Ubisoft-ontwikkelaars krijgen naast het zwoegen aan titels als A a in's Creed en Ghost Recon de kans om aan kleinere games te werken waarin ze meer van zichzelf kwijt kunnen. Daar is Ode een voorbeeld van. De game is in een enkele speelse ie uit te spelen, maar in die tijdspanne tonen de makers duidelijk hun liefde voor audio en ontdekking.
Vreugd verspreiden
In vier levels rol je als de kleine Joy in een bubbel door fantasiewerelden. Hier verzamel je kleine lichtgevende bolletjes die automatisch aan je vast blijven plakken en meerollen. Deze bolletjes moet je inleveren bij dikke groene blobs om de werelden tot leven te wekken. Als je genoeg blobs bereikt, dan begint er muziek te klinken. Wanneer je meer en meer tot leven wekt, wordt de muziek complexer. Totdat de symphonie compleet is en je omhoog schiet op weg naar de volgende wereld.
Deze werelden verschillen niet zoveel van elkaar, maar ze zijn plezierig om in rond te rollen. Alle planten en andere objecten hebben bij aanraking eigen geluidjes, die moeiteloos samensmelten met de overkoepelende muziek. Je bent duidelijk een gast in deze werelden, omdat je de rustige omgevingen verstoort met je gerol en de stilte opvult met geluid. Toch hebben de werelden je ook nodig om tot bloei te komen. Zonder jou blijft het namelijk donker en saai. Je verspreidt vreugde.
Laat geen indruk achter
Net als in Grow Home en Grow Up krijg je verderop meer mogelijkheden om je voort te bewegen in de wereld. Val je bijvoorbeeld in een rood bad, dan rol je plots als een wiel rond en krijg je de mogelijkheid om de verzamelde balletjes een eind weg te schieten. Na een groen bad verander je in een soort rups die van paddenstoel naar paddenstoel klimt. Hierdoor word je op nieuwe manieren uitgenodigd om te ontdekken.
Voor de lage prijs krijg je een aardige ervaring, maar Ode mist het plezier van Grow Up of de schoonheid van soortgelijke game Flower. Grotendeels komt dat door de muziek. Ondanks de intere ante gelaagdheid van de deuntjes, blijft het niet hangen. Ook gaat de game steeds meer de kant op van een platformer, terwijl de platformgameplay niet zo sterk is.
Het is waanzinnig dat Ubisoft de ruimte biedt voor dergelijke experimentele games, waarin nieuwe vormen van beweging en ontdekking centraal staan. De ene keer werkt dit beter dan de andere. Ode heeft een vriendelijk idee, maar laat geen blijvende indruk achter.
Ode is verkrijgbaar voor pc via Uplay.