Het is inmiddelsalweer een drietal jaren geleden dat Metal Gear Solid 4: Guns of the Patriotswerd aangekondigd. Deze game, die natuurlijk weer ontsproten is aan hetcreatieve brein van Hideo Kojima, gold onmiddellijk als dé exclusieve toptitelvoor de Playstation 3. Toch gingen er vrijwel direct talloze geruchten te rondedat het sluipspel ook zou verschijnen voor de Xbox 360. Hoewel deze pikante uitsprakenuit het geruchtencircuit noch bevestigd, noch ontkend zijn, kan er op ditmoment niets anders geconcludeerd worden dan dat Guns of the Patriots een meerdan geldige reden is om het zwartglimmende systeem van Sony ongegeneerd in huiste halen.Metal Gear Solid 4 speelt zich zo'n vijf jaar af na degebeurteni en van het tweede deel en laat je in de huid kruipen van sluipgoeroeSolid Snake, ditmaal grijsharig en besnord. Zijn doel: het uitschakelen vanaartsvijand Liquid Ocelot. Deze grijsaard, bestaande uit het lichaam van RevolverOcelot en de geest van Liquid Snake, tracht de wereld naar zijn hand te zettendoor zijn legers huurlingen een oorlog te laten ontketenen tegen de Patriots. Ocelot probeert zijnmanschappen te verenigen door de zogenoemde nanotechnologie op hen los telaten. Dit vloeibaar materiaal zorgt ervoor dat de gebruikers meer loyaliteitkennen, sneller herstellen van lichamelijke kwalen en een eenheid vormen met hunteamgenoten. Om de legers in het gareel te houden, heeft het goedje ook nog eenweldoordacht neveneffect. Ocelot heeft namelijk op elk front de macht over degebruikers, waardoor hij hen moeiteloos handelingen kan laten verrichten, ookal willen de manschappen een actie niet uitvoeren. Naarmate het spel vordert kom je erachter dat er meerorganisaties en gevechtsmobiliteiten bij betrokken zijn dan in eerste instantiehet geval leek te zijn. Ook ontdek je langzamerhand wat de wezenlijke oorzaakis van het versnelde verouderingsproces van Snake en kom je de nodige oudebekenden tegen. Wat er precies aan de hand is en waar het allemaal toe leidt,laat ik volledig in het midden. Het is namelijk vele malen leuker dit zelf teontdekken. Wel kan overduidelijk vastgesteld worden dat de verhaallijn je vanafde beginscene weet te boeien, een hoop onverwachte plotwendingen kent en zeerbevredigend einde kent. Mocht het plot ooit tot geschrift verwerkt worden, dan dingthet moeiteloos mee naar een wereldwijde literatuurprijs. Helaas is het wel zo dat nieuwkomers in de serie waarschijnlijkde nodige moeite zullen hebben om het allemaal te begrijpen. Niet alleen determinologie, ook gebeurteni en en personen blijven veelal onbehandeld,terwijl ze wezenlijk van vitaal belang zijn om de gebeurteni en enigszins tekunnen plaatsen in een groter geheel. De flashbacks, die zo nu en dan kortefragmenten uit eerdere delen tonen, zijn helaas te vaag en te gecompliceerd omvoor enige opheldering te zorgen. Het diepgaande verhaal wordt vertelddoor middel van zeer lange tu enfilmpjes. En met lang bedoel ik ook écht lang.Dialogen of filmische vechtscènes van een dik half uur zijn eerder regel danuitzonderingen. Gelukkig zijn de tu enfilmpjes kwalitatief zeer hoogstaand en isde vertelwijze behoorlijk afwi elend, waardoor je slechts zelden de neigingkrijgt de verhalende scènes over te slaan. Het is bovendien bewonderenswaardighoe ontwikkelaar Kojima Studios het voor elkaar heeft gekregen de filmpjesnaadloos op het speelbare gedeelte te laten overlopen. Het gehele spel, dus ookde tu enfilmpjes, draait op dezelfde engine, die werkelijk prachtige plaatjesop het beeld weet te toveren. De eerste keer dat de camera zich aan het eindevan een scène achter Snake positioneert, is werkelijk overweldigend. Door dedetailrijke omgevingen en de natuurgetrouwe animaties van de personages heb jede eerste malen naar alle waarschijnlijkheid niet eens door dat het spel zichal in een speelbare toestand bevindt. Van een titel uit de Metal Gear-reeks verwacht je dat eennieuw deel naast de audiovisuele kla e ook een overdosis aan humor bevat.Gelukkig is Guns of the Patriots hier geen uitzondering op. De vele persiflagesop onder andere de Westerse samenleving en de entertainmentindustrie zorgenvoor ongehoord veel hilarische momenten. De handelingen die sommige personagesuitvoeren, zullen de wenkbrauwen doen fronzen. Zo zijn er surveillerende soldatendie zich laten ontdekken terwijl ze al kreunend hun behoefte doen inkapotgeschoten olievat. Ergens anders proberen anime-verslaafde technici tevergeefsop het net de liefde van hun leven te vinden. En dan hebben we het nog nieteens gehad over de vele ingewijdengrapjes, die door hun absurditeit meermaalseen brede grijns op je gezicht weten te toveren. Bovendien wordt er ookregelmatig op een prachtige wijze verwezen naar de voorgaande delen, soms zelfstijdens het spelen zelf. Deze verwijzingen bezorgen de doorgewinterdeliefhebbers ongetwijfeld talloze kippenvelmomenten. Guns of the Patriots kandan ook betiteld worden als een heuse hommage aan de gehele MetalGear-franchise. Alhoewel we in de aanloop naar de release vooral beeldmateriaal en informatie verkregen hebben over een oude Snake in het Midden-Oosten, speelt Guns of the Patriots zich af in een hoop verschillende omgevingen. Gedurende het verhaal reis je dan ook meermaals de wereld rond, iets dat allesbehalve een straf is. De omgevingen brengen namelijk stuk voor stuk nieuwe spelelementen met zich mee. Het ene moment dien je namelijk veelvuldig gebruik te maken van je supersonische camoufleerpakje om je een weg door een ondergesneeuwde opslagfaciliteit te banen, terwijl je even later een weids oorlogsgebied met grof geschut onveilig maakt.
Dit laatste verwacht je normaliter niet in een recensie van een Metal Gear-spel. Toch is het in dit vierde deel wel degelijk van toepa ing. Het is namelijk mogelijk om een stuk aanvallender en agre iever te werk te gaan dan ooit tevoren. Dit komt vooral doordat het schietsysteem behoorlijk op de schop gegaan is. Waar het richten in de vorige delen nogal steriel en stroef aanvoelde, heb je ditmaal de volledige controle over je blaffers. Het mikken voelt namelijk een stuk intuïtiever aan door de implementatie van een degelijk handmatig richtsysteem. Ook de beweegbare camera draagt hier aan bij. Voordat je de trekker overhaalt, beweegt de camera zich namelijk vlak achter je rechterschouder, waardoor je een stuk preciezer te werk kan gaan en een beter overzicht krijg van de nabije omgeving.
Dat je de beschikking hebt over een overvloed aan nieuwe wapens en technische snufjes, zorgt er bovendien voor dat het in Guns of the Patriots wat eenvoudiger is offensief te handelen. Technicus Otocon, die zich ditmaal een stuk zelfverzekerder en mannelijker weet te gedragen, verschaft je bijvoorbeeld de minirobot Metal Gear Mk. II. Feitelijk is dit een miniatuurversie van de alom bekende Metal Gear. Dit robotje stelt je onder andere in staat te communiceren met Otocon, vijandige gebieden ongemerkt binnen te treden en tegenstanders op een slinkse wijze om zeep te helpen. Ook andere hypermoderne tastbaarheden, zoals een helende superspuit en een zelfcamouflerend tenue, weten je meermaals uit de brand te helpen.
Deze technische snufjes komen echter het beste van pas tijdens de eindgevechten. Denk echter niet dat je de eindbazen hierdoor met twee vingers in je neus weet te verschalken. Deze gevechten verlangen namelijk behoorlijk wat van je spelvaardigheden en creativiteit. Vooral op de hogere moeilijkheidsgraden is het bikkelen geblazen. Het zwakke punt van je opponenten is lastig te achterhalen en de kracht waarmee ze je proberen om te brengen is ontzagwekkend. Door de grootsheid van de gevechten en de geschiedenis van elke eindbaas zijn het stuk voor stuk memorabele confrontaties, die je nog lang zullen heugen.
De grootsheid en complexiteit van Metal Gear Solid 4 is lovenswaardig, maar het oog voor detail is nog vele malen indrukwekkender. Vegetatie die meebeweegt in de richting van de wind, emotievolle gezichtsmimiek en rondspurtende diersoorten; het is een waar spektakel voor het oog. Bovendien vind je gedurende het spel een overdosis aan toffe extraatjes, die je zelfs na het herspelen van de verhaallijn nog niet allemaal bij elkaar gesprokkeld hebt. En wat te denken van de mogelijkheid om met de hulp van de Apple iPod, die Snake continu bij zich draagt, gedurende de mi ies muziek en podcasts te beluisteren. Zelfs wanneer je deze radioachtige programma's beluisterd hebt, hoef je niet te treuren. In de toekomst komt er namelijk nieuwe inhoud beschikbaar om te downloaden. Deze inhoud zal overigens niet alleen muziekgericht zijn, maar bevat ook nieuwe laklaagjes voor je trouwe makker Metal Gear Mk. II en verbeterde camouflagepakjes.
Net als menig ander Playstation 3-spel dient Metal Gear Solid 4 op de harde schijf van je krachtige multimedia-apparaatje geïnstalleerd te worden. Echter, waar het bij andere titels zo is dat het spel voorafgaand volledig op de schijf gezet worden, is dit slechts deels het geval in Guns of the Patriots. Het spel is namelijk onderverdeeld in een vijftal acts, die elk afzonderlijk geïnstalleerd dienen te worden. Voorafgaand aan elke act zul je dus een korte installatieprocedure moeten doorlopen. Helaas zorgt dit principe slechts deels voor het einde van de tergende laadtijden uit de eerdere delen. Nog steeds zul je vaker dan je lief is een laadscherm moeten aanschouwen.
Een van de grotere kritiekpunten van de voorgaande titels uit de Metal Gear-serie is ongetwijfeld de relatief zwakke kunstmatige intelligentie. Ook in Guns of the Patriots is dit aspect vrij matig uitgewerkt. Nog steeds komt het voor dat opponenten je niet zien, terwijl je pal voor ze staat of enkele kogels in hun richting lost. Ook de overige acties van de computergestuurde personages zijn bij vlagen van een bedenkelijk niveau. Zo blijven ze af en toe haken achter bepaalde objecten en verplaatsen ze zich pas wanneer jij een bepaald gebied betreedt.