Monster Hunter Freedom is éénvan die zeldzame Japanse games die voordat ‘ie uitkomt in Amerikaal in Europa te koop is. Het valt te bezien of we hier blij meemoeten zijn, want de game waarop Freedom is gebaseerd, is deoorspronkelijk Monster Hunter; een game die met nogal gemengdegevoelens werd ontvangen. Laten we deze handheld-versie echter hetvoordeel van de twijfel geven en kijken of Capcom van zijn foutenheeft geleerd.Monster Hunter Freedom is een RPG dienet als zijn grote broer draait om het jagen op grotedinosaurusachtige wezens. Monsters dus. Om deze monsters te verslaankun je een zelfontworpen personage uitrusten met allerlei wapens enbepantsering. Hierbij kun je kiezen uit een tal van wapens, variërendvan zwaarden tot kruisbogen. Het RPG-element stelt je in staat jewapens en uitrusting te upgraden naarmate je verder komt in de game.Dit aspect is één van de meest aantrekkelijke puntenvan de game. Het is jammer dat dit aspect ook één vande weinige aantrekkelijke punten is.Grote problemen op het gebied vangameplay zorgen ervoor dat Monster Hunter namelijk absoluut geengenot is. Zo zorgt het gebrek van een tweede analoge stick ervoor datde camera om de haverklap verkeerd staat. Een centreerfunctie is hetenige waarmee de camera enigszins is te controleren. Tijdenshectische gevechten zorgt dit ervoor dat meerdere vijanden telkensweer uit het gezichtsveld verdwijnen. Zelfs een enkele vijand kan alproblemen opleveren. Een simpele lock-on-functie had ditprobleem waarschijnlijk grotendeels kunnen oplo en. Verder voeltbijna alles in de game log aan. Om opties te bevestigen moet altijdnet één keer te veel op de X-knop worden gedrukt. Devechtmechaniek voelt bij de grotere zwaarden ook vaak wat traag aan.Dit wordt niet verbeterd door het niet kunnen wi elen van wapenstijdens de mi ie.

Het afmaken van monsters is maar éénaspect van deze RPG. Er zijn talloze mi ies waarbij je meer nederigetaken moet uitvoeren, zoals het vinden van planten of het vangen vanvis. Mensen die liever de gewelddadige kant van de game willenexploreren, zullen hier dus ook aan moeten geloven. Zeker omdat eritems gevonden kunnen worden die zeer waardevol zijn voor deontwikkeling van je personage.

Het speerpunt van de oorspronkelijkeMonster Hunter was de mogelijkheid om met drie andere mensen onlinemi ies te voltooien. Sterker nog, om sommige vijanden te verslaanwas je bijna wel verplicht om met een groep op pad te gaan. InFreedom is dit echter niet zo gemakkelijk. Er is een mogelijkheid omvia WiFi met vier mensen tegelijk te spelen. Deze multiplayer modusis echter wel alleen lokaal te spelen. De mogelijkheid om overinternet te spelen is niet ingebouwd. De kans is niet echt groot datje als Monster Hunter-fan medespelers zult hebben die in het bezitzijn van zowel een PSP als Monster Hunter Freedom. Gelukkig heeft deontwikkelaar hier rekening mee gehouden en daarom de mi iesmakkelijker gemaakt. Toch zorgt de stroeve gameplay er in sommigesituaties voor dat één speler niet genoeg is om eenmi ie te voltooien. De speelwereld van Monster HunterFreedom is indrukwekkend te noemen voor een PSP game. Het valt op hoegoed de wereld van de PS2-versie is omgezet naar de handheld. Dekijkafstanden zijn vooral indrukwekkend. Ook de monsters zelf blinkenuit in detail. Jammer is wel dat de wereld zelf soms wat eentonig kanzijn. Daarnaast valt het tegen dat de ogenschijnlijke openheid van dewereld tegenvallend lineair is. Om op bepaalde plekken te komen kanvaak maar één route genomen worden.Tot slot

Mede door de unieke aard van deze hack& slash RPG heeft de matige Monster Hunter een behoorlijkefanbase opgebouwd. Monster Hunter Freedom verschilt niet veel van hetoorspronkelijke concept en zal voor deze mensen een welkomeaanvulling zijn. Het valt echter niet te ontkennen dat de game zekergeen topper is. Behalve de mooi weergegeven wereld en monsters, enhet aardige verzamelsysteem, is er weinig aan de game dat echt goedis uitgewerkt. Het wegblijven van een online mode zal bovendien voorveel mensen betekenen dat de game in hun eentje gespeeld moet worden.