Na vele jaren verslaafd te zijn geweest aan de multiplayer van Allied A ault, begon ik vol goede moed aan de online modus van Men of Valor. Eenmaal in het spel wil ik direct de multiplayer uitproberen, om er vervolgens achter te komen dat ik de game eerst nog moet patchen. Geen probleem natuurlijk, alleen maar goed wanneer er bugs verholpen worden. De laatste patch die ik vind, is versie 1.3. Aangezien het me logisch lijkt dat alle servers op de nieuwste versie van het spel lopen, download ik meteen deze versie. Bij de installatie hiervan blijkt echter dat ik niet van mijn versie, 1.0, direct naar 1.3 kan patchen. Eerst moet de 1.2 patch geïnstalleerd worden, waarna die 1.2 versie naar 1.3 omgezet wordt. Nadat ik allebei de patches daadwerkelijk heb geïnstalleerd, probeer ik nog eens online te spelen. Wanneer ik een server wil joinen, blijkt dat alle servers op versie 1.2 lopen. Fantastisch, vooral ook omdat een geïnstalleerde patch niet meer verwijderd kan worden.
Na een kwartiertje aankloten, besluit ik de game maar te uninstallen, om hem daarna weer te installeren en patch 1.2 er overheen te gooien. Weer een half uur verder start ik versie 1.2 van de game op. Nadat ik eens rustig heb gekeken naar de hoeveelheid maps en wat voor gamemodes er zijn, wil ik wel eens een server joinen. Wanneer ik eindelijk in de map kom, schrik ik me kapot. Alles, maar dan ook echt alles, is helemaal wit. Ik sluit de game snel af en zoek wat af op internet. Problemen met de drivers van mijn videokaart, fantastisch. Al dit gezeik komt het spel niet echt ten goede. Nadat ik gevonden heb welke drivers ik moet hebben om dit spel wél goed te kunnen spelen, installeer ik deze en probeer ik het nog eens.
Eindelijk kom ik in een map terecht en zie ik echte bebo ing, zoals het hoort. In Men of Valor kun je, net als in veel andere spellen tegenwoordig, een kla e kiezen, die zijn sterke en zwakke punten heeft. Zo zijn er de standaardsoldaten, de green berets, snipers, sappers en tunnel rats bij de Amerikaanse troepen en de medic, machine gunner en guerilla bij de NVA, oftewel het North Vietnamese Army. Voordat je in de map 'spawnt', mag je kiezen welke kla e je bent. Aangezien de server waarin ik terecht kwam, een objectivemap was, liep ik in het begin wat verdwaald door de map heen, niet wetende waar ik heen moest en wat mijn mi ie was.
Het eerste wat me opviel was de echtheid van de jungle. Overal zag ik struiken, hoog gras, omgevallen bomen en rotsformaties. Het level waarin ik rondliep speelde zich het 's nachts af en vaak zag je alleen een schim bewegen, waaruit je dan moest afleiden of het een vijand of vriend was. Binnen een halve minuut werd het leven al uit mijn o zo tere lichaam geknald door een Vietcongstrijder, waarna ik besloot maar als sniper door het leven te gaan. Ik zag een klein heuveltje, waarvandaan ik een goed overzicht over een groot gedeelte van de map had. Ik ging tu en het hoge gras liggen, zodat niemand mij kon zien. Toen ik daar eenmaal lag, lukte het me niet om een paar tegenstanders uit te schakelen, omdat ik zo verbaasd was over wat ik zag.