Toen ik voor het eerst lucht kreeg van deze game enkele dagen voordat ik hem binnen zou krijgen, vond ik de titel niet bepaald uitnodigend. Het klonk nogal cheesy en fout, waardoor ik mezelf maar had voorgenomen niet al teveel van de game te verwachten. In zo'n geval kan het uiteindelijke resultaat namelijk alleen maar meevallen natuurlijk. Na wat screenshots te hebben bekeken en een informatieve preview doorgenomen te hebben, raakte ik echter toch wat hoopvoller gestemd. Het leek namelijk toch best een goed verzorgde game te gaan worden, dus ik wachtte het review exemplaar met spanning af.
De game speelt zich af in Avalon. Dat is de wereld van koning Arthur en zijn legendes, dus op die manier kan je zelf al wel een redelijke inschatting maken in wat voor setting de game zich af zal spelen. Toch draait het hier, in tegenstelling tot wat je mi chien zou verwachten, om een meer cartoony stijl. Er heerst al jaren vrede in het land van Avalon, nadat Arthur, met de hulp van onder andere de tovenaar Merlijn en het magische zwaard Excalibur, een grote oorlog had gewonnen van de kwaadaardige godin Mab. Zij weigerde de wereld namelijk achter zich te laten toen het einde der Goden in zicht kwam en had daarom alle draken naar haar kant geroepen om zo te blijven heersen.
Na de overwinning op Mab werd ze door Merlijn opgesloten in een magisch kristal, wat hem schijnbaar een groot deel van zijn kracht gekost heeft. Toch lijkt het kwaad ook na al die jaren van vrede zelf geen rust te kunnen vinden en vormt zich een nieuwe dreiging aan de horizon. Merlijn heeft inmiddels een jongen onder zijn hoede genomen welke hij les probeert te geven in de kunst van de magie. De jongen werd tijdens de oorlog als enige overlevende van een aanval op een klein dorpje door Arthur zijn leger gevonden en is door Merlijn als Memorick gedoopt. Hoewel de oude tovenaar hoopt dat Memorick hem ooit op zal kunnen volgen als groot magiër, lijkt de jongen zelf echter meer intere e en aanleg te tonen voor de zwaardkunst. Iets wat hem nog goed van pas zal komen, wanneer blijkt dat nieuwe gevaren overal op de loer liggen en Merlijn zelf niet langer in staat is hiertegen ten strijde te trekken. Memorick gaat daarom op onderzoek uit om er zo achter te komen wat er precies aan de hand is.
Memorick is een platformgame, in de meest brede zin van het woord. De game kent het nodige spring en klim werk, hoewel er daarnaast ook genoeg gevochten dient te worden. Dit gebeurt met zwaard en schild, waarvan er door de hele game heen verschillende soorten te vinden zijn. Dit geeft het avontuur enigszins een RPG gevoel mee, omdat Memorick gedurende zijn tocht steeds sterker wordt en meer mogelijkheden krijgt door een betere uitrusting. Zo is het later bijvoorbeeld mogelijk om een schokgolf te veroorzaken met je schild of met een heus vlammend zwaard rond te slaan. Naast de gebruikelijke platform en actielevels wordt er soms ook op een paard rondgereden, met een griffioen rondgevlogen en heeft Memorick tevens de mogelijkheid om met behulp van zijn schild bij sterke stromingen op zijn rug naar beneden te glijden. Dit alles gebeurt hoofdzakelijk in de vorm van speciale obstakelparcours, wat mi chien niet altijd even vernieuwend is, maar de afwi eling in de game zeker wel ten goede komt.
Ook de verschillende werelden waarin Memorick terecht komt zorgen voor genoeg afwi eling. Je begint de game op een groep zwevende eilanden, welke met bruggen aan elkaar verbonden zijn. Daarnaast zul je echter ook de gebruikelijke sneeuw, lava, woestijn en berggebieden tegenkomen. Zeker niets nieuws voor de doorgewinterde platformfanaat, maar de leveldesigns zijn toch aardig goed te noemen, waardoor over dit aspect zeker niet teveel geklaagd mag worden. De meeste levels kennen veel hoogteverschillen en zijn bovendien lekker uitgestrekt, zonder last te hebben van framedrops of storende laadtijden. Zeker een goed punt, omdat de meeste levels toch nog best uitgebreid aangekleed zijn met de nodige beplanting, waterstromen en verscheidenheid in de texturing.
Grafisch is de game nogal wi elvallig. Aan de ene kant kent het spel zo goed als geen beeldopbouw, wordt er effectief gebruik gemaakt van distance blur (een techniek waarbij verafgelegen objecten waziger worden weergegeven), zijn de meeste levels leuk aangekleed met bijvoorbeeld kleurrijke plantjes, kent de game aardige magische effecten en hebben met name de hoofdcharacters in de game best mooie models. Aan de andere kant is de texturing echter niet helemaal wat je van een gemiddelde Xbox game zou verwachten. Hetzelfde geldt ook voor de meeste belichtingseffecten en de animaties. Deze elementen geven je best vaak de indruk dat het op een PS2 ook allemaal goed mogelijk was geweest en de game als een exclusieve Xbox titel ontwikkelen daarom een beetje onlogisch lijkt.