Simpele gameplay en een abstracte stijl: de afgelopen jaren teren veel indiegames op deze doeltreffende formule. Zo ook Metrico. De besturing spreekt voor zich en de strakke, kleurrijke omgevingen geven al snel het gevoel dat je iets speelt van het niveau Thomas Was Alone of Knytt Underground. Desondanks willen we Metrico niet tekort doen door het te omschrijven als ‘weer een artistieke indiegame’. Metrico is namelijk wel degelijk uniek.
Avontuur in taartdiagram
Het Nederlandse Digital Dreams is er in geslaagd om de aantrekkingskracht van een goedgeplaatste taartdiagram om te toveren in een overtuigende spelomgeving. De verschillende werelden van Metrico zitten vol elementen die rechtstreeks uit een boek vol onderzoeksmethoden komen: platformen worden vergezeld door X- en Y-a en en cijfertjes geven een idee van waarde aan.
Deze wiskundige esthetiek is een pa end omhulsel voor een puzzelgame waarin het draait om het vinden van verbanden. In elke nieuwe puzzel heeft een bepaalde actie weer een andere reactie, en in verschillende diagrammen stelt elke balk weer een andere waarde voor. De ene keer daalt of stijgt een platform als je van naar links of rechts loopt en de andere keer verplaatst een balkje zich als je bijvoorbeeld omhoog springt. Zo moet je als speler telkens weer uitzoeken hoe de vork in de steel zit, zonder dat de game je verwart met ingewikkelde spelmechanieken. Op een inventieve manier voelt elke nieuwe uitdaging toch weer fris aan.
In de eerste wereld van Metrico is het verra end om te zien hoe creatief puzzels nog kunnen zijn met niks meer dan simpele loop- en springmechanieken. We voelen ons slim als we er uiteindelijk achter komen dat we eerst helemaal naar links moeten lopen om in het rechter gedeelte van het level progre ie te boeken. Naarmate je meerdere werelden langsgaat krijgt je poppetje nieuwe mechanieken om mee te puzzelen. Denk aan de mogelijkheid om bolletjes af te schieten, te teleporteren naar een bepaalde locatie of platformen te bewegen met de Vita-functionaliteiten. Zo blijft de game andermaal lekker fris, zonder dat het zijn overzichtelijkheid kwijtraakt. Puzzels duren nooit te lang en oplo ingen zijn altijd te vinden met logisch nadenken.
Wat doe ik?
Het is ironisch dat een puzzelgame met zoveel slim ontworpen puzzels je toch in het duister laat over wat je nu eigenlijk aan het doen bent. Zeker, puzzelgames draaien hoofdnoodzakelijk om de puzzels, maar Metrico suggereert dat wat je doet onderdeel is van een groter geheel. Daardoor ga je zoeken naar achterliggende betekeni en die niet per se iets toevoegen aan de totale puzzelervaring. Desondanks juicht de dichter in ons de dromerige sfeer van Metrico toch wel toe. Het is makkelijk je te verliezen in de abstracte omgevingen en serene muziekjes. Dat de betekenis ervan dan niet geheel voor zichzelf spreekt nemen we op de koop toe.
Metrico had echter zoveel magischer kunnen zijn als het zijn goede flow niet onderbrak met enkele zwakke puzzels. Daar waar we ons de ene keer echt slim voelen, voelen we ons daarna weer te kijk gezet. Het voelt niet als een prestatie als ver in de game de meest voor de hand liggende oplo ing ook echt de oplo ing blijkt te zijn. Metrico probeert ons mee te voeren in een vloeiende ervaring, maar de opbouw stokt daarbij net iets te vaak. Het helpt daarbij niet dat sommige handelingen te ver doorgevoerd worden. Metrico implementeert de Vita-functionaliteiten over het algemeen prima, maar haalt ons uit de ervaring wanneer we onze Vita zo moeten draaien alsof we de afwas aan het doen zijn.
Toch blijft Metrico als pure puzzelgame overeind staan. Het is een ideale game om snel op te pakken en de goede puzzels compenseren ruimschoots de schade van de mindere uitdagingen. Het kan zijn dat je aan het eind van de rit nog steeds zoekende bent naar de daadwerkelijke betekeni en die schuilen achter Metrico, maar dan heb je in ieder geval wel een prima puzzelgame gespeeld.
