Patapon | Gamer.nl

Na eerdere trailers deze week is er een derde trailer van No Man's Sky uitgebracht.

Eens in de zoveel tijd valt er eengame op de deurmat die niet in een bepaald hokje is te plaatsen. Eengame die grensoverschrijdend is. Patapon is zo'n game. Het unieke aandeze game is echter dat het grenzen overschrijdt tu en genres die jenou niet direct zou samenvoegen. Want zeg nou zelf, welke game heefteerder geprobeerd een ritmische muziekgame te combineren metstrategische actie en een upgradesysteem dat je praktisch alleen maarin RPG's ziet? Als je je een game kunt herinneren die dit doet,bravo. Zo niet, dan kun je in ieder geval één game opde lijst zetten: Patapon.

In Patapon neem je de rol aanvan een god. Deze god waakt over zijn éénogigeonderdanen, de Patapon. Het is echter slecht gesteld met de Patapon,want dit strijdlustige volk is teruggedrongen door hun aartsvijand,de Zigoton. Ze hebben al tijden de trommelslagen niet meer gehoorddie hun naar de overwinning kunnen leiden. Het is aan jou de taak devechtlust in je onderdanen weer te doen oplaaien en hen te leidennaar het beloofde Earthend, het einde van de wereld.

Om uit teleggen hoe je Patapon in feite speelt, kan de gameplay het beste indelen worden uitgelegd. Het eerste deel is ritme. Elke knop staatvoor een andere klank die wordt geslagen op de trom. Je bestuurt jetroepen door op de maat van de muziek een combinatie van vier knoppenin te drukken. Elke knop staat voor een klank. De vier klanken zijnPata, Pon, Shaka en Don. In het begin heb je alleen de beschikkingover twee klanken, maar naarmate de game vordert, worden je nieuweklanken en dus combinaties geleerd. Een opdracht die kan wordengegeven is bijvoorbeeld Pata Pata Pata Pon. Dit staat voor oprukken.Pon Pon Pata Pon staat voor aanvallen. Als we een derde klank erbijbetrekken krijgen we bijvoorbeeld het commando voor verdedigen, ShakaShaka Pata Pon. Elke keer zullen je troepen je opdracht terug roepenom aan te geven dat het wordt uitgevoerd.

Door exact op demaat van de muziek je klanken ten gehore te brengen, zijn je troepenin Fever-mode te brengen. In Fever-mode worden je troepen sterker enkunnen ze frequenter aanvallen uitvoeren. In feite is Fever-mode demanier om te kunnen winnen en is het elk level zaak om dit zo langmogelijk in stand te houden. Gelukkig is dit niet echt moeilijk, wantde muziek wordt duidelijker en heftiger in Fever-mode en je zult ookzelf meer meegesleept worden in het ritme. Je moet de game toch zelfhebben gespeeld om hiervan het effect te kennen. Het is uiteindelijkonmogelijk om niet mee te gaan met het ritme. Ik denk dat ikzelf geenlevel mijn voeten of hoofd heb kunnen stilhouden, zeker als deFever-mode werd bereikt.

  Om je troepen sterker te maken zul jenieuwe soldaten moeten maken en nieuwe wapens moeten verzamelen.Nieuwe wapens zijn simpelweg te verkrijgen door de wapens op tepikken die door de verslagen vijanden zijn achtergelaten. NieuwePatapon maken heeft wat meer voeten in aarde. Door twee objecten tecombineren kun je de Tree of Life in de hoofdstad van de Patapon,Patapolis, nieuwe troepen laten produceren. Deze objecten bestaanvaak uit iets eetbaars en uit een mineraal of een stuk hout. Meerexclusieve objecten staan garant voor sterkere Patapon. Daarnaastmoet ook nog eens Ka-ching (geld) worden uitgegeven om de productievan een Patapon te financieren. Hoe exclusiever een Patapon, hoeduurder deze is.

Tree of Life in Patapolis

De objecten zoals het vlees kunnen wordenverkregen door het spelen van speciaal hiervoor gemaakte levelswaarin kan worden gejaagd. In een aantal van deze levels kan wordengejaagd op pa ieve vijanden die relatief makkelijk kunnen wordenverslagen. Het enige nadeel is dat ze voor je weglopen, dus het iszaak Fever-mode te bereiken en achter ze aan te gaan. In zogenaamdebo levels maak je kans op meer zeldzame objecten en meergeld. Het enige obstakel is een enorm monster dat moet wordenverslagen. Hoewel een geschikt plan van aanpak handig is om eenmonster te verslaan, is het belangrijkste het aanhouden van een goedritme. Het verzamelen van objecten doet erg denken aan het aspect vangrinden (het buiten de verhaallijn om verslaan van vijanden omobjecten te verzamelen en te levelen) in een Japanse RPG. Persoonlijkhaat ik grinden, maar in Patapon heb ik daar geen last van.Elke mogelijkheid om je vaardigheden te testen is er een die welkomis en wat is er nou beter dan dit te doen in een level waar je geengevaar loopt? Bovendien is het verzamelen van objecten en hetsamenstellen van je leger dermate verslavend, dat elke kans wordtaangegrepen om weer even terug te gaan naar een jaag- of bo level.Er is nog een manier om extravoorwerpen te verzamelen, namelijk door het spelen van minigames. Indeze spelletjes moet juist jij als speler het ritme volgen van depersonages die voor je staan. Zo is er een boom die al swingend eenPon Pon lied voorzingt dat je moet volgen. Meer minigames worden vrijgespeeld naarmate je verder komt in het spel. En hoewel de minigamesluchtig voorkomen, is elke nieuwe game een stuk moeilijker dan devorige. De voorwerpen die je erbij verdient zijn vaak niet vanbijzondere kwaliteit, maar het spelen van de minigames is op zichzelfgenoeg om voor de nodige afwi eling te zorgen.

Hetstrategische element van Patapon is aanvankelijke mi chien niethelemaal duidelijk, maar later kom je erachter dat het toch dieper isdan je zou denken. Verschillende kla en Patapon staan tijdens hetspelen van de game tot je beschikking. In Patapon hebben ze allemaalprachtige namen, zoals Hatapon, Yaripon en Yumipon, maar in dezereview zal ik ze maar gewoon bij hun functionele naam noemen. Tijdenshet spelen van een level kun je maximaal drie kla en inzetten,waarbij elke kla e bestaat uit zes Patapon. Een typische opstellingis boogschutters achter, speerwerpers in het midden en infanterievooraan. Andere kla en, zoals cavalerie, worden later in de gamevrijgespeeld.

In de eerste levels is er niet echt sprake vanstrategie, maar het radicaal veranderen van de opstelling van jetroepen kan later wel eens het verschil maken tu en een nederlaag eneen overwinning. Voor mij werd dit duidelijk in éénspecifiek level. De opdracht was het escorteren van een konvooi datveilig moest aankomen om een verdedigingstoren te kunnen opzetten. Deeerste paar pogingen bestond mijn troepenmacht uit boogschutters,speerwerpers en infanterie. Elke poging werd het konvooi ingemaaktdoor de vijand. Ik merkte echter op dat de aanwezigheid van mijninfanterie de vijand teveel kans gaf het konvooi te bereiken met hunwapens.

Een verandering van tactiek. De infanterie verving ikdoor cavalerie en op hoop van zegen probeerde ik het weer. Zonderenige moeite versloeg ik ditmaal de vijand en kon het konvooi veiligde toren laten bereiken. Het inzetten van de cavalerie was dewinnende zet geweest. Deze zorgde ervoor dat de vijand ver naarachteren werd gedwongen zonder dat het konvooi binnen hun bereik konkomen. Bovendien leidden de sneller paarden het vijandelijk vuur af,zodat de boogschutters zonder moeite het aantal vijanden kondenterugdringen. Oh, en dan hebben we het nog niet eens gehad over dewonderen die je kunt laten gebeuren. Deze wonderen kunnen alleen dooreen bepaalde combo worden opgeroepen in Fever-mode. Daarna moet ooknog eens een minigame worden gespeeld om het wonder werkelijk telaten plaatsvinden. Als dit alles eenmaal is gedaan, heb je debeschikking over krachtige natuurkrachten als regen of wind, die jekunnen helpen bij het overwinnen van de vijand.

De game helptoverigens totaal niet bij het kiezen van je opstelling of je tactiek.Dit moet allemaal proefondervindelijk worden vastgesteld. Ook wordtje niet lang aan het handje gehouden als je nieuwe trommelslagenleert. Oké, je moet een nieuwe combinatie een paar keerherhalen om de game te overtuigen dat je het onder de knie hebt, maardaarna wordt verwacht dat je zonder hulp verder kunt. In een menu isoverigens nog wel de combinatie op te vragen, maar tijdens degameplay wordt er verder niet meer op in gegaan. Deze aanpak doet ergdenken aan Shadow of the Colo us. In deze game werd ook van despeler verwacht dat deze zelf kon uitvogelen hoe progre ie moestworden gemaakt. Het is goed om te zien dat de makers van deze gamesde intelligentie van gamers op waarde weten te schatten en zich nietlaten beïnvloeden door de trend van het makkelijker worden vangames.Of je nou intelligent bent of niet,toch moet er een kleine kanttekening worden gezet bij een specifiekaspect van deze aanpak. We weten inmiddels dat nieuwe strijderskunnen worden gemaakt door objecten als vlees en hout te combineren.Sterkere soldaten zijn daarnaast te creëren door meer exclusieveversies van deze objecten samen te voegen. Wat echter niet duidelijkwordt gemaakt, is de uitwerking van de verschillende combinaties. Ditresulteert, zeker in het begin van de game, in een aantal creatiesdie zowel duur zijn om te produceren en minder effectief zijn inbepaalde situaties. Het is gelukkig niet meteen een ramp als jecreatie tegenvalt. Toch zou een mogelijkheid om na te gaan welkecombinatie zorgt voor welke creatie wel prettig zijn. En dat heeftmen bij het ontwikkelen van Patapon jammer genoeg nagelaten. Je zultdus een goed geheugen moeten hebben om alle combinaties te onthouden.Of je moet alles opschrijven als je niet afhankelijk wilt zijn vaneen walkthrough.

Als je de screenshots van Patapon hebtbekeken, is je vast al opgevallen dat deze game een unieke stijlheeft. De stijl is afkomstig van Rolito, een kunstenaar die door Sonyis aangetrokken om zijn unieke stijl aan de game te geven. Hetresultaat mag er zijn. De game heeft een unieke uitstraling gekregenen weet ondanks de unieke vormgeving van de Patapon hetknuffelgehalte te verhogen. Het is onmogelijk de kleine schattigeoogbolletjes serieus te nemen, ondanks hun oorlogzuchtigekarakter. Verder is de muziek zeker nog het vermelden waard, de game draait hier praktisch op. Niet alleen tijdens het spelen van de levels wordt je telkens ondersteund door een verslavend ritme en een pakkende melodie, ook in de menu's en selectieschermen zijn tunes te horen die een lach op je gezicht toveren. De variatie is muziekstijl valt tevens op als je de game een tijdje hebt gespeeld. Zo krijg je tijdens het intro-scherm zware doedelzak marcheer-muziek te horen terwijl in Patapolis een vrolijke fluit-melodie is te horen. Ook dit aspect is in Patapon dus dik in orde.

 Hoe vaak is het niet voorgekomen dat een gameondanks het originele uitgangspunt matig tot uitvoering is gebracht?Veel te vaak. En dat is jammer, want het is vandaag de dag bijzondermoeilijk om tu en de goed geproduceerde serieproducten een geslaagdeoriginele game te vinden. Patapon is een van die weinige games dienaast vernieuwing ook nog eens zeer solide in elkaar zit enuiteindelijk veel meer dan de som van zijn delen is geworden. Ditkomt mede door de goed uitgewerkte combinatie van ritme, strategie enrole playing, maar ook door de unieke stijl van de game. Hetis te betreuren dat de lage prijs van deze game in de VS ($20) nietis doorgevoerd in Nederland, want de prijs hier zal veel mensenafschrikken deze must-have te kopen.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou