Levels zijn alleen te spelen in de vorm van episodes die bestaan uit vijf verschillende schermen vol met lastige sprongen, lasers, mijnen en andere gevaren waardoor de ninja heel snel aan zijn einde kan komen. Twee, drie of honderd pogingen nodig hebben om een level uit te spelen is in N++ geen schande. Niets voor niets is er knop waarmee een level bijzonder snel opnieuw opgestart kan worden en zijn er ook geen levens waar de speler zich zorgen om hoeft te maken.
Doe de ninja
N++ klinkt daardoor als de zoveelste lastige platformer van de laatste jaren. Het bekendste voorbeeld daarvan is Super Meat Boy, maar in de praktijk laat N++ zich maar moeilijk vergelijken met deze game. Zo is er de constante tijdsdruk in de vorm van een balk bovenin het scherm die steeds verder leegloopt. Het tikken van de tijd kan nog enigszins teruggedraaid worden door het goud op te pakken dat op listige plekken in de levels verspreid te vinden is. Gaan voor deze extra punten levert mi chien wel extra tijd op, maar brengt ook zo zijn extra risico’s met zich mee. Niet zelden hangt er een wolk van deze glimmers boven een laser of explosief.
Het meest eigenzinnige onderdeel van N++ is de manier waarop de ninja zich voortbeweegt. Snelheid opbouwen is cruciaal net zoals rekening houden met het feit dat de ninja al springend stukken trager is. Er zijn weinig andere games die tegelijkertijd zo traag én toch snel aanvoelen als N++. De meeste levels zijn op zo’n manier opgebouwd dat ze in één mooie vloeiende beweging zijn uit te spelen, maar daarvoor moet de speler wel alle mogelijkheden van de aanvankelijk zo simpele besturing onder de knie hebben.
De introductielevels weten die vaardigheden op een knappe manier bij te brengen. Door te kijken naar de naam van een scherm vol obstakels weet de speler vaak al welke springkunsten er nodig zijn om verder te komen. Het niveau van de levels wordt daarmee steeds verder opgeschroefd. De eerste keer dat er een muursprong gemaakt moet worden gebeurt dat nog zonder enige vorm van druk. De tweede keer moet hetzelfde kunstje niet met twee, maar met één muur voltrokken worden en tenslotte worden mijnen op de meest irritante posities op de muur geplaatst.
Gouden verstoorders
De manier waarop N++ steeds verder de uitdaging weet op te bouwen door steeds meer nieuwe elementen en mogelijkheden te introduceren is niets minder dan geniaal. N++ heeft echter meer dan tweeduizend levels die lang niet allemaal datzelfde niveau weten te behalen. Zo is de manier waarop de goudstukken door de levels heen zijn verspreid al snel een bron van frustratie. Veelal zijn ze zo gepositioneerd dat ze tijdens de route naar de schakelaar snel opgepakt kunnen worden, maar net iets te vaak kiezen de makers ervoor om een hele wolk van goudstukken in een hoekje te proppen. Het resultaat is dat de ninja om alles op te pakken meerdere trage sprongen moet maken, iets dat de flow compleet uit het spel weet te halen.
Zowel de singleplayer als multiplayer levels steken te vaak op deze manier in elkaar. Met ze tweeën spelen in de co-op levels maakt het net ietsje minder irritant, maar alsnog voelt het als een vaak wat makkelijke oplo ing van de ontwikkelaars om de goudstukken steeds op dezelfde manier te plaatsen. Wie echt voor de hoge scores wil gaan moet namelijk wel al deze stukken oprapen.
Bodemloze put van levels
Aantonen dat het beter kan is mogelijk in de leveleditor die bijzonder uitgebreid, maar daardoor nog niet zozeer gebruiksvriendelijk is. Aardig wat goede levels gespeeld hebben in N++ is een absolute noodzaak om zelf ook maar iets van een degelijk scherm te maken. Dat het spel zelf geen moeite neemt om de speler de basisprincipes van een goed N++ levels te leren. Zelf een level in elkaar zetten is echter geen noodzaak. Online zijn er genoeg levels te vinden die knap in elkaar steken en die niet door de ontwikkelaar Metanet Software zelf zijn gemaakt.
De al haast oneindig aanvoelende hoeveelheid levels die al met het spel worden meegeleverd worden dus nog verder uitgebreid online. Het maakt van N++ echt de overtreffende trap van voorgangers.. Kleine details, zoals de contant veranderende kleurenpaletten nadat er een episode is uitgespeeld of de uitgebreide soundtrack vol minimalistische beats die het hele spel een soort hypnotiserende sfeer meegeven.
N++ is beschikbaar voor de PlayStation 4.