Eigenlijk verdient ontwikkelaar Yuke's een compliment. Als film is Pacific Rim weinig meer dan een excuus om torenhoge robots met gigantische monsters te laten vechten. Laten we eerlijk zijn, dat klinkt op papier als een geweldige game. Het is dan ook knap dat ze van dit concept zo'n gedrocht hebben weten te brouwen. Pacific Rim: The Video Game is op bijna alle fronten zo onspeelbaar dat we de wereld liever laten overnemen door de aliens dan dat we nog een minuut langer moeten doorspelen.
Het slaat nergens op
Net als in de film is de Aarde in gevaar vanwege de reusachtige Kaiju die uit de oceaan zijn komen wandelen. Dit verhaal wordt overigens niet met een mooi filmpje verteld, zoals je zou verwachten in een game gebaseerd op een film, maar met lelijke stilstaande shots en een balkje tekst. Het is aan jou om de robotachtige Jaeger te besturen en de wereld te redden. Gek genoeg kun je die wereld ook redden door een Kaiju te besturen, en het wordt helemaal vreemd als je met je Jaeger zonder uitleg ineens een van je mederobots tot moes moet slaan.
De campaign bestaat uit 12 “mi ies”, waarin je telkens dezelfde tegenstanders krijgt voorgeschoteld. Dan is er ook nog de Survival Mode, waarin met één health-balkje meerdere monsters moet verslaan. Maar ook daarin tref je weer telkens dezelfde tegenstanders in dezelfde treurig vormgegeven levels.
Groot en lomp
Het grootste probleem met Pacific Rim is dat er helemaal niks aan is. De Kaiju en de Jaeger zijn zo groot en lomp dat de gevechten tu en de twee meer voelen als een potje schaken dan als een fighting game. Druk op een knop, en vijf seconden later heeft je tegenstander mi chien een vuist moeten inca eren. We zeggen mi chien, want de hit-detection is zo slecht dat je aanval voor hetzelfde geld zijn doel compleet mist. Gelukkig ben je nooit echt in gevaar, want je tegenstanders zijn zo voorspelbaar als een dode koe. Winnen is een kwestie van op de juiste momenten blocken of ontwijken en dan weer toeslaan.
Een gebrek aan een verscheidenheid aan moves betekent dat je in ieder geval niet veel hoeft na te denken tijdens een gevecht. Je hebt slechts de beschikking over lichte of zware aanvallen, zonder combo's of andere toevoegingen die de game nog enigszins intere ant zouden kunnen maken. Er zijn wel twee speciale aanvallen, waarvoor je energie moet opsparen om ze te kunnen gebruiken. Die brengen echter weer hun eigen frustraties met zich mee. Soms druk je bijvoorbeeld op de knop en gebeurt er om onverklaarbare redenen helemaal niks. Soms slaat je personage totaal de verkeerde kant op: weg energie. De zwaardere aanval, die bijna een hele energiebalk kost, is dan weer veel te sterk: elke tegenstander in het spel – behalve de laatste – is ermee in één klap te vloeren.
Pacific Rim wil geld zien
De game weet bijna iets intere ants te doen door het toevoegen van XP, die je in elk gevecht verdient. Met die ervaringspunten kun je zelf een Jaeger bouwen, zijn vaardigheden instellen en zijn krachten verbeteren. Toegegeven, het is best leuk om zo je eigen robot te bouwen. De XP wordt echter zo spaarzaam uitgedeeld dat de game verwordt tot een hersenloos grind-festijn. Je humeur wordt er ook niet beter op als je ziet dat je die XP gewoon kunt kopen voor echt geld. Een schaamteloze poging om nog wat extra centjes te verdienen. Het wordt nog erger als blijkt dat je een speciaal “designer pack” van een paar euro moet kopen om je Jaeger een ander kleurtje te geven.
Dat graaiende gedrag zien we trouwens ook terug in de rest van het spel. Als je geen extra geld uitgeeft, heb je slechts de keuze uit 3 Jaeger en 2 Kaiju om mee te knokken. Bij een fighter als deze zou je denken dat je andere personages met wat beter vechtwerk kunt vrijspelen, maar niets is minder waar. Andere monsters, die je wel tegenkomt in de campaign als tegenstanders, zijn alleen te koop in de digitale winkel voor een paar euro per stuk.
Het multiplayergedeelte zit dan wel aardig in elkaar, met drie teams om uit te kiezen. Je verdient punten voor je eigen team door leden van andere groepen te verslaan, waardoor ook je online level omhoog gaat. Het is op dit moment alleen erg moeilijk om überhaupt een online potje van de grond te krijgen, omdat de lobby's nogal dunbevolkt zijn. Waarschijnlijk had iedereen die de game gekocht heeft er na een gevecht of twee al genoeg van en zijn ze nooit aan de multiplayer toegekomen. Meer waarschuwingen heb je eigenlijk niet nodig om deze titel lekker te laten verroesten.