Games met Naruto, de bekende piekharige ninja uit Konoha, in de hoofdrol kenmerken zich door een wi elvallige kwaliteit. Het is een franchise met uitersten, waarbij Naruto Shippuden: Ultimate Ninja Storm 2 recent nog voor een positieve verra ing zorgde. Het actie-avonturenspel Naruto Shippuden: Kizuna Drive bevindt zich jammer genoeg aan de andere kant van de schaal.
Simpele opzet
De opzet van het vechtsysteem is simpel: je hebt één knop voor standaard aanvallen, één knop voor speciale aanvallen en één knop om je teamgenoten op te roepen in de strijd of je chakra-balk op te laden. Die laatste moet je vullen om speciale aanvallen uit te voeren, maar dit proces kun je niet zelf stopzetten en vormt dus een klein risico tijdens een gevecht. De krachtigste speciale aanvallen vragen een flink deel van je chakra-balk (en tijd), maar simpele variaties zoals het oproepen van een schaduwkloon in het geval van Naruto vereisen een gewone combinatieaanval. Op zich werkt dit systeem goed, waardoor er ondanks het beperkt aantal knoppen toch een heel a ortiment aan aanvallen achter schuilgaat.
Een mogelijkheid om specifiek te focu en op één vijand is naast de mogelijkheid om aanvallen te blocken iets wat jammerlijk ontbreekt in het vechtsysteem. Werpsterren zijn hierdoor bijvoorbeeld alleen succesvol als de vijand recht op je af rent. Zelfs je ultieme speciale aanval, zoals Naruto’s grote Rasengan, mislukt hierdoor zo vaak dat je de grote hoeveelheid chakra die het vraagt beter kan bewaren voor kleinere aanvallen. De enige manier waarop je zeker weet dat een aanval doel treft is als de tegenstander verdwaasd is geslagen, maar op dat moment is ook een zogenoemde Kizuna Drive-aanval mogelijk, mits je drie teamgenoten nog op de been zijn. Tijdens deze aanval sla je de vijand over en weer, waarbij je hem niet naar de aangever terug mag slaan. Het tempo waarop dit tennisachtige minispel zich voltrekt neemt rap toe, waardoor er een groter risico op fouten ontstaat maar de schade ook flink toeneemt als je de 'rally' succesvol afsluit.
Prikkelend verhaal
De grootste aantrekkingskracht van het spel is toch wel het authentieke verhaal dat niet zou mi taan als filler-materiaal voor de anime. Het trapt af met Naruto die op een nacht opduikt in de Hidden Dream Village, transformeert in de Nine Tails Fox-demoon en vervolgens bijna het hele dorp vernietigt. De leider van het dorp offert zichzelf op in een ultieme poging om het beest een halt toe te roepen, maar schijnbaar is niks zoals het lijkt als. We moeten namelijk de volgende ochtend gewoon met Naruto op mi ie om de verdwijning van enkele ninja's te onderzoeken. Het verhaal prikkelt om verder te spelen, want wat is er nu precies aan de hand en wat heeft de schaduwachtig Danzo met alles te maken?
De Engelse en Japanse stemacteurs leveren, zoals we ondertu en een beetje gewend zijn bij dit soort games, weer een sterk staaltje werk af en zorgen dat het verhaal via simpele animatiefilmpjes goed tot leven komt. De afwi eling tu en serieuze stukken en luchtige, humoristische intermezzo’s maken de kenmerkende Naruto-sfeer compleet. Qua presentatie is Kizuna Drive dus dik in orde.
Frustratie
Genieten van de verhaalmodus reikt echter niet veel verder dan het bekijken van de tu enfilmpjes. Dit komt voor een groot deel door de slechte kunstmatige intelligentie, waardoor je teamgenoten keer op keer de grootste moeite hebben om zichzelf staande te houden. Je kunt ze weer op de been te helpen door tijdens de mi ie verdiende Kizuna-punten te spenderen, maar als je ze niet in de gaten houdt liggen ze binnen een paar tellen weer op de grond. En deze Kizuna-punten krik je vervolgens weer op door als team te opereren, maar zonder team ook geen teampunten waardoor je er al snel alleen voorstaat. Bijkomend probleem is dat in de verhaalmodus je team vaststaat en hoofdpersoon Naruto geen genezende gave of mogelijkheden heeft, buiten wat eetbare items die vijanden sporadisch laten vallen. Zodra je genezende teamgenoot wegvalt is het bijna een verloren strijd.
Dit is ook de reden dat we keihard vastliepen in de vijfde mi ie, waarin we tegen de eerste echte eindbaas moesten strijden: een kloon van de One Tails-demoon Shukaku. Dit monster is zo overdreven krachtig dat hij je met een paar klappen kan vellen, terwijl jouw aanvallen nauwelijks schade doen. Je team op de been houden is zelfs schier onmogelijk, dus ontstond een frustrerende situatie waar geen einde aan leek te komen. Zelfs na het meerdere malen herspelen van voorgaande mi ies in een poging om betere scrolls te verzamelen, de enige manier om de vaardigheden van je personages een beetje te verbeteren, leek de situatie uitzichtloos. Na ruim dertig pogingen wisten we het beest met meer geluk dan wijsheid te verslaan, maar dat bleek een holle overwinning. De moeilijkheidsgraad neemt regelmatig absurde vormen aan en drukt het plezier dat de verhaalmodus kan bieden hard de grond in.
Bottleneck
Buiten de verhaalmodus bevat het spel alleen nog de Free Mi ions-modus. Hierin moet je opdrachten uitvoeren, zoals het beschermen van een prinses of het terughalen van gestolen goederen. Deze modus biedt ook gelijk ruimte voor de lokale multiplayer met maximaal vier spelers. Het feit dat je ditmaal je eigen team kan samenstellen en dus zelf als medische ninja ten strijde kunt trekken omzeilt in zekere zin de frustrerende eigenschappen. De beschikbaar mi ies en personages zijn alleen rechtstreeks verbonden aan je voortgang in de verhaalmodus (en in de multiplayer beperkt tot degene met de minste progre ie), en vormt zo een bottleneck op het potentiële speelplezier dat het spel je nog kan bieden.