Ok, we geven het gelijk maar toe: dat cijfer bovenaan deze review is dit keer volkomen betekenisloos. Het is een gemiddelde dat mi chien wel op niemand van jullie van toepa ing is, maar gekozen om aan te geven dat Might & Magic X tegelijkertijd zowel fabelachtig fantastisch als tergend vreselijk is. De wat oudere gamer die tijdens zijn middelbare school-tijd al zijn vrije uren in dit soort RPG's stopte krijgt een prachtige nostalgische trip voorgeschoteld. Wie meer de vrijheid van bijvoorbeeld een Skyrim gewend is zal zijn wenkbrauwen fronzen en de game snel verwijderen.
Opa vertelt
Want ja kinderen, vroeger konden wij gamers niet zomaar vrij door onze virtuele werelden lopen. Dat moest als een soort robot, stapje voor stapje, terwijl je je hoofd maar in vier richtingen kon draaien. Dungeons zagen er uit als gigantische bordspellen met ontelbaar veel vakjes, die allemaal weer nieuwe verra ingen herbergden. Zo waren er kistjes te vinden, zag je een paar tiles verderop een monster rondlopen of stapte je per ongeluk op een vakje met een valstrik. RPG's waren niet toegankelijk voor de ma a, zoals nu, maar vooral bedoeld voor de cijfer-geobsedeerde Game Masters die hun tabletop-fantasieën ook virtueel wilden uitleven.
Dat gevoel van vroeger wordt perfect nagebootst in het langverwachte tiende deel van de legendarische Might & Magic-serie. Vooral in de kerkers werkt dat ontzettend goed. Gangetjes zijn niet breder dan twee vakjes afgewi eld met soms een open ruimte waarin een horde spinnen of andere enge beesten je opwacht. Vervolgens is het zaak die via ouderwetse turn-based commando's af te slachten met je party van vier helden. De dwerg valt aan met zijn zwaard, de magiër tovert een storm uit haar vingers, terwijl de ander zijn pijl en boog trekt. Vervolgens is het de beurt aan de Naga tegenover je om zijn wapen aan jouw ribben te slijpen.
Een ferme klap
Met welke vier helden je de strijd aangaat is volkomen aan jou. Aan het begin van het spel kies je voor iedereen de ra en en kla en, zoals dat al tientallen jaren gaat in RPG's. Gamers met wat minder ervaring kunnen ook voor een voorbedachte groep kiezen waar ze niet al te veel werk aan kwijt zijn. Dat is maar goed ook, want zoals het een old-school spel betaamt kun je ook verkeerde keuzes maken en met een compleet gemankeerde bende nogal gehandicapt aan je queeste beginnen. Als je niet de juiste combinatie van vaardigheden hebt, zul je niet ver komen.
Ook in de open wereld negeert Might & Magic X de casual player volkomen. Je ziet het niet vaak meer in spellen, maar in Legacy kun je weer als vanouds een gebied binnen strompelen waar je onervaren team nog lang niet klaar voor is. Pas als je tegenstander je met een ferme klap terecht wijst, heb je door dat je nog wat moet grinden voordat je verder kan gaan. Ook moet je ten allen tijden genoeg voorraden bij je hebben. Als je krijger bijvoorbeeld vergiftigd is door een spin en je hebt geen tegengif meer beschikbaar, dan pompt het gif net zo lang door zijn aderen totdat hij er dood bij neervalt.
Een open wereld vol vakjes
Het is overigens in die open wereld, buiten de vele dungeons, waar de game het meest frustreert. In de kerkers werkt de opzet met de vakjes prima, maar in grote velden werkt het vooral op de zenuwen. Als een weiland zich tot in de verte voor je uitstrekt, voelt het wel erg ouderwets om vakje voor vakje te moeten lopen. Bovendien bevinden zich hier de meeste technische mi ers. Je groep ziet bijvoorbeeld een tegenstander niet terwijl hij duidelijk in een rechte lijn voor je staat, of je boogschutter kan een tegenstander niet raken omdat er een klein rotsje tu enin staat. Verder zijn de laadtijden lang en wil de framerate nog wel eens inkakken, opvallend gezien de retro-look die wordt gehanteerd.
Toch slaagt Legacy voor de belangrijkste test: als het je eenmaal in zijn greep heeft, wil je alsmaar blijven spelen. De D&D-nerd in je ontwaakt en je vingers verkrampen al snel van al dat geklik. Dat het verhaal eigenlijk totaal niets om het lijf heeft neem je dan voor lief, al is het maar om te zien wat voor schat er in de volgende kerker schuilt. Veel van jullie zegt het waarschijnlijk niets, die langzame actie met al die vakjes, maar de old-school RPG-liefhebber weet wat we bedoelen. En wat voor cijfer wij daar dan aan hangen maakt dan eigenlijk niets meer uit.