MicroMachines V4 is het allernieuwste deel in de bekende Micro Machines reeks,waarin speelgoedautootjes centraal staan, mocht dat nog niet duidelijk zijn nahet lezen van de inleiding. In het verleden zagen we de piepkleine voertuigjesal op andere consoles verschijnen (PS2, Xbox) en vanaf nu mag ook de DS dezeracegame verwelkomen. Wel, eigenlijk heeft het spel wat meer te bieden danracen alleen, net zoals in het echte leven is het namelijk ook mogelijk deMicro Machines te verzamelen.
Maar goed,laten we om te beginnen even dieper ingaan op het racegedeelte binnen MicroMachines V4. Je krijgt als speler bij het opstarten van het spel de keuze om,voordat je aan het echte werk begint, te oefenen in de Practice Mode. Hierkrijg je de kans om alle parcours al eens rustig te gaan verkennen. Denk jeechter dat je zonder enige oefening klaar bent om onmiddellijk met het echtewerk van start te gaan, dan kies je voor de Micro Tournament Mode, het gedeeltewaarin de hoofdbrok van het spel terug te vinden is.
Eens ervoor gekozen om met de Micro TournamentMode van start te gaan, moet je de moeilijkheidsgraad instellen, waarna je dekeuze krijgt uit vier verschillende divisies die elk bestaan uit vier typenraces, zijnde Battle Cup, Race Cup, Checkpoint Cup en Battle Leages. Debenamingen van dit olijke kwartet aan verschillende racetypes laat niet veeltot de verbeelding over, maar toch even een woordje uitleg. Bij het spelen vaneen Battle Cup is het de bedoeling dat je door gebruik te maken van de wapens(waarover zo meteen meer) het autootje van de tegenstander doet vertragen,zodat jij als eerste helemaal naar de bovenkant van het beeldscherm van de DS kanrijden. Lukt je dit acht keer, dan win je de race. Kies je ervoor om met RaceCup aan de slag te gaan, dan moet je simpelweg na drie rondjes als eerste overde eindmeet scheuren. Checkpoint Cup draait rond het op tijd aankomen bij eenbepaald punt op het parcours en Battle Leages is een variant op de eerder genoemde Battle Cup,met als enige verschil dat er meerdere tegenstanders op het veld te vindenzijn.Tot nu toe klint het alsof Micro Machines V4 een vermakelijk spel is, maar eens jedaadwerkelijk met het racen zelf van start bent gegaan, verandert je meningonmiddellijk. Toegegeven, de opbouw van de verschillende circuits is leukgedaan en je komt regelmatig terecht in erg originele omgevingen, zoals eenkippenstal en een riool, maar de afwerking van de objecten die binnen deracetracks te vinden zijn is ronduit lelijk! Alles ziet er erg blokkerig enkleurloos uit, terwijl ook de auto’s waarmee je rijdt zo prielerig zijn dat jeamper het verschil ziet tu en bijvoorbeeld een pick-up en een personenwagen.Dat de DS niet zo’n sterke grafische motor achter de hand heeft weten we, maarMicro Machines V4 ziet er echt erbarmelijk slecht uit.
Toch ben iknog altijd een voorstander van de visie dat gameplay boven grafische prachtstaat, maar ook op dat vlak slaat Micro Machines V4 de plank mis. Races zijnmeestal reeds vanaf de eerste tien seconden beslist doordat, eens een tegenstandereen voorsprong heeft weten op te bouwen, het erg moeilijk zal worden om hemooit nog in te halen. Als klap op de vuurpijl is het ook op geen enkele maniermogelijk om een soort van minimap te bekijken waarop je ziet hoever je preciesachterligt ten opzichte van je tegenstanders.
Doordat het racen niet naar believen werkt, isgelijk de hoofdmoot van de game waardeloos en is de zin om te spelen minimaal. Naasteen belachelijke soundtrack zorgen ook de wapens die je onderweg met je wagenkan oprapen nauwelijks voor een noemenswaardige toevoeging aan de gameplay. Hetis zelfs zo dat je tegenstander oms nauwelijks iets zullen merken van het gebruik van zo’n power-up: ze doennamelijk niets meer dan de levensmeter van de auto lichtjes terug laten lopen.Ook de alternatieve routes of geheime weggetjes die zo kenmerkend zijn voor hetgenre waarin Micro Machines V4 thuishoort zijn zelden of nooit terug te vinden,met als logisch gevolg dat racen na een tijd verschrikkelijk saai wordt.
het spel is ook speelbaar door gebruik te maken van het touchscreen, maar ook deze manier van besturen is de moeite niet waard
Micro Machines V4 heeft nog wat anders te bieden dan wat pover raceplezier. Na elkerace die je weet te winnen, speel je namelijk niet enkel nieuwe circuits vrij,je krijgt ook telkens nieuwe autootjes die je kunt gaan bekijken in je garage.Het is erg leuk dat Codemasters zo’n groot aantal voertuigen in het spel heeftweten te stoppen (750 verschillende modellen), maar spijtig genoeg is hetverzamelen van die dingetjes geen drijfveer om het spel keer op keer te spelen.De autootjes zijn namelijk erg moeilijk van elkaar te onderscheiden en kennenzo weinig detail dat er je verzameling er maar zielig bijstaat.
MicroMachines V4 heeft op de DS ook nog een multiplayer mode aan boord, maar ookhier heeft het spel te kampen met diezelfde vervelende gameplayelementen uithet singleplayer gedeelte. Het is verder nog mogelijk om draadloos autootjesmet je vrienden (die ook in het bezit zijn van een Micro Machines V4-exemplaar)te ruilen om zo je collectie compleet te maken, maar persoonlijk zie ik niet inwaarom iemand dat zou willen doen.