opzwepend. Penarium is het leukste circusbezoek dat wij ons kunnen herinneren.
Penarium is voor 8,99 euro verkrijgbaar voor pc, PlayStation 4 en Xbox One.